طی روزهای اخیر که نیروهای امنیتی در جبهه‌های جنگ با قدرت ظاهر شده و طالبان در بسیاری از مناطق شکست‌های سنگینی را متحمل گردیده اند، ترورهای هدفمند و حملات ناظی از ماین‌های مغناطیسی در شهرها افزایش چشمگیری یافته است. تنها طی دو روز اخیر دو تن از چهره‌های مشهور بر اثر حملات تروریستی در شهر کابل کشته شده اند و چندین تن از نیروهای امنیتی نیز در نقاط مختلف جان خویش را از دست داده اند. پریروز پدر ظریفه غفاری شاروال میدان شهر در یکی از نقاط مزدحم شهر کابل هدف قرار گرفت و کشته شد و دیروز نیز یما سیاوش یکی از خبرنگاران با سابقه کشور با دوتن از همکاران خود متاسفانه در آتش سوختند و کشته شدند.
پدر ظریفه غفاری تنها به دلیل این که یکی از نزدیکان شاروال میدان شهر بوده است هدف قرار گرفته است و یما سیاوش نیز به دلیل پیشینه مطبوعاتی و این که یک چهره رسانه‌ای ضد طالب بوده است مورد هدف تروریست‌ها قرار گرفته است. واضح است که هردو قتل توسط گروه‌های تروریستی به خصوص طالبان صورت گرفته است. گروه طالبان رسما قتل پدر شاروال میدان شهر را به عهده گرفته است و بسیار روشن است که قتل یما سیاوش هم نمی‌تواند یک حادثه جنایی صرف باشد. بلکه کار گروه‌های تبهکار تروریستی همدست با طالبان و شبکه حقانی است. زیرا کسانی که به دلایل دشمنی شخصی فردی را هدف قرار می‌دهد نمی‌تواند از مواد منفجره‌ای که طالبان و دیگر گروه‌های تروریستی استفاده می‌کنند، کار بگیرند. بلکه جرایم جنایی ناشی از مناسبات شخصی عمدتا با سلاح سرد و یا سلاح گرم صورت می‌گیرد و نه با یک حمله انفجاری و بمب‌های مغناطیسی.
در هر صورت حوادث تروریستی اخیر و حملات هدفمند که بر افراد متمرکز شده اند زنگ خطر جدی را برای نیروهای امنیتی و بخش‌های کشفی به صدا درآورده است. بر اساس برخی گزارش‌های امنیتی گروپ‌های تروریستی زیادی با هدف اجرای حملات هدفمند تروریسی بر مقامات حکومتی و افراد نظامی وارد کابل گردیده اند. تا کنون طی دو هفته اخیر برخی از حملات اجرا شده است ولی ده‌ها تروریست دیگر در شهر و در اماکن نامعلوم پنهان شده اند و مترصد هستند تا اهداف خود را انتخاب و حملات را بالای آن‌ها اجرا کنند. احتمالا طالبان از روند مذاکرات قطر ناراضی هستند و می‌خواهند تحت تاثیر حملات تروریستی قضایا را به نفع خویش جهت دهند. از همین رو پس از ناکامی در جبهه‌های جنگ به طرف حملات شهری رو آورده اند.
نکته دیگری که به این حملات انگیزه بخشیده است، اقدامات معاون اول ریاست جمهوری در مبارزه با جرایم جنایی و تروریستی در شهر کابل است. همه می‌دانیم که اکنون جلسات ساعت شش و نیم معاون اول و مقامات امنیتی که هر روزه برگزار می‌گردد به 19 جلسه رسیده است و تا حدی نتایج این تصمیمات محسوس بوده است. اما دشمن می‌خواهد با انجام حملات تروریستی در قلب کابل به گونه اعلان ناشده به مصاف نهادهای امنیتی برود و اقدامات اخیر را عملا سبوتاژ کند. در هر صورت حملات سنگین اخیر در کابل به خصوص حمله بر مرکز آموزشی کوثر دانش و دانشگاه کابل و هم‌چنین هدف قرار دادن چهره‌های مشهور و اجرای حملات هدفمند بر افراد امنیتی آشکارا یک چالش بزرگ فراروی اراده و تصامیم امنیتی اخیر رهبری حکومت است.
با توجه به آن‌چه گفته شد و با توجه به قلمرو کاری پلان‌های امنیتی که اخیرا از سوی رهبری حکومت طرح شده است و به رهبری معاون اول رییس جمهور در حال اجرا است، رفتن به مصاف همه پدیده‌های جرمی و جنایی به یک باره بسیار دشوار خواهد بود. این طرح‌ها از پاک کاری جویچه‌ها و تنظیم دست فروشان و حل مشکلات ترافیکی گرفته تا مبارزه با گروه‌های تروریستی را در بر می‌گیرد. این حرکت همه جانبه به مثابه مهندسی یک پارچه برای بهبود بخشیدن به وضعیت شهری می‌ماند. امری که تا حد زیادی به محال می‌ماند. زیرا گستره نابسامانی در شهر کابل پس از چهل سال جنگ و ویرانی به قدری وسیع است که تنها با برنامه‌های تدریجی قابل رفع است و رفتن به مصاف این همه مشکل به یک‌باره احتمال شکست طرح‌های موجود را زیاد می‌کند. اگرچه شکی نیست که باید به ساخت و سازهای غیر قانونی رسیدگی شود و به مسایل محیط زیستی باید توجه کنیم و به نظافت شهر و زیبایی آن و هم‌چنین برچیدن بساط دزدی و سرقت و جرایم جنایی و سر انجام خشکاندن ریشه‌های ترور و جنایت همگی لازم است و هر کدام در اولویت جدی قرار دارند. اما رفتن به مصاف همه آن‌ها از یک سو توقعات و انتظارات را افزایش می‌دهد و از سوی در همه عرصه‌ها ممکن است به ناکامی‌های جدی منجر گردد و سبب ناامیدی مردم و مجریان این طرح‌ها گردد.
بنابراین در وهله اول باید جرایم جنایی و حملات تروریستی و حملات هدفمند مورد توجه قرار گیرد و سپس نابسامانی‌های شهری یکی پس از دیگری شناسایی گردیده و متناسب به هرکدام طرح‌های دولت اجرا گردد. این امر به تدریج و سنجیده شده قابل تحقق است. فعلا آن چه شهروندان کابل و به خصوص کارمندان دولتی را نگران کرده است ترورهای هدفمند و سازمان یافته است.