یوناما در گزارش تازه خود از افزایش کشتار مردم توسط نیروهای دولتی و کاهش آن توسط طالبان خبر داده است. این گزارش در تمام رسانه های بین المللی انعکاس وسیع داشته است و تا کنون به نحوی به جایگاه دولت افغانستان در ذهنیت جهانی صدمه وارد کرده است. گزارش تازه یونامه به معنای واقعی کلمه جانبدارانه و اتهام بستن به قربانی است. در حالی که مردم و دولت افغانستان سال ها است در آتش جنگی می سوزند که تروریسم بین المللی با حمایت های وسیع و گسترده جهانی و منطقه ای شعله ور ساخته است، گزارش ملل متحده و متهم کردن نیروهای امنیتی افغانستان بخشی از رفتارهای جانبدارانه و نوعی فشار بر دولت افغانستان است.
کسی که کمترین آشنایی با مسایل و قضایای افغانستان داشته باشد می داند که گزارش یوناما واقعیت ها را وارونه روایت کرده است. در حالی که هر روز تروریست ها و در تمام نقاط کشور دست به حملات تروریستی و انتحاری می زنند، نتیجه این حملات کشتار بی گناه و ملکی افغانستان است. تروریست ها علاوه بر کشتار در جبهه های جنگ که اکثرا مردم ملکی از این جنگ ها متضرر می شوند، در شهرها نیز دست به حملات تروریستی و انتحاری می زنند. بر اساس گزارش های رسمی تنها در ربع اول سال جاری تروریست در حملات انتحاری و تروریستی تا کنون 808 نفر از مردم ملکی قربانی گرفته اند و 1955 نفر دیگر را مجروح کرده اند. از اول سال جاری خورشیدی تا کنون ده ها حمله انتحاری درنقاط مختلف کشور رخ داده است که بر اثر آن ها صدها تن کشته و زخمی شده اند. تنها چند روز قبل یک حمله بزرگ تروریستی در ولایت غزنی صورت گرفت که بر اثر آن ده ها دانش آموز قربانی شدند. هم چنین در آخرین رخدادهای امنیتی که از مردم ملکی قربانی گرفته اند می توان از حملات تروریستی در نقاط مسکونی شهر کابل، قندهار، شهر غزنی، و ولسوالی خواجه سبزپوش ولایت فاریاب نام برد.
واقعا معلوم نیست که گزارش یوناما با چه شیوه ای تهیه شده است و چرا چنین ادعایی را علیه نیروهای امنیتی افغانستان مطرح کرده است. متاسفانه این گونه گزارش ها همواره با پیشداوری ها و جانبداری ها شروع می شود و از سازوکارهای غیر حرفه ای استفاده می شود.
تردیدها در باره نحوه تهیه گزارش و جامعه آماری و مناطق تحت تحقیق زیاد است. اما تردید اصلی در باره انگیزه های سیاسی گزارش است. متاسفانه در طی ماه های اخیر که ظاهرا روند صلح شتاب گرفته است، عمدا تلاش صورت می گیرد که از تروریست ها چهره انسانی تر به نمایش بگذارند و نیروهای امنیتی افغانستان را متهم جلوه دهند. به عنوان مثال تحت تقعیب قرار دادن کماندوهای افغانستان با ادعای تخلفات جنگلی، سوء استفاده جنسی از بانوان در ادارات دولتی افغانستان و اینک گزارش تازه ملل متحد در باره افزایش تلفات ملکی توسط نیروهای امنیتی افغانستان بخشی از سیناریویی است که ظاهرا آگاهانه برای ما ساخته شده است.
به نظر می رسد که گزارش یوناما کاملا سیاسی و جانبدارانه تهیه شده است. در طی سال های اخیر تلاش های مستمر صورت می گیرد که از یک سو جای قربانی و متهم را بدل کنند و از سوی دیگر جلو روندهای دموکراتیک را بگیرند. این که در پشت این تلاش ها چه اهدافی نهفته است نمی توان قضاوت قطعی کرد. اما آن چه مسلم است این است که متاسفانه نهادهای بین المللی همواره متاثر از فشارهای بین المللی و برخی قدرت های جهانی بوده است. برای مردم افغانستان هرگز پذیرفته نیست که تروریست ها با نیروهای امنیتی افغانستان یک جا مورد قضاوت قرار گیرد.
مردم افغانستان قربانی اصلی منازعاتی است که توسط تروریسم بین المللی و حامیان آن بر ما تحمیل گردیده است. تنها نیروهای امنیتی افغانستان هستند که به نیابت از تمام جهان در خط مقدم مبارزه با تروریسم قرار دارند. دفاع نیروهای امنیتی افغانستان در طی سال های پسین که اکثریت نیروهای خارجی از افغانستان خارج شده اند در برابر تروریسم ستودنی و ماندگار در تاریخ جهان و افغانستان خواهد بود. بنابراین هیچ کسی نمی تواند بر فعالیت های بی نظیر نیروهای امنیتی کشور ما تاثیر بگذارد و قهرمانی های آن ها را خدشه دار کند.