در این روزها اظهارنظرهای غیر مسولانه و به فراموشی سپردن منافع ملی در ادبیات و موضع گیری های سیاستمداران و سیاست ورزان کشور رایج شده است. به نظر می رسد که رهبران های سیاسی  همه چیز را بر محور منافع شخصی و حزبی خویش تحلیل و ارزیابی می کنند و حتی از اظهاراتی که آشکارا مخالف منافع ملی و مصالح کلان کشور هستند، ابایی ندارند.
نمونه های زیادی را می توان شاهد آورد که طی روزهای اخیر از سوی سیاستمداران کشور ابراز شده و به صورت واضح در تضاد با منافع ملی بوده و یا بر محور منافع ملی دیگران صورت گرفته اند. آخرین اظهار نظری که برخلاف مصالح کلان و منافع ملی دو روز قبل صورت گرفت، سخنان سید حامد گیلانی فرزند پیر سید احمد گیلانی رییس متوفای شورای عالی صلح بود.
سید حامد گیلانی که با استفاده از جایگاه پدر می خواهد وارد معادلات سیاسی کشور شود، گفته است که رهبران طالبان در خاک افغانستان حضور دارند و در پاکستان نیستند. جالب این است که بارها مسولان عالی رتبه کشور اظهار داشته اند که رهبران طالبان در خاک پاکستان حضور دارند و از آن جا عملیات های نظامی و تروریستی را رهبری و مدیریت می کنند. اساسا  نقطه اختلاف دیدگاه اصلی افغانستان و پاکستان در همین جا نهفته است که پاکستان حضور طالبان را در خاک آن کشور رد می کنند. علاوه بر گفته های مقامات افغانستان مبنی بر حضور رهبران طالبان و تروریست ها در خاک پاکستان، شواهد عینی نیز نشان می دهند که نه تنها رهبران طالبان بلکه رهبران همه گروه های تروریستی فعال در افغانستان در خاک پاکستان حضور دارند. مهم ترین نشانه عینی این است که سرکرده گان گروه های تروریستی یا در پاکستان دستیگر و یا کشته می شوند. از بن لادن و ملا عمر و ملا منصور تا  دیگر رهبران گروه های تروریستی پاکستانی همگی در هنگام کشته شدن و یا دستگیری در خاک پاکستان بوده اند. هم چنین بسیاری از گروه های تروریستی مانند شبکه حقانی اساسا ماهیت پاکستانی دارند و در پاکستان تاسیس شده اند. اما با آن همه مسولان پاکستانی از پذیرش حضور طالبان و رهبران آن ها در خاک خود ابا می ورزند.
مهم این نیست که کسی ادعا کند که رهبران طالبان در خاک افغانستان هستند و در پاکستان حضور ندارند. گیلانی گفته است که افغانستان همان طور که وطن دولت و نیروهای دولتی است، وطن طالبان نیز هست. نفس گفته سید حامد گیلانی به عنوان یک ادعا چندان جای تعجب ندارد. اما آن چه در گفته های آقای گیلانی اهمیت دارد، نوعی دفاع و قباحت زدایی و جانبداری آشکار از طالبان است. مفهوم سخن حامد گیلانی شبیه سخنان چندی قبل حامد کرزی رییس جمهور پیشین است که گفته بود، طالبان نیز افغان هستند و حق دارند در خاک افغانستان فعالیت کنند. کرزی حتی گفته بود که نیروهای امنیتی هم افغان هستند و طالبان نیز افغان هستند. به این معنی که جنگ طالبان نیز دارای مشروعیت است.
طی سه سال گذشته تلاش های زیاد صورت گرفته است تا ذهنیت مثبت از طالبان زدوده شود و مفهوم برادران ناراضی و یا تاکید بر افغان بودن طالبان و تقسیم بندی تروریسم خوب و تروریسم بد، به فراموشی سپرده شود. اما با اظهاراتی که از سوی برخی از سیاستمداران به طور جانبدارانه از طالبان صورت می گیرد، ترس آن وجود دارد که جنایت ها و حملات تروریستی و انتحاری این گروه فراموش گردد و چهره تروریستی آن در زیر سیاست بازی ها پنهان گردد.
این اظهارات و نمونه های مشابه آن نشان می دهد که اغلب کنش ها و واکنش های سیاستمداران ما معطوف به منافع شخصی و حزبی است ودر نهایت معطوف به جیب شان است. بسیاری از سیاستمداران ما نشان داده اند که به محضی که منافع و یا جایگاه شان را با خطر مواجه ببینند، منافع کلان ملی را فراموش می کنند و حتی علیه منافع ملی و به نفع دشمنان این کشور و یا کشورهای بیرونی موضع می گیرند.  آن چه در سخنان حامد گیلانی آمده است، درست برخلاف منافع ملی افغانستان و به نفع تروریست ها و طالبان و البته به نفع کشورهای خارجی دخیل در قضیه افغانستان است.
با تأسف که در این کشور کسی به خاطر زیر پا کردن منافع ملی مورد پرسش قرار نمی گیرد. اعلامیه مطبوعاتی ریاست عمومی امنیت ملی برای پاسخ به گفته های سید حامد گیلانی خوب است ولی کافی نیست. اظهارات آقای گیلانی همسویی کامل با دشمنان و تروریست ها و در راستای سیاست های کشورهای همسایه قرار دارد و او باید مورد پرسش قرار گیرد.