صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

اجتناب ناپذیری اصلاحات در سکتور امنیتی

-

نا امنی، دزدی، ارعاب و قتل های زنجیره ای در طی روزهای اخیر یک بار دیگر کابل را در معرض توجه جدی مقامات و در سرخط رسانه ها قرار داد. طی روزهای اخیر کابل واقعا نا امن بود و هر کدام از ما در اطراف خویش چندین نفر را می شناسیم که در معرض دزدی و زورگیری قرار گرفته اند و یا کسانی را می شناسیم که یکی از اقارب شان کشته شده اند. این در حالی بوده است که همزمان طرح میثاق امنیتی و دیگر پلان های امنیتی در حال تطبیق بوده است. به همین خاطر بسیاری از شهروندان در شبکه های اجتماعی کمپینی را تحت عنوان «کابل نیست» راه اندازی کردند. هستند کسانی که مخالف چنین کاروزار بودند و استدلال می کردند که این گونه تبلیغات به نفع دزدان و هم چنین به نفع گروه های مسلح مخالف حکومت و مشخصا این گونه کمپین ها آب به آسیاب طالبان ریختن است.
در این که کابل امن نیست واقعا تردیدی وجود ندارد. کابل در این روزها به معنای واقعی کلمه شهر حرامی ها و حرام زاده ها است. در هر پس کوچه این شهر اکنون هزاران انسان فرصت طلب و حرامی در کمین مردم عادی و رهگذران نشسته اند و در حال چور و چپاول و حتی در حال کشتار مردم هستند. همین که هوا کمی تاریک می شود کسی جرات بیرون آمدن از خانه را ندارند. چه بسا که خانه های مردم نیز امن نیست.
البته این تنها یک روی سکه است و بخشی از ماجرا را حکایت می کند.بخش دیگر و مهم تر اخلالگران سازمان یافته و گروه های تروریستی هستند. طالبان در حومه های شهرها و حتی در شهر کابل اوراق تبلیغاتی را پخش می کنند که در آن ها از مردم خواسته شده است که عشر و محصول کسب و کار خود را به این گروه بپردازند و در قضایای حقوقی نیز در نزد این گروه مراجعه کنند. اعلامیه این گروه برای مقابله با دزدان حتی در شهر کابل بر نگرانی های مردم افزوده است و فضای روان جمعی را نیز نا امن کرده و به آن آسیب زده است.
چنین فضای ملتهب و سرشار از دلهره برای مردم در این شرایط که زمزمه هایی مبنی بر بن بست از درون گفتگوهای صلح نیز شنیده می شود به کلی به اعتماد مردم صدمه زده است و دیگر کسی به ندای واقعی گوش فرا نمی دهد. اگرچه در دو روز گذشته فعالیت پلیس بسیار مثبت بوده و ده ها نفر از مجرمان شهری را دستگیری کرده اند ولی هنوز نگرانی ها و دلهره ها هم چنان ادامه دارد. زیرا منابع هراس و جرم هنوز در شهر وجود دارد و تدابیر فعلی چندان موثر واقع نشده است. طرح میثاق امنیتی که در ماه های اخیر سروصداهای بسیاری نیز ایجاد کرد هنوز نتیجه نداده و به نظر می رسد که تدابیر بهتر و کارهای بیشتری لازم است.
اگر حکومت بخواهد هم در برابر تروریست ها و در جبهه های جنگ حرفی برای گفتن داشته باشد و در مقابله با آشوب های شهری پیروز از میدان بدر آید باید در پالیسی تقرری ها در بخش امنیتی تغییر ایجاد کند. واقعیت این است که متاسفانه سکتور امنیتی افغانستان هنوز به گونه سیاسی اداره می شود. همه کسانی که در سطح رهبری نهادهای امنیتی قرار دارند وابسته به گروه ها و اشخاص قدرتمند هستند. طبیعی است که آنها نیز در اداره خویش در معرض تقاضاها و توقعات ایجادشده قرار دارند. به همین خاطر در سکتور امنیتی از صدر تا ذیل افراد به گونه غیر معیاری و از طریق روابط استخدام می شوند. هنوز حکومت نتوانسته است به این مشکل فایق آید. عدم شایسته سالاری در سکتور امنیتی و عدم توازن در این نهادها مثل روز روشن است. کسانی هستند که بیش از ده سال در یک نهاد خدمت کرده اند ولی ترفیع نکرده اند و در مقابل کسانی هستند که پله های ترقی را بر شانه های زور و واسطه در ظرف مدت بسیار کم طی کرده اند.
این عدم توازن و عدم شایسته سالاری و در نهایت سیاسی بودن سکتور امنیتی بر وخامت اوضاع می افزاید و هر طرحی در چنین حالت به ناکامی منجر می گردد. اگر چه در این اواخر حکمی از سوی رییس جمهور منتشر شده است که گویا قومندانان امنیه  ولسوالی ها از طریق رقابت و با مشوره بخش های دیگر امنیتی تعیین می شوند. اما بعید است که این طرح نیز بتواند توازن و شایسته سالاری را در صفوف نیروهای امنیتی به وجود آورد. اگر واقعا یک اصلاحات بنیاد و اساسی در نهادهای امنیتی به وجود نیاید مشکلات امنیتی هم چنان باقی خواهد بود.

دیدگاه شما