صفحه نخست » سرمقاله » رنج مضاعف زنان خبرنگار
رنج مضاعف زنان خبرنگار
- محمد هدایت
ديروز براي نخستين بار کنفرانس «زنان خبرنگار؛ فرصتها و چالشها» توسط سه نهاد خبرنگاري متعلق به زنان با حضور بيش از صدتن از خبرنگاران زن، اعضاي فدراسيون رسانه و ژورناليستان و مقامات حکومت افغانستان در کابل برگزار گرديد. در اين کنفرانس، سرور دانش معاون دوم رييس جمهور در باره مشکلات و فرصتهاي فراروي زنان خبرنگار سخن گفت و يک بار ديگر تعهد دولت افغانستان را مبني بر حمايت از زنان و جامعه رسانهاي و مشخصا آزادي بيان تکرار کرد.
در طول سالهاي گذشته کنفرانسهاي متعددي در مورد زنان برگزار شده است و عرصه مسايل زنان با توجه به چالشهاي که در جامعه سنتي افغانستان دارد، تبديل به تجارت شده بود. اما کنفرانس زنان خبرنگار با حضور بيش از صد زن روزنامه نگار نخستين کنفرانس در نوع خود و ارزشمند است و نشان از رشد زنان در عرصه رسانه دارد. اميد مي رود که اين گونه کنفرانسها در راستاي ارتقاي جايگاه زنان در جامعه و حضور آنان در عرصههاي مختلف حيات جمعي از جمله عرصه رسانه مفيد واقع گردد.
واقعيت اين است که افغانستان هنوز در مرحلهاي قرار دارد که عرصه براي زنان همچنان تنگ است. هنوز انديشههاي متحجرانه و تعصبات قبيلوي به نام آموزههاي ديني بر سرنوشت نيمي از جامعه افغاني سايه افکنده است. در اين روزها جنجالي شدن اظهارات يک امام جماعت در شهر هرات در باره حجاب زنان، نشانه روشن از استيلاي تفکرات عقبمانده و تاخر فرهنگي بر زنان و تنگناهاي موجود در زمينه برابري جنسيتي در افغانستان است. در جامعه ما هنوز به زنان به عنوان يک موجود طفيلي و درجه دوم نگاه ميشود و هر لحظه و در هر جاي کرامت انساني آنان زير پا مي گردد. زنان از حريم خصوصي خانه و خانواده گرفته تا عرصههاي آموزشي و اجتماعي از امنيت برخوردار نيستند و سالانه هزاران زن حتي از سوي نزديکترين افراد خانواده خويش مورد خشونت قرار ميگيرند. در طول سالهاي گذشته عليرغم تلاشهاي مداوم نهادهاي مدني و حکومت مبني بر حمايت از زنان و علي رغم حمايت هاي جامعه جهاني از اين قشر، آمار خشونت نه تنها کم نشده است بلکه زيادتر هم شده است.
همانگونه که نفس زن بودن در افغانستان يک رنج ناتمام و دايمي براي زنان است، خبرنگار بودن مسلما اين رنج را دوچندان ميسازد. خبرنگاري و کار در عرصه رسانه در افغانستان يکي از ناپايدارترين و سخت ترين مشاغل است. علي رغم تدوين قوانين مختلف در عرصه رسانه و خبرنگاري و وجود طرزالعملهاي مختلف در اين زمينه، خبرنگاران هنوز با چالشهاي جدي از سوي مخالفان آزادي بيان، گروه هاي افراطي، زورمندان و تفنگ سالاران و مافياي سياسي و اقتصادي مواجه هستند. خشونت عليه خبرنگاران اگرچه در يک سال اخير کاهش 40 تا 50 درصدي را نشان مي دهد ولي هم چنان وجود دارد و کار را بر رسانه گران سخت کرده است. هنوز ميزان حضور زنان در عرصه رسانه مانند ساير عرصه هاي ديگر بسيار کم است و ناچيز شمرده مي شود. اما همان کساني که در اين عرصه فعال هستند، هم چنان رنج مضاعفي را تحمل مي کنند؛ رنج زن بودن و خبرنگار بودن.
زنان خبرنگار هنوز در اکثر ولايات و شهرهاي کشور بدون هراس نمي توانند براي تهيه گزارش و خبر حضور يابند و انواعي از خشونتها او را همچنان تهديد مي کند. از آن جا که کار در عرصه رسانه مستلزم حضور در جامعه و ديده شدن در انظار عموم است، هنوز زنان نميتوانند با اطمينان خاطر در مجالس عمومي و عرصههاي اجتماعي حضور يابند. در بسياري از ولايات کشور اين مساله سبب شده است که حتي خبرنگاران زن در رسانهها حضور نداشته باشند و يا بسيار اندک هستند.
کنفرانس ديروز نشان داد که زنان رشد قابل ملاحظهاي در عرصه رسانه داشته اند. چنان که يکي از مسولان رسانهاي در اين کنفرانس اظهار داشت هيجده سال قبل در تمام افغانستان بيشتر از تعداد انگشتان يک دست خبرنگاران زن حضور نداشتند. اما امروز هزاران زن در اين عرصه فعال هستند و حتي در سطوح مديريتي و رهبري رسانهها حضور دارند. اين موضوع نشانگر رشد چشم گير زنان در عرصه رسانه است که بايد آن را غنيمت شمرد و در مقابل تهديدهاي احتمالي ايستاد و از اين دستاورد مهم حفاظت کرد.
بنابراين به همان اندازه که زن بودن و خبرنگاري عرصه را بر يک قشر خاص تنگ ميسازد و سبب رنج مضاعف است، به همان ميزان حمايت از خبرنگاران زن و تقويت موقعيت آنان بر آزادي زنان و آزادي بيان و آزدي رسانه ها همزمان کمک شايان مي کند.
دیدگاه شما