بر اساس برخی گزارش ها سه تن از اعضای بلندپایه طالبان که از زندان بگرام به قطر منتقل شده بوند، پس برگردانده شده اند. انس حقانی، حافظ رشید و مالی خان سه تن از مشهورترین چهره های طالبان در زندان های افغانستان هستند که مدتی است محور مذاکرات نماینده خاص ایالات متحده با طالبان و هدف نهایی سفرهای اخیر وی به منطقه قرار گرفته اند. در آخرین سفر او به کابل دولت افغانستان موافقت کرد که این سه تن در قبال چند خواسته دیگر از جمله رهایی دو استاد آمریکایی که قبلا توسط طالبان ربوده شده اند به گونه مشروط رها شوند. اواخر هفته گذشته این سه تن به قطر منتقل شدند و بنا بود که دو استاد آمریکایی نیز از بند طالبان آزاد شوند، اما ظاهرا در این مورد مشکلاتی پیش آمده است و به همین سبب زندانیان طالبان پس به بگرام برگردانده شده اند.
واقعیت این است که طالبان بارها آزموده شده اند و امتیازات بزرگی نیز تا کنون برای آن ها داده شده است، اما این گروه هیچگاه به حسن نیت و امتیازاتی که تا کنون داده شده است، پاسخ مثبت نداده و هیچ حسن نیتی در راستای پیشرفت روند صلح از خود نشان نداده اند. این مساله نشان می دهد که طالبان هنوز به گفته ها و توافقات خود تعهد کافی ندارند، زیرا باور به صلح ندارند.
طالبان تا کنون بزرگ ترین امتیازات را به خصوص از ایالات متحده دریافت کرده اند. در طی نه ماه مذاکره قطر، طالبان خود را به راحتی در سایه خوش اخلاقی نماینده این کشور در امور صلح افغانستان به بالاترین درجات چانه زنی رساندند. طالبان که به عنوان یک گروه تروریستی شناخته می شد به راحتی خود جایگاه خود را به یک گروه سیاسی و چانه زن در عرصه بین المللی و ملی افغانستان تثبیت کرد. اعضای ارشد این گروه به خصوص کسانی که در مذاکرات قطر حضور داشتند تحت تعقیب بودند و در لیست سیاه قرار داشتند. این افراد نام های شان از لیست سیاه برآمدند و با امتیازات دیپلماتیک در کشورهای مختلف سفر می کنند و دیدگاه های طالبان را رسما به دولت ها ابلاغ می کنند. بدون این که کمترین مزاحمتی برای آنان صورت گیرد و یا تحت پرسش قرار داشته باشند.
از سوی دیگر در طی سال های گذشته در حالی که نیروهای امنیتی افغانستان با طالبان شبانه روز در حال نبرد خونین بوده اند و طالبان در حال کشتار مردم بی گناه، اما در عرصه سیاسی، مماشات بی حد با این گروه تروریستی صورت گرفته است. رییس جمهور کرزی طالبان را برادران ناراضی خواند و هنوز هر زمانی که این گروه ضربه می بیند بلافاصله یک اعلامیه مطبوعاتی در محکومیت عمل نیروهای امنیتی از آدرس رییس جمهور سابق نشر می شود. همکاران و شرکای بین المللی افغانستان نیز به گونه ای برخورد کرده اند که طالبان از یک گروه تروریستی به یک گروه نازدانه سیاسی تبدیل شده بود. گفتگوهای قطر و نازدانگی های طالبان شاهد بر این مدعی است. باید اذعان کنیم که دولت افغانستان تحت فشار شرکای بین المللی و اپوزیسیون داخلی نیز طی سالیان گذشته با گروه طالبان مماشات کرد. در آخرین روزهایی که روند صلح در حال نتیجه دادن بود و از یک سو انتخابات نیز در حال برگزاری بود، حکومت موضع سختی در برابر طالبان گرفت.
همه فشارها بر حکومت این بود که انتخابات ریاست جمهوری را به تعویق اندازد و به روند صلح بپیوندد که مقاومت حکومت در برابر این درخواست ها به انزوای حکومت در عرصه مذاکرات انجامید. تا جایی که حکومت متهم به سنگ اندازی در روند صلح شد و از سوی مخالفان سیاسی خود تنها مانع صلح تلقی گردید.
به نظر می رسد که عامل بازگردانده شدن انس حقانی و دو همکارش به پایگاه بگرام، پیمان شکنی طالبان بوده است. طالبان که مدت طولانی هیچ خبر موثقی در باره زنده بودن استادان آمریکایی نداده اند؛ پس از اعلان حکم آزادی سه تن از طالبان از سوی رییس جمهور، این گروه دو حمله تروریستی بزرگ را سامان داد که یکی از آن ها در کابل و دیگری در لوگر بود. تداوم حملات تروریستی و کشتار مردم بی گناه، پرده از چهره اصلی طالبان برداشت و نشان داد که این گروه هنوز به صلح باور ندارد و آماده صلح و مذاکره سیاسی نیست.