صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

ادامه روند غیر واقعی صلح افغانستان

-

بیش از  50 نفر از افراد و چهره های سیاسی از افغانستان به دوحه قطر رفته اند تا در کنفرانس صلحی که امروز در این کشور گشایش می یابد، اشتراک کنند. در این میان تعدادی از چهره های حکومتی نیز حضور دارند که تنها به عنوان افراد در این کنفرانس اشتراک ورزیده اند و هیچ صلاحیتی از سوی حکومت افغانستان ندارند. هم چنین در این دور پای دولت جرمنی نیز به کنفرانس صلح افغانستان کشیده شده است. به همین خاطر این پرسش در این روزها از سوی رسانه ها و تحلیل گران بسیار مطرح می شود که چه تفاوت هایی میان کنفرانس قطر و کنفرانس های مسکو وجود دارد. آیا واقعا روند صلح افغانستان در مسیر اصلی خود قرار گرفته است و انحرف هایی که در گذشته مطرح بود، دیگر وجود ندارد؟
در ظاهر امر به نظر می رسد که نوع ترکیب شرکت کنندگان و نیز حضور آلمان در این دور به عنوان میزبان مشترک با قطر، بخشی از تفاوت های کنفرانس فردا با کنفرانس های قبلی است. در این دور هم چنین تعدادی از خانم های اشتراک کننده زیاد تر به چشم می خورند و این موضوع نوعی تغییر در دیدگاه طالبان نسبت به زنان را نشان می دهد. اما واقعیت امر این است که هنوز تغییر کافی در روند صلح و ماهیت دیدگاه های طالبان به وجود نیامده است. به همین خاطر نمی توان چندان امیدی به کنفرانس فردا بست.
کنفرانس فردا همان گونه که از نامش پیدا است، صرفا یک کنفرانس است. مثل همه کنفرانس های دیگر که تعدادی از چهره های سیاسی در آن شرکت می کنند و دیدگاه های شخصی و یا حداقل دیدگاه های نهادهای مربوطه را بیان می کنند. بنابراین هیچ گونه حرف و سخنی که ضمانت اجرایی داشته باشد و طرف مقابل در باره آن چانه زنی کند و یا قابل رد و انکار باشد در کنفرانس ها معمولا وجود ندارد.
کنفرانس دوحه قطر که فراد گشایش می یابد، علاوه بر ماهیت غیر قابل اجرایی که دارد هیچ آینده روشنی را در باره صلح نوید نمی دهد. زیرا هنوز گام های اساسی که برای یک صلح واقعی نیاز است برداشته نشده است. صلح زمانی به وجود می آید که دو طرف اصلی قضیه و یا طرف های اصلی قضیه بر سر یک میز بنشینند و در باره موضوع یا موضوعات مورد منازعه بحث کنند و گام به گام در باره آن ها به توافق برسند. اما هفت دور گفتگویی که در قطر بین ایالات متحده و طالبان برگزار شده است و چندین دور کنفرانسی که در مسکو و جاهای دیگر منعقد شده است، هیچ برآیندی در زمینه گفتگوهای مستقیم میان طالبان و دولت افغانستان نداشته است. طالبان از روز اولی که این گفتگوها شروع شده است تا همین لحظه تاکید کرده اند که با دولت یا به قول آن ها، اداره کابل، گفتگو نمی کنند. از نگاه طالبان قانون اساسی افغانستان به کلی مردود است و نظام سیاسی فعلی به هیچوجه با اهداف و آرمان های طالبان سازگاری ندارد. طالبان هم چنان تمام قد تا کنون در برابر آزادی های مدنی و ارزش های حقوق بشری ایستاده اند و هرگز آن چه را که دولت ومردم افغانستان به عنوان دستاوردهای هیجده ساله می نامند، قبول ندارند.
طالبان حتی تا کنون حاضر نشده اند که در باره آتش بس به عنوان نخستین اقدام در زمینه دست یابی به صلح با آمریکایی ها و یا هر کس دیگر مذاکره کنند. طالبان نه تنها حاضر به بحث در باره آتش بس نشده اند بلکه همه روزه از مردم افغانستان قربانی می گیرند و به حملات تروریستی و جنایتکارانه خود ادامه می دهند. لحظه ای نیست که افغان ها قربانی خشونت و جنایت طالبان نشوند. جالب این است که طالبان به صورت شبانه روزی اقدام به حملات تروریستی می کنند و هر لحظه انسان های بی گناه قربانی می شوند، ولی این جنایت ها هرگز از سوی نهادهای بین المللی حقوق بشری و شرکای بین المللی افغانستان دیده نمی شوند.
بنابراین آن چه در قطر جریان دارد، تنها یک نمایش است. نمایشی که بسیاری از ارزش های مدنی و دستاوردهای مردم افغانستان و خون صدها هزار انسانی که قربانی جهالت طالبانی در افغانستان شده اند، در آن نادیده گرفته می شود. بدون شک تا زمانی که روند صلح به گونه آن چه که در قطر جریان دارد، ادامه یابد، هرگز ما به صلح واقعی دست نخواهیم یافت. آن چه امروزه به عنوان روند صلح مطرح است، تنها یک روند انحرافی و غیر واقعی در زمینه صلح است.

دیدگاه شما