رییس جمهور ایالات متحده در یکی از توییت های روزهای اخیر خود گفته است که تمام نیروهای این کشور را تا کریمس امسال یعنی تا سه ماه آینده از افغانستان خارج می سازد. این موضع گیری رییس جمهور ترامپ با واکنش های زیادی مواجه شد و در روزهای گذشته نگرانی هایی نیز نسبت به آن در افغانستان به وجود آمد. آخرین موضع نسبتا تند از دبیر کل ناتو بود که گفته است ما با هم به افغانستان آمده ایم و باید با هم از این کشور بیرون شویم. به گفته استولتنبرگ ایالات متحده نباید از یاد ببرد که ما به خاطر حمله تروریستی بر این کشور در سال 2001 به افغانستان آمدیم و اکنون نیز باید با مشوره همدیگر برای آینده تصمیم بگیریم.
موضع گیری دبیر کل ناتو کاملا معقول و منطقی است. نگرانی های به وجود آمده از توییت رییس جمهور ترامپ نیز بجا و منطقی است. اما پرسش این است که چرا رییس جمهور ایالات متحده برخلاف میل شرکای خود به خصوص سازمان ناتو و برخلاف پیمان امنیتی که با افغانستان دارد و برخلاف همه اصول و قواعد بین المللی که این کشور را مجاز به حمله بر افغانستان کرد، در این شرایط چنین حرفی را زده است؟ به خصوص که این تصمیم اگر درست باشد حتی برخلاف توافقنامه این کشور با طالبان و نوعی امتیاز دادن پیش از موعد به طالبان نیز هست.
کوتاه ترین پاسخ به این پرسش مهم این است که رییس جمهور ترامپ همه چیز را فدای انتخابات ریاست جمهوری آینده این کشور کرده است. همه می دانیم که تیم رییس جمهور ترامپ در آمریکا به شدت تحت فشار رقیب انتخاباتی خود قرار دارد و در نظرسنجی ها بسیار عقب تر از رقیب است. از سوی دیگر علاوه بر نابسامانی در تیم او، کرونا نیز گریبانش را محکم گرفته است و به برنامه انتخاباتی اش به شدت آسیب زده است. از این رو رییس جمهور ترامپ و تیمش تلاش می کنند که از هر موضعی برای برندگی در انتخابات آینده این کشور استفاده ابزاری کنند. مساله افغانستان برای او فعلا نه به عنوان مبارزه با تروریسم بین المللی و رسالتی که ایالت متحده در برابر مردم جهان دارد، بلکه به عنوان طولانی ترین جنگ این کشور به حساب می آید و هرگونه پیشرفت در خاتمه دادن به حضور نیروهای این کشور یک دستاورد در افکار عمومی مردم آمریکا به حساب می آید اهمیت دارد. طبیعی است که رییس جمهور ترامپ نمی خواهد این برگ برنده را از دست بدهد و تنها راه استفاده درست از این قضیه، استفاده ابزاری برای انتخابات آینده است.
اگرچه رهبری دولت ایالات متحده و مشاوران سیاسی مقیم کاخ سفید از دو سال قبل متوجه این قضیه شده اند و به همین خاطر آقای خلیلزاد شب و روز نمی شناسد و دو سال است که تلاش می کند تا زمینه خروج آبرومندانه نیروهای آمریکایی را از افغانستان فراهم کند. اکنون از نگاه آنان این زمینه فراهم شده است و به همین خاطر رییس جمهور ترامپ خروج زودهنگام و عجولانه را مطرح کرده است. وگرنه هم آقای ترامپ و هم مشاورانش می دانند که پیامدهای خروج غیر مسولانه از افغانستان و تنها گذاشتن دولت افغانستان در برابر تروریسم بین المللی که در قامت گروه های افراطی هم چنان در افغانستان فعال هستند پیامدهای ناگواری برای آینده این کشور و همه کشورهای جهان خواهد داشت.
نمی توان پذیرفت که کسی در کاخ سفید متوجه این مساله حیاتی نیست که این کشور عملا در برابر تروریسم با شکست مواجه شده است. زیرا تروریسم هم چنان با قدرت تمام در منطقه و خاورمیانه جولان می دهد. مهم تر از شکست نظامی، شکست اخلاقی ایالات متحده است که این کشور در افکار عمومی مردمان کشورهای خاورمیانه و به خصوص افغانستان کاملا بی اعتبار شده و دیگر آن پرستیژ سابق را ندارد. از سوی دیگر اگر واقعا آن چه را رییس جمهور ترامپ توییت کرده است درست بوده و حاکی از یک تصمیم جدی باشد نشان می دهد که این کشور با همکاران بین المللی خود و هم چنین با دولت افغانستان صادق نبوده است. بدین ترتیب همه قواعد و موافقت نامه هایی که این کشور با شرکای بین المللی خود دارد نقض می گردد. چنین پیامدی برای ایالات متحده بسیار سنگین تمام خواهد شد. زیرا ممکن است در آینده باز هم این کشور به چنین قواعد حقوقی نیاز پیدا کند.
در هر صورت توییت جدید رییس جمهور ترامپ را تنها انتخابات ریاست جمهوری آینده این کشور توجیه می کند و نشان می دهد که او با دستپاچگی تمام از همه چیز به عنوان ابزاری در راستای انتخابات استفاده می کند و روند صلح افغانستان یکی از مواردی است که تا کنون از سوی این کشور به آن نگاه ابزاری صورت گرفته است.