پس از انتخابات جنجالی و پر از ابهام پارلمانی در 28 میزان سال گذشته و پس از تغییر همه اعضای کمیسیون‌های انتخاباتی فضای مدیریت داخلی کمیسیون انتخابات تا کنون آرام بوده است. اما با نزدیک شدن زمان انتخابات ریاست جمهوری و حساس شدن شرایط به نظر می‌رسد عده‌ای از اعضای کمیسیون سعی می‌کنند که عمدا فضا را به سمت التهاب به پیش ببرند. در روزهای گذشته یکی از اعضای کمیسیون انتخابات سخن از مداخله ارگ و حکومت در مقرری‌های کمیسیون سخن به میان آورده است. این گونه انتقادها و افشاگری‌ها به نفع نظام اداری کمیسیون‌های انتخاباتی است و به استقلال آن کمک می‌کند. مسلما این گونه موضع‌گیری از سوی کمیسیون‌های انتخاباتی به خصوص اگر با صدای واحد و یک پارچه صورت گیرد از هر گونه مداخله در امورکاری آن‌ها جلوگیری خواهد کرد که در نهایت به نفع مردم افغانستان و پروسه دموکراسی سازی در کشور است.
اما مشکل این است که این‌گونه اظهارنظرها به نظر می‌رسد بیش از آن که از سر خیرخواهی و تعهد به مصالح کلان کشور باشد در هماهنگی با برخی حلقات بیرون از حکومت و کسانی است که می‌خواهند بیشتر آب را گل‌آلود کنند و به دنبال گرفتن ماهی مقصود هستند. اعضای کمیسیون‌های انتخاباتی به خوبی وضعیت افکار عمومی و شکنندگی شرایط موجود را درک می‌کنند. به همین خاطر آنان باید پیش از آن که به چنین اظهارنظرهایی بپردازند همه مسایل را در میان خود حل و فصل کنند و با صدای واحد در رسانه‌های عمومی ظاهر شوند.
تجربه دوره‌های گذشته کمیسیون‌های انتخاباتی نشان داده است که هر زمان که صداهای متضاد از میان کمیسیون‌ها برخاسته‌اند، وضعیت به سمت بحرانی شدن پیش رفته است. یکی از مهم‌ترین چالش‌های درونی کمیسیون‌های انتخاباتی به خصوص در دور گذشته و در زمان برگزاری انتخابات پارلمانی سال گذشته در همین نکته نهفته بود. در آن زمان متاسفانه هیچ یک از اعضای کمیسیون‌های انتخاباتی حرف دیگری را نمی پذیرفتند و آنان با دنیایی از بدبینی و عدم اعتماد به همدیگر یک پروسه کلان ملی را به گونه ناقص پیش بردند. همین عدم اعتماد و بدبینی سبب شد که انتخابات در دور گذشته به جنجال بزرگ ملی تبدیل گردد. مشکلاتی که در انتخابات گذشته پیش آمد متاسفانه یکی و دو تا نبود. ده‌ها مشکل تخنیکی و قانونی پیش آمد که منجر به بحران انتخاباتی و در نهایت منجر به برکناری همه اعضای کمیسیون‌های انتخاباتی شد. اکنون نیز به نظر می‌رسد که کم کم چنین وضعیتی بر سرنوشت کمیسیون‌های انتخاباتی حاکم می‌گردد. زیرا صداهای متضاد و متناقض کم کم از درون کمیسیون‌ها به گوش می‌رسد.
در این که هر مداخله ای در امور رهبری و مدیریت کمیسیون‌های انتخاباتی برخلاف قانون و مذموم است، شکی وجود ندارد. اما نباید فراموش کرد که کمیسیون‌های انتخاباتی مستقل هستند و هیچ کسی نباید به کار آن‌ها مداخله کند. به همان میزان که مداخله حکومت در امور کاری کمیسیون‌ها غیر موجه و مضر است، هر گونه مداخله دیگر نیز به همان میزان مخرب و ویرانگر است. از سوی هیچ نهاد و هیچ گروه و هیچ شخصی نباید در امور کاری کمیسیون‌های انتخاباتی مداخله صورت گیرد. فضای عدم اعتماد و وضعیت آشفته سیاسی سبب شده است که حکومت نخستین متهم هر قضیه باشد ولی واقعیت این است که هم در گذشته و هم در آینده ممکن است مداخلاتی از سوی گروه های اپوزیسیونی حکومت صورت گرفته باشد و صورت گیرد. به خصوص این که در این دور همه اعضای کمیسیون‌های انتخاباتی به دلیل نوعی میکانیزم گزینشی که در تعدیل قانون انتخابات پیشی بینی گردیده بود، به نحوی نمایندگان و یا اعضای احزاب و گروه‌های سیاسی موجود هستند. گروه‌هایی که بسیاری از آن‌ها اکنون در مقابل رهبری حکومت و در یکی از تکت‌های انتخاباتی حضور دارند. این امر سبب می‌شود که به راحتی از درون کمیسیون‌های انتخاباتی همسویی‌ها و همگامی‌های مهم در استراتژی‌ها و پالیسی‌های کاری این کمیسیون‌ها با جناح‌های سیاسی رقیب رهبری فعلی حکومت صورت گیرد. به همین خاطر در آینده نزدیک ممکن است مداخلات مهم در موضوع گیری‌های اعضای کمیسیون‌های انتخاباتی از سوی احزاب و جریان‌های سیاسی صورت گیرد. امید می‌رود که این مداخلات از سوی هر کسی باشد به حداقل برسد و مهم‌ترین میکانیزم برای مقابله با چنین مداخلات بیرونی، هم‌سویی و هم‌نظری اعضای کمیسیون‌های انتخاباتی و درس‌آموختن از گذشته‌های نه چندان افتخارآمیز است.