پس از توقف روند صلح از سوی ترامپ، برخی از سیاستمداران کشور که به امید صلح خیالی، پروسه انتخابات را سبوتاژ می کردند، اکنون روی انتخابات تمرکز کرده اند و کمپاینران شان را در پایتخت و ولایات فرستاده اند تا مردم را به حمایت از تیم مورد نظرشان فرا بخوانند.
در چند ماه گذشته که از یک طرف پروسه قطر سرعت گرفته بود و از سوی دیگر زمان انتخابات ریاست جمهوری نزدیک و نزدیکتر می شد، تعدادی از سیاستمداران در عمل از مذاکرات قطر، بدون این که از مفاد و محتوای آن آگاهی داشته باشند، حمایت می کردند. این افراد، حیات سیاسی شان را در تقویت روند صلح و به وجود آمدن حکومت مؤقت جستجو می کردند.
برخی از نامزدان ریاست جمهوری از همزمانی پروسه های صلح و انتخابات به عنوان اهرم فشار علیه حکومت بهره می بردند تا شاید از وضعیت پیش آمده بتوانند امتیازات مادی و سیاسی را در ساختار حکومت آینده نصیب شوند. این افراد با موضع گیری های دوگانه، گاه به میخ می کوبیدند و گاه به نعل؛ زمانی از صلح سخن می گفتند و آن را یک ضرورت ملی می دانستند و زمان دیگر انتخابات را برای مردم افغانستان حیاتی ارزیابی می کردند. موضع گیری‌های ناسنجیده و منفعت محور سیاستمداران ما، مردم افغانستان را در دو راهی صلح و انتخابات سرگردان مانده بودند. بسیاری از مردم تا همین یک هفته پیش نمی دانستند که انتخابات برگزار می شود. این عده تحت تأثیر تبلیغات گسترده برخی احزاب، گروه ها و اشخاص در درون نظام، بر این باور بودند که همه تصمیم گیری ها به دست امریکا است و این کشور با گروه طالبان به توافق می رسد و آنگاه حکومت را مجبور می سازد که به تعویق انتخابات رضایت دهد.
خوشبختانه خواب های امارتی با یک توییت ترامپ رییس جمهور امریکا آشفته شد و شیفتگان امارت و صلح ذلت بار با طالبان، باردگر سرافکنده و مأیوس گردیدند. هرچند تعدادی هنوز بر طبل سوراخ صلح می کوبند؛ ولی حالا همه می دانند که از این طبل هیچ صدایی برنخواهد خاست.
اکنون زمان آن رسیده تا همه محورهای سیاسی در افغانستان روی مسأله انتخابات تمرکز کنند و بر شرکت گسترده مردم در انتخابات و ایجاد شفافیت لازم در آن، تلاش نمایند. صلحی که در آن مردم افغانستان شریک نباشد، صلح پوشالی و مؤقتی است که به امنیت و ثبات دوامدار نمی انجامد. آن صلح، فرایند دیگری از کشمکش های خونین را در افغانستان رقم خواهد زد و تجربه دهه هفتاد را در کشور تکرار خواهد کرد.
صلح واقعی از دل انتخابات بیرون می آید. صلحی که در آن اقتدار، عزت و شرافت مردم افغانستان مدنظر گرفته می شود و رضایت همگانی را به دنبال می آورد. پس از انتخابات ما شاهد تشکیل یک حکومت جدید و مشروع خواهیم بود که از سوی اعضای جامعه حمایت و پشتیبانی می شود و در عرصه های داخلی و بین المللی از مردم افغانستان نمایندگی می کند. وقتی ما از این آدرس با طالبان وارد گفتگو شویم؛ دیگر بحث امارت و امتیازخواهی های سیاسی نا معقول خود بخود منتفی می گردد.
اصل، برگزاری انتخابات است، این که چه تیمی در این انتخابات برنده خواهد شد بحث بعدی است. ما بر اصل پروسه انتخابات تکیه و تأکید می کنیم. متأسفانه طیف های ضد انتخابات بازهم تلاش می کنند که انتخابات را در افغانستان نا کارآمد و منشأ بحران های سیاسی و امنیتی قلمداد کنند. این عده از همین حالا علیه انتخابات سخن می گویند و بحث جعل، تقلب و مهندسی را برجسته می سازند تا شوق و ذوق مردم را نسبت به انتخابات کاهش دهند. شور و شکوه انتخاباتی در کشور هرگز به نفع کسانی که منفعت شخصی شان را در انتخابات جستجو می کنند، نیست. از اینرو اینها تا آخر، روند انتخابات را سبوتاژ کرده و با تحریک برخی تیم های انتخاباتی، می خواهند آب را گل آلود کنند و در فردای انتخابات ماهی مقصود را بگیرند.
در این وضعیت آشفته، آگاهی و شعور سیاسی مردم می تواند، پاسخ خوبی برای تخریب گران سیاسی باشد. مردم باید برای خنثا سازی تبلیغات دشمنان بیرونی و مخالفان درونی، صحنه انتخابات را گرم و پرشور نگه دارند و در روز انتخابات در پای صندوق های رأی حضور گسترده داشته باشند و سیاستمداران، رهبران احزاب و بخصوص نامزدان انتخاباتی باید از تمام امکانات و پتانسیل‌ها برای ایجاد شفافیت لازم در انتخابات استفاده کنند و در فردای انتخابات بهانه‌ای به دست سؤ استفاده گران قرار ندهند.