دیروز 27 حوت به عنوان روز خبرنگار از سوی مرکز خبرنگاران تجلیل شد و یک نفر به عنوان خبرنگار سال و ده نفر نیز به عنوان بهترین های سال مورد تقدیر قرار گرفتند. این روز به عنوان یکی از روزهای ملی سال از سوی مرکز خبرنگاران مطرح شده بود و در کمیته مشترک رسانه ها و حکومت نیز مورد تایید قرار گرفته بود و این نام گذاری دو هفته قبل در کابینه تصویب گردید.
در مراسم تجلیل از این روز که در مرکز رسانه های حکومت برگزار شده بود، معاون دوم رییس جمهور، نماینده خاص ملل متحد، نمایندگان برخی از سفارت خانه های خارجی مقیم کابل و جامعه رسانه ای کشور حضور داشتند. در این محفل تمام سخنرانان بر حفظ ازادی بیان و غیر قابل معامله و مذاکره بودن آن تاکید کردند. معاون رییس جمهور با شرح اهمیت آزادی بیان، آن را اساس همه آزادی های دیگر دانست و بر ضرورت حفاظت از آزادی بیانه و رسانه های آزاد در همه حالت ها تاکید کرد.
در این مراسم هم چنین تعدادی از اهالی رسانه نیز سخنرانی کردند که بر حفظ آزادی بیان به عنوان یک دستاورد تاکید کردند و از همه مهم تر، مذاکرات پنهانی و پشت پرده صلح را به باد انتقاد گرفتند و این روند مخفیانه مخالف آزادی بیان و مخالف ارزش های دموکراتیک و به مثابه زیر پا گذاشتن قانون اساسی و دستاوردهای مردم افغانستان در سال های اخیر دانستند.
با توجه به روندی که پروسه صلح افغانستان در مسیر آن قرار گرفته است، این روزها ارزش های حقوق بشری و حقوق شهروندی مانند آزادی بیان، آزادی رسانه ها و آزادی های زنان و روندهای دموکراتیک بیش از هر دستاورد دیگر در معرض تهدید به نظر می رسد. متاسفانه روندی را که آقای خلیلزاد در پیش گرفته است، یک روند کاملا غیر معمول و مخالف همه ارزش های مندرج در قانون اساسی افغانستان است. مردم افغانستان این روزها خود را بیش از هر کس دیگر در مورد سرنوشت آینده شان نامحرم و بیگانه احساس می کنند.
یکی از شرکای مهم و استراتژیک افغانستان یک ماه با طالبان در پشت درهای بسته در مورد صلح کشور مذاکره می کند و نمایندگان طالبان را که حتی نام اکثریت شان در لیست سیاه ملل متحد قرار دارند، مانند توله های گربه به این کشور و آن کشور می برد. سیاست ایالات متحده بیش از هر زمان دیگر سؤال برانگیز و خودخواهانه گردیده است. یک کشور همسایه به افغانستان توصیه می کند که طالبان را در آینده سیاسی افغانستان شریک سازد. حتی کار به جایی رسیده است که نخست وزیر همسایه از یک حکومت خوب در آینده افغانستان خبر می دهد و مداخلات در امور داخلی افغانستان بیش از هر زمان دیگر بی شرمانه و وقیحانه صورت می گیرد. یک کشور دیگر که رنج های مردم افغانستان و جنگ های مداوم در سرزمین ما میراث مستقیم سیاست های گذشته آن است، بدون در نظرداشت مردم و دولت افغانستان، کنفرانس صلح برگزار می کند. برخی از کشورهای مسلمان از مذاکرات صلح بدون حضور دولت و مردم افغانستان میزبانی می کنند. در تمام این فعل و انفعالات مردم و دولت افغانستان جایی ندارند. این مسأله حاکی از انحراف روند صلح و رفتن به سوی یک آینده امیدبخش و روشن است.
در ابتدای این روند جامعه رسانه ای کشور تا حدودی آرام گرفته بود و وضعیت را با دیده شک و تردید می نگریستند. چون اهالی رسانه در کشور نیز مثل همه گروه ای اجتماعی فکر می کردند که پروسه صلح افغانستان در یک مسیر سازنده قرار گرفته است و ما شاهد صلح خواهیم بود. واقعا صلح به قدری برای مردم افغانستان به شمول جامعه رسانه ای و خبرنگاری شیرین و خواستنی است که کسی نمی خواهد حرفی بزند و یا صدایی برکشد که به این روند صدمه بزند. اما اکنون با وضعیتی که پیش آمده است و ما شاهد گفتگوهای یک ماهه در پشت درهای بسته هستیم و هیچ کسی نیز در مقابل روند موجود پاسخگو نیست، تا حدودی نگرانی ها افزایش یافته است.
جلسه دیروز که به منظور تجلیل از روز خبرنگار گرفته شده بود و همگان در آن اظهار نظر کردند، معلوم کرد که جامعه افغانستان بسیار تغییر کرده است و آن جامعه بیست سال قبل نیست. جامعه ای است حساس، آگاه، بیدار و مخالف تحجر و عقب ماندگی هرگز به نظام سیاسی که ارزش های انسانی و دستاوردهای سال های اخیر را زیر پا بگذارد، تن در نخواهد داد.