با آغاز روند ثبت نام رأی دهندگان کارهای مقدماتی انتخابات عملا شروع شد و مردم افغانستان که تا هنوز نسبت به برگزاری انتخابات شک و تردید داشتند، با اطمینان و اعتماد بیشتری به مراکز ثبت نام مراجعه می کنند. مردم افغانستان طی شانزده سال گذشته نه تنها در تمامی پروسه های ملی نقش و سهم فعال داشته اند که برای پیشرفت این پروسه ها قربانی هایی زیادی نیز داده اند.
بر اساس منطق سیاسی، وقتی شهروندان از فساد، بی عدالتی، تبعیض، کم کاری و ریخت و پاش های غیر ضروری در ادارات دولتی آگاه باشند، حق دارند که در برابر حکومت و یا آن اداره بایستند و نسبت به بی عدالتی ها اعتراض کنند؛ اما شهروندان کشور با درک شرایط پیچیده کشور، از حقوق مدنی خود استفاده نکردند و در عوض تلاش کردند که با حمایت از دولت، آن را به اصلاحات و مبارزه با فساد و بی عدالتی نیز تشویق کنند.
در فاز جدید سیاسی، چون نظام مبتنی بر اراده مردم بود و بر اساس خواست واقعی مردم بنا شده بود، مردم نیز خود را ملزم می دانستند تا از این نظام حمایت و پشتیبانی کنند. حضور پرشور جوانان در بخش های امنیتی و استقبال بی نظیر مردم از روندهای ملی نشانه این است که مردم می خواهند این نظام باقی بماند.
پایداری نظام در عین حالی که یک ضرورت سیاسی برای حفظ نظم در کشور محسوب می گردد، به یک خواست عمومی نیز بدل شده است. با وجودی اختلاف نظرها و کمی و کاستی هایی که در درون نظام مشاهده می شود؛ اما همه شهروندان خواهان حفظ اساس نظام هستند و تنها تلاش می کنند که با مخالفت ها و اعتراض های مدنی، از ارزش هایی که این نظام بر آنها استوار می باشد، دفاع کنند و سطح بی عدالتی، تبعیض و فساد در ادارات دولتی را کاهش دهد.
اگر یک نگاه مقایسوی داشته باشیم و در این مقایسه میزان تلاش مردم و دولت را برای برپایی نظام کنونی به سنجش بگیریم، بدون شک مردم برنده خواهد شد؛ زیرا مردم بر اساس آگاهی و تعهد به منافع ملی، حمایت از این نظام را جزؤ وظایف شان دانسته و از آن بدون چون و چرا حمایت کردند؛ اما این صداقت و تعهد کمتر در نهادهای دولتی دیده می شود. مشکلاتی که امروز در ادارات دولتی مشاهده می شود، نشانه این است که مسؤلان و کارمندان ادارات، به قدرت و پایداری نظام کمتر توجه داشته است؛ وگرنه روند اصلاحات تا این حد در کشور پر چالش و هزینه بر نمی بود.
اگرچه انتخابات گذشته و روند های سیاسی سال های اخیر تا حد زیادی بر انگیزه شهروندان تأثیر منفی گذاشته است ؛ اما باهمه اینها مردم افغانستان از روند ثبت نام استقبال می کنند و می خواهند این پروسه را همچنان پرشور و هیجان انگیز حفظ نمایند.
انتخابات یکی از ارکان نظام دموکراتیک است. دموکراسی بدون انتخابات معنا پیدا نمی کند. از سوی دیگر انتخابات عدالت، برابری و آزادی شهروندان را گسترش می دهد و اصل تکثرگرایی و پذیرش افکار و اندیشه های دیگران را در جامعه نهادینه می سازد. این مفاهیم از مسایلی اند که جامعه افغانستان به خاطر وحدت، همدلی و ایجاد مناسبات سالم اجتماعی با آن ها ضرورت دارد.
مردم به این دلیل در انتخابات اشتراک می کنند که این روند با همه کاستی هایی که دارد، در آینده به مهمترین پروسه ملی تبدیل گردد و خواست مردم از این طریق تحقق پیدا کند و گردش قدرت و جابجایی نخبگان به وسیله انتخابات امکان پذیر گردد.
دلیل دیگری که مردم را به انتخابات تشویق می کند و صف انتخابات را طولانی تر می سازد، ترس از برگشت افغانستان به گذشته سیاه و تاریک سیاسی است. حفظ نظام کنونی با همه ساختارها و بافتارهای ناقصش، از روی کار آمدن یک نظام شئونیستی و استبدادی ارجحیت دارد؛ زیرا این نظام به حد اقل حقوق و ارزش های انسانی احترام می گذارد و به خواست ها و تقاضاهای مردم پاسخ می گوید.
بنابراین؛ مردم باید صحنه های رقابت سالم سیاسی را در انتخابات داغ تر سازد و پر شورتر و حماسی تر از گذشته در پای صندوق های رأی حاضر شوند. از آنجایی که رأی دهی در انتخابات مستلزم داشتن تذکره و ثبت نام در مراکز رأی دهی است، باید از همین حالا به عنوان یک شهروند آگاه و مسؤل بر همه نا امیدی ها نه گفته و برای ثبت نام در انتخابات اقدام کنند. مردم باید بدانند که تغییر از همین جا آغاز می شود؛ پس اگر خواهان تغییر هستید، این فرصت را از دست ندهید.