صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

واکنش‌ها به توافقنامه صلح امریکا و طالبان

-

توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان با واکنش های متفاوت در داخل و خارج افغانستان مواجه شده است. این توافقنامه تا هنوز از جنبه های مختلف مورد تحلیل قرار گرفته و واکنشها و قضاوت های گوناگونی را بر انگیخته است.
اغلب مردم و کارشناسان این توافقنامه را نوعی راه بیرون رفت برای امریکا از بن بست جنگ و بحران افغانستان می دانند. آنها معتقداند که امریکا با این توافقنامه تنها خواسته مشکل خودشان را با طالبان حل کنند؛ با این توجیه که حل مشکلات افغانستان را به مذاکرات بین الافغانی واگذار کرده اند. این که آیا افغانها می توانند روی ختم جنگ و چگونگی نظام آینده و بسیاری از مسایل مهم و اساسی دیگر به توافق برسند، هیچ سازوکاری برای آن پیش بینی نشده است.
چیزی دیگری که پرسش ها و انتقادهای زیادی را به وجود آورده، تعبیر امارت اسلامی از گروه طالبان است. این تعبیر با هر انگیزه و هدفی که صورت گرفته باشد، برای مردم افغانستان قابل پذیرش نیست. امارت یادآور سیاه ترین، تلخ ترین و دهشتناک ترین دوره تاریخی افغانستان است که مردم از آن دوره جز وحشت، بربریت، درنده خویی و حیوان صفتی چیزی دیگری به یاد ندارند. در دوره امارت طالبانی هیچ اثری از انسانیت و اسلامیت در گفتار و رفتار آنها دیده نمی شد و هیچ همخوانی میان آنها و مردم آگاه و با فرهنگ افغانستان وجود نداشت. تعبیر امارت، گروه طالبان را از یک گروه شورشی و تروریستی به یک نظام سیاسی ارتقا می دهد. نظام هم عرض و موازی نظام جمهوری که باید در مذاکرات بین الافغانی درباره آنها فیصله صورت گیرد.
در متن توافقنامه، تصمیم به چگونگی نظام سیاسی، ارزش های دموکراسی و حقوق بشری به خود افغانها واگذار شده که باید در مذاکرات بین الافغانی مورد بحث و  گفتگو قرار گیرند. اینها تمام چیزهایی اند که مردم افغانستان به عنوان دستاوردهای پسا جنگ به آنها افتخار می کنند و به آنها می بالند. وقتی همه این مسایل با گروه طالبان مورد بحث باشد به معنای این است که ما هیچ شرایط و خط قرمزی برای صلح نداریم.
در توافقنامه در مورد آتش بس سراسری فیصله صورت نگرفته است. تنها گفته شده است که نیروهای طالبان و امریکا پس از توافق همدیگر را مورد حمله قرار ندهند. معنای این جمله این است که توافقنامه امریکا و طالبان نه تنها به ختم و یا کاهش جنگ کمک نمی کند که طالبان امیدوارتر و با انگیزه تر از گذشته به جنگ ادامه خواهد داد. اتفاقی که پس از تعیین جدول خروج نیروهای امریکایی از افغانستان در زمان حکومت اوباما افتاد. اوباما با تعیین زمان خروج نیروهای امریکایی، سطح و دامنه جنگ را گسترش داد و گروه های متعدد تروریستی دیگر را نیز تشویق کرد تا به خاک افغانستان وارد شوند و باردگر این کشور را به پناهگاه امن تروریستان تبدیل کنند.
امریکا با امضای توافقنامه با طالبان می خواهد انتخابات افغانستان به تأخیر بیفتد. تأخیر انتخابات از یک طرف سبب سلب مشروعیت حکومت و ترویج جنجال ها و اختلافات سیاسی در میان رهبران و گروه های سیاسی می شود؛ از طرف دیگر موقعیت گروه طالبان در مذاکرات سیاسی را بالا می برد.
گروه کاری مشترک جامعه مدنی نیز با ارسال نامه سرگشاده به کنگره آمریکا نوشته که در توافقنامه صلح بین آمریکا و طالبان به مهمترین خواستههای این گروه توجه کنند. این گروه کاری آتش بس سراسری، حفظ ارزش های دو دهه اخیر مانند حقوق بشر، حقوق زن، آزادی بیان، رسانه های آزاد و عدم تبعیض و ادامه حمایت جامعه جهانی از برنامه های ملی، پایبند ماندن دولت آینده به توافقات جهانی و عدم تغییر در سیستم حکومتی را جزؤ خواست های خود بر شمرده است.
سرور دانش معاون دوم رییس جمهور نیز تحت عنوان "صلح؛ آری اما نه به قیمت نفی جمهوریت!" نوشته که "یاد کردن از طالبان به عنوان "امارت اسلامی" در موافقتنامه صلح بین آمریکا و طالبان، به طور غیر مستقیم به معنای حیثیت "دولت" بخشیدن به طالبان است. ایشان این موضوع را غیر قابل قبول، نقض قانون اساسی و حاکمیت ملی افغانستان دانسته است.
علاوه بر اینها سفیران و فرستادگان پیشین آمریکا به افغانستان در بیانیه مشترک هشدار داده که خروج شتابزده نیروهای آمریکا از افغانستان، این کشور را به "جنگ داخلی تمام عیار" میکشاند. آنها گفته اند که برای امنیت امریکا و ارزش هایی مانند حمایت از زنان می طلبد که خروج کامل سربازان پس از یک صلح واقعی صورت بگیرد.
مجموع این واکنش ها نارضایتی و نگرانی مردم افغانستان از پیامدهای توافقنامه صلح نشان می دهد. این که آیا ترامپ می خواهد به این خواسته ها و نگرانی ها توجه کند یا نه، باید منتظر زمان ماند؛ ولی یک چیز مسلم است که این توافقنامه دید مردم را نسبت به امریکا تغییر داده است.

دیدگاه شما