صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

مذاکرات صلح و تشدید جنگ

-

در حالی که روند گفتگوها میان نماینده ویژه امریکا و طالبان در قطر به صورت دورهای جریان دارد و گفته می شود که در دور اخیر مذاکرات پیشرفت هایی مشاهده می شود؛ اما جنگ، نا امنی نیز در کشور افزایش یافته است.
تشدید خشونت ها و ناامنی ها که متأسفانه با کشتارهای افراد ملکی و نظامی همراه می باشد، ناشی از دو مسأله است: یکی نوروز و آغاز فصل بهار و گرم شدن هوا که معمولا در این فصل موج جدیدی از خشونت ها و حمله ها در کشور راه می افتد و طالبان با تاکتیک های تازه جنگی، حملات بهاری خود را کلید می زنند. مسأله دوم گفتگوهای صلح است که طالبان با تشدید حملات نظامی و گسترش نا امنی می خواهند قدرت و توانایی خود را در میدان های جنگ به نمایش بگذارند وبه این طریق برای کشورهای دنیا بفهمانند که بدون در نظر گرفتن خواست های طالبان هیچ طرحی به امنیت و آسایش مردم افغانستان نمی انجامد.
پنجمين دور مذاکرات قطر که پانزده روز پشت درهای بسته برگزار شد، در عین حالی که ابهاماتی در روند مذاکرات وجود دارد ومردم افغانستان به عنوان طرف اصلی قضیه در جریان مذاکرات قرار ندارند، تاوان های بسیار سنگینی را نیز از بابت تشدید ناامنی های ناشی از جریان مذاکرات صلح پرداخت می کنند. 
اگرچه گفته می شود که مذاکرات صلح  روی چهار محور اساسی زمانبندی خروج نیروهای امریکا از افغانستان و تعهد و تضمین طالبان بر استفاده نشدن از خاک افغانستان علیه کشورهای دیگر، گفتگوهای بین الافغانی و آتش بس صورت می گیرد که تا هنوز روی دو محور اول پیشرفت هایی به دست آمده است و قرار است گفتگوهای بین الافغانی نیز در نشست های بعدی در آجندای مذاکرات قرار بگیرد؛ اما تشدید نا امنی ها و حملات گسترده و پی هم طالبان بر مناطق تحت کنترل دولت می تواند روند مذاکرات را به چالش روبرو کرده و آن را با بن بست بکشاند.
نگرانی مهم مردم افغانستان این است که منظور از گفتگوهای بین الافغانی چیست؟ چنانچه منظور از گفتگوهای بین الافغانی، شبیه نشست هایی باشد که در مسکو برگزار شد، به هیچ وجه نمی تواند بازتاب دهنده خواست واراده مردم افغانستان در مذاکرات باشد.
اگر منظور، گفتگوهای مستقیم میان حکومت و طالبان است، بعید به نظر می رسد که به این زودی ها گروه طالبان به این امر تن دهند. طالبان تا هنوز بر تفکرات ایدئولوژیک و سلطه یک جانبه خود تکیه و تأکید دارد. آنها می خواهند امارت اسلامی در افغانستان حکفرما باشد. هیچ نشانه ای که بر پذیرش ارزش های دموکراسی از سوی سران طالبان دلالت کند وجود ندارد.
پافشاری آنها بر جنگ و خشونت بی حد و مرز نیز ناشی از همین تفکر انحصارطلبانه آنها است. هنوز چند روزی از آغاز فصل بهار نگذشته است که طالبان مناطقی از ولایت های کابل، فاریاب، غزنی و هلمند را مورد حمله قرار داده و تعدادی از نیروهای امنیتی و مردمان ملکی را از بین برده است.
حال سوال این است که مذاکرات قطر برای مردم افغانستان چه دستاوردي به دنبال خواهد داشت؟ اگرچند نفس شروع روند مذاکرات، صرف نظر از نتايج آن، مي تواند مفيد باشد. به هر حال نداي صلح بايد در هر شرايط بلند باشد و اين صدا نبايد در فضاي جنگ و خشونت به خاموشي گرايد؛ ولي دستاورد های عملي را از اين گونه مذاکرات نبايد انتظار داشت. همان گونه که نشست هاي گذشته به نتايج عملي منتهي نشدند؛ اين دور از مذاکره نيز ثمر بخش نخواهد بود.
در این مذاکرات از یک طرف امریکا تلاش می کند که طالبان تا حدی پیش بکشاند که دیگر راه برگشت به جنگ و خشونت برای آنها باقی نماند و از سوی دیگر طالبان با اشاره و حمایت استخبارات منطقه، سعی می کند یا خواست بلند بالای خود را بر مردم افغانستان تحمیل کند یا به نحوی مذاکرات را بدون دلیل چنان به درازا بکشاند که طرف را از ادامه آن خسته سازد.
مشکل افغانستان تنها طالبان نیست، طالبان ابزاری بیش نیست. مشکل افغانستان کشورهای همسایه و منطقه است که منافع شان را در تقویت گروه های افراطی و تشدید جنگ و نا امنی در این کشور می بینند. مسأله ما و برخی همسایه ها تنها به مسأله تروريسم و جريان هاي افراطي مربوط نمي شود؛ بلکه اين کشورها داراي مشکلات تاريخي، جغرافيايي، امنيتي و سياسي است که خواست هاي اقتصادي نيز بر آن افزوده شده است. همکاري هاي صادقانه و دوامدار کشورهای منطقه در راستاي صلح و امنيت به چگونگي حل مشکلات فوق با این کشورها بستگي پيدا مي کند. تا زماني که اختلافات حکومت افغانستان با کشورهای منطقه در مسايل اساسي و مهم کاهش نيابد، تلاش براي همگرايي هاي سياسي و امنيتي ميان کشورها در راستای صلح نیز نتيجه بخش نخواهد داد.

دیدگاه شما