دیروز رییس جمهور غنی طی حکمی سه تن از مقامات عالی رتبه امنیتی را برکنار کرد و افراد دیگری را به جای آنان گماشت. در حکم برکناری رییس جمهور معین اول و معین ارشد امنیتی وزارت امور داخله و رییس مبارزه با تروریسم از سمت های شان برکنار شدند و سه تن از مقامات دیگر نظامی کشور به این پست ها منصوب شدند.
پس از تغییر مشاور شورای امنیت ملی و هم چنین برکناری وزرای دفاع و داخله، این سومین تغییر مهم در بخش امنیتی است. مناصبی که دیروز در آن ها تغییرات به وجود آمد، از مهم ترین و کلیدی ترین بخش های وزارت امور داخله و در مجموع در سکتور امنیتی است. تغییراتی که طی ماه های اخیر در بخش امنیتی به وجود آمده است، علاوه بر این که نتایج محسوس در کاهش خشونت ها و به خصوص حملات انتحاری و تروریستی در شهرها داشته است، این سوال را به وجود آورده است که رهبری حکومت در چنین شرایطی به دنبال چیست؟ در حالی که به نظر می رسد کشور در وضعیت نسبتا مبهمی قرار دارد و شرکای بین المللی و کشورهای منطقه برخلاف تعهدات خویش گام بر می دارند و ظاهرا موتور صلح بیش از هر زمان دیگر به گردش افتاده است، آیا تغییرات در بخش امنیتی به مصلحت کشور و مردم افغانستان است و به بهبود شرایط کمک خواهد کرد یا نه؟
واقعیت این است که در طی سال های گذشته افغانستان در بخش امنیتی بیش از حد با تروریست ها و گروه های مخل امنیت با نرمی و مماشات برخورد کرده است. حتی در بسیاری از موارد برخورد حکومت با تروریست ها و گروه های هراس افکن و مسلحین غیر مسول به گونه ای بوده است که این گروه ها اکنون احساس نازدانگی می کنند. در حالی که به وضوح گروه طالبان به طور روزمره مردم افغانستان را به خاک و خون می کشید، ما به آن ها «برداران ناراضی» خطاب کردیم و یا «مخالفان مسلح دولت». اگر امروز عباس استانکزی نماینده طالبان در مذاکرات صلح رسما اجلاس مسکو را میزبانی می کند و از شخصیت های سیاسی و رهبران قومی و مذهبی افغانستان در این اجلاس دعوت می کند، نتیجه همین مماشات ها و نازپروری های دولت افغانستان است. کسانی که هیچ صفتی جز «تروریست» ماهیت آن ها را بیان نمی تواند، اکنون به قدری نازدانه شده اند که همزمان با قتل عام مردم افغانستان و به خاک و خون کشیدن فرزندان افغانستان، اجلاس صلح را میزبانی می کنند.
فاجعه ای بالاتر از این نخواهد بود که عده ای از کسانی که بیش از یک دهه رهبری نظام جدید افغانستان را به عهده داشته اند و در تمام زدوبندهای سیاسی و اقتصادی و معادلات قدرت شریک همدیگر بوده اند، اکنون برای ملاقات با عباس استانکزی سر از پا نمی شناسند. باید قبول کنیم که بخشی از این فاجعه از فقدان استراتژی ها و پالیسی های واحد و یک دیدگاه کلان ملی و عدم قاطعیت در برابر تروریسم ناشی می شود. برای حامد کرزی، رییس جمهور پیشین افغانستان به عنوان تسهیل کننده حضور سران مجاهدین در اجلاس مسکو، اشتراک در این اجلاس چندان کار غیر منتظره ای نخواهد بود. رییس جمهور پیشین، بنیانگذار نرمش در برابر طالبان است. این نرمش، اجماع ملی و بین المللی را که در مقابله با تروریسم وجود داشت از بین برد و عملا سبب حیات دو باره هراس افکنی گردید.  اگرچه بعدها کمی در ادبیات سیاسی رهبری حکومت تغییراتی آمد اما این رویه تا حدودی متاسفانه در زمان حکومت وحدت ملی نیز تداوم پیدا کرد.
اکنون با تغییراتی که در سکتور امنیتی در ماه های اخیر رونما گردیده است، به نظر می رسد که رهبری حکومت عزم خود را برای مقابله با تروریست ها جزم کرده است. شکی وجود ندارد که تنها راه برخورد با گروه زیاده خواهی چون طالبان که در این اواخر نازدانه هم شده است، قاطعیت تمام و مبارزه در سنگرهای داغ است. حتی اگر بخواهیم طالبان را متقاعد به صلح کنیم هم چاره ای جز این نیست که باید با تروریست عمل بالمثل صورت گیرد.
مردم افغانستان به صورت واضح شاهد بهبود امنیت پس از تغییرات در رهبری نهادهای امنیتی هستند و دیده شد که همه از تغییرات اساسی که منجر به قاطعیت در برابر دشمنان گردد، حمایت می کنند. امیدواریم که این قاطعیت ادامه یابد و سکتور امنیتی ما هم چنان در برابر دشمنان کشور، تقویت گردد.