صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

ضرورت برخورد شدید با ستون پنجم

-

دیروز هشت مهاجم انتحاری به ساختمان جدید وزارت داخله و چهار مهاجم انتحاری دیگر بر ساختمان حوزه اول پولیس لوگر حمله کردند و در هر دو مورد پیش از آن مهاجمان به هدف برسند، از پا درآمدند. مقاومت نیروهای امنیتی در برابر هراس افگنان و تاکتیک هایی که در برابر حمله کنندگان کار گرفته شد در نهایت به ناکامی مهاجمان منجر شد. چگونگی مقابله با مهاجمان و کشتن همه انتحار کنندگان در مدت کوتاه نشان می دهد که نیروهای امنیتی در برابر حملات انتحاری از تجربیات مسلکی بهتری نسبت به گذشته برخوردار شده اند.
در گذشته حمله کنندگان انتحاری که به صورت گروهی یک مرکز را هدف قرار می دادند، می توانستند خودشان را به داخل ساختمان برسانند و از آنجا ساعت ها با نیروهای امنیتی بجنگند. این گونه حملات با تلفات و خسارات زیادی همراه بود. اما ناکامی هراس افگنان در حملات دیروز بیانگر این است که نیروهای امنیتی تاکتیک های دشمن را در انجام حملات انتحاری کشف کرده و در برابر آنها، تاکتیک های کارآمدتری برای دفاع به کار می گیرند.
دلیل ناکامی دشمن این بود که نیروهای امنیتی پس از انفجار اول، فوری دست به کار شده و جلو ورود هراس افگنان به داخل ساختمان وزارت داخله را گرفتند. بدون شک درگیری در بیرون ساختمان با تلفات و خسارات کمتری همراه می باشد. حمله گروهی طالبان بر حوزه اول امنیتی ولایت لوگر نیز با کشته شدن مهاجمان پایان یافت و نیروهای امنیتی توانستند در مدت چند دقیقه تمام مهاجمان را از پا درآورند.
به هرحال می توان اقدامات دیروز نیروهای امنیتی در کابل و لوگر را شجاعانه توصیف کرد؛ اما در ارتباط با این گونه حملات پرسش های اساسی و حاشیه¬ای زیادی مطرح است که متأسفانه از سوی نهادهای امنیتی بی جواب مانده است.
سؤال همیشگی شهروندان این است که انتحارکنندگان با موتر، اسلحه و تجهیزات نظامی چگونه وارد کابل می شود و چگونه تا مراکز شهرها و دروازه های ساختمان وزارت داخله و حوزه های امنیتی رسانده می شوند؟ این سؤال ذهنیت عمومی را به سوی ستون پنجم دشمن در ساختارهای امنیتی کشور سوق می دهد. اکثر شهروندان معتقداند که ورود تروریستان به مراکز شهرها و انتقال سلاح و تجهیزات نظامی آنها بدون همکاری مقامات دولتی امکان پذیر نمی باشد.
نوع حملات انتحاری بر مراکز مهم سیاسی و نظامی تا هنوز نشان داده است که تروریستان معلومات دقیق و کافی از محل حمله دارند و به این دلیل در زمان حملات، به خوبی می دانند که چه کار کنند و در کجا موضع بگیرند و کجا را مورد حمله قرار دهند.
مسأله دوم این است که بارها پس از این حملات کمیسیون حقیقت یاب تشکیل شده، اما نتایج تحقیقات کمیسیون با مردم افغانستان شریک نمی شود. این برخورد نوعی احساس بیگانگی را در میان شهروندان دامن زده است.
مسأله سوم در این رابطه عدم تعقیب، دستگیری و محاکمه عاملان، مسببان و تسهیل کنندگان حملات انتحاری است. چرا هیچ مجرمی شناسایی و مجازات نمی شود؟ چرا افراد مظنون یا از ابتداء مورد پیگرد قانونی قرار نمی گیرند و یا پرونده آنها مسکوت می مانند؟
عدم پاسخگویی به این پرسش ها این باور را به وجود آورده که حکومت قصد ندارد با شهروندان کشور با شفافیت برخورد کرده و معلومات واقعی را در اختیار آنها قرار دهند. در حالی که شاید اصل قضیه این طوری نباشد، اما واقعیت این است که حکومت نتوانسته در این رابطه قناعت شهروندان را به دست آورند.
مقابله با حملات انتحاری از راههای نظامی امکان پذیر نیست؛ بنابراین سازمان های استخباراتی باید در این باره مسؤلیت شان را انجام داده و به شناسایی عاملان حمله پیش از انجام آن بپردازند. نیروهای استخباراتی باید مخصوصا در این ارتباط آموزش ببینند و ورود افراد مشکوک و مظنون را از ابتدای ورود از مرزهای کشور و گلوگاه های شهر کنترل کنند.
تا زمانی که نیروهای کشفی توانایی خود را در این زمینه به اثبات نرسانند، مقابله با تهدیدهای امنیتی کاری دشوار خواهد بود. علاوه بر فعال شدن سازمان کشفی و استخباراتی باید یک اراده قوی و خلل ناپذیر در حکومت و نهادهای عدلی و قضایی کشور در نحوه برخورد با تروریستان و تمام کسانی که به گونه¬ای با آنها در ارتباط هستند به وجود بیاید. حکومت و نهادهای عدلی به خاطرهزاران نفری که توسط تروریستان به خاک و خون کشیده می شوند و به خاطر هزاران خانواده¬ای که در اثر حملات تروریستی از هم پاشیده اند و به دلیل محافظت از جان شهروندانی که تا هنوز از آسیب های جدی تروریسم در امان مانده اند، باید با تروریسم، عاملان ترور، حامیان و تسهیل کنندگان آنها برخورد شدید و قاطع داشته باشند.

دیدگاه شما