تا دو روز دیگر کنفرانس قطر با حضور نمایندگان دولت و مردم افغانستان و نمایندگانی از گروه طالبان در آن اشتراک خواهند ورزید. از سوی طالبان در حدود 25 نفر و از سوی افغانستان 250 تن در این کنفرانس شرکت خواهند و مواضع خویش بیان خواهند کرد. اگرچه ترکیب هیاتی که از کابل به نمایندگی از دولت افغانستان تا حدودی ناهمگون و به لحاظ کمی نیز سبب استهزای آنان و باعث طنزهای خنده دار در شبکه های اجتماعی و رسانه ها شده است. ولی در مجموع از اقشار مختلف مردمی در این هیات دیده می شوند. در این هیات غلبه بر وابستگان چهره های سیاسی است و از همین جهت نیز ترکیب هیات و نحوه مواجهه با یک کنفرانسی که در آن تنها 25 طالب اشتراک می کنند، نوعی مضحکه و طنز را در فضای سیاسی کشور به وجود آورده است.  تمسخر از آن جهت است که بیشتر افراد انتخاب شده به خاطر اشتراک در کنفرانس قطر وابستگان نزدیک رهبران سیاسی و در بسیاری از موارد از یک خانواده 2 و 3 و حتی 4 نفر نام های شان در لیست درج گردیده اند. این مضحکه و طنز تا جایی فراگیر شده است که حتی گروه طالبان این ترکیب را به تمسخر گرفته و به شرکت کنندگان گفته است که کنفرانس قطر محفل عروسی در کابل نیست.
در هر صورت کنفرانس قطر به عنوان یک گردهمایی نمایندگانی از طرف طالبان و افرادی از سوی دولت افغانستان تنها به خاطر پوششی بر توقعات فراگیرشده درپی تلاش های نماینده خاص ایالات متحده در امور صلح افغانستان خواهد بود. این کنفرانس بیش از آن چه که در ماهیت خود ارزش دارد مورد توجه مردم افغانستان قرار گرفته است. مقدمه این انتظارات بیهوده کنفرانس مسکو بود که در آن تعدادی از چهره های سیاسی از افغانستان با طالبان برای نخستین بار بر سر یک میز نشستند و تا حدودی حتی در دام طالبان افتادند. کسانی که یک عمر مبارزه و جهاد را با خود یدک می کشیدند به یک باره تا حد هم نظری با طالبان و تشکیل حکومت موقت و تعطیلی قانون اساسی پیش رفتند.
با تاسف این شیدایی اشتراک در کنفرانس صلحی که در آن طالبان نیز شرکت دارند، سبب شد که در افغانستان هم سطح توقعات مردم بالا رود و هم سطع توقعات جناح ها و رهبران سیاسی. از همین رو چندین روز جلسه دوام دار به عنوان شورای رهبری مصالحه نه در باره محورهای گفتگو و تصمیم های نهایی در برابر طالبان؛ بلکه بر سر لیست هیات شرکت کننده در قطر و لیست هیات مذاکره کننده گذشته است. ساعت ها بحث صورت گرفته است که چه کسانی در کنفرانس قطر اشتراک ورزند. وقتی لیست برآمد و نام ها توجه مردم را به خود جلب کردند، همه از قرار گرفتن نام افراد بسیار پایین رتبه در دفاتر رهبران سیاسی و یا خویشاوندان آنان در لیست هیات شرکت کننده در کنفرانس قطر شوکه شدند.
این گونه برخورد سیاسی با یک موضوع مهمی مثل صلح که سال ها است مورد انتظار و توقع مردم افغانستان است، از سوی جناح های سیاسی سطح توقع عمومی را نیز از این کنفرانس بالا برده است. در حالی که کنفرانس قطر در ذات خود تنها به خاطر فراهم شدن بستری برای بیان دیدگاه های شرکت کنندان است و نه چیزی بیشتر از آن. اکنون همه فکر می کنند که کنفرانس قطر یک نشست تاریخی مثل بن خواهد بود که در آن قدرت تقسیم می شود و در باره میکانیزم سیاسی و نظام سیاسی کشورتصمیم گیری می گردد. در حالی که اصلا چنین چیزی نیست و این کنفرانس تنها یک نشست عمومی برای آگاهی از دیدگاه های سیاسی طرفین است.
واقعیت این است که گفتگوهای قطر تقریبا به بن بست رسیده است. نماینده خاص ایالات متحده سعی می کند که از این معرکه ای که به وجود آورده است به نحوی فرار کند. این کنفرانس و تعدد دیدگاه ها و پراکندگی هیات های مذاکره کننده و دشواری تصمیم گیری در چنین وضعیتی سبب شده است که گفتگوهای صلح قطر به کلی زیر سوال برود. سوال و تردید در باره نتیجه بخش بودن گفتگوهای قطر بیش از هر جای دیگر در ایالات متحده و نهادهای قدرتمند موجود در این کشور به وجود آمده است. اکنون همه در این کشور می پرسند که وقتی در سال 2001 طالبان سقوط کرد و وعده های شکست افراط گرایی به مردم آمریکا داده شد، به کجا رسیده است. به نظر می رسد که طالبان و تروریسم بین المللی قوی تر از پیش ظهور کرده است و اکنون ما شاهد یک کتله مهم از تروریسم در کنار طالبان در افغانستان هستیم. این نشانه ها مردم را به واکنش کشانده است و همه می پرسند که نیروهای آمریکایی در افغانستان در این چند سال چه می کرده اند.