صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

حمایت قاطع سازمان ملل متحد از جمهوری اسلامی افغانستان

-

مجمع عمومی ملل متحد با تصویب قطعنامهای از پیشرفت در مذاکرات صلح افغانستان استقبال کرد؛ اما تأکید کرد که تلاش ها برای مهار کردن حملات تروریستی طالبان، القاعده و یا داعش تقویت یابد.
تصویب این قطعنامه با اکثریت آراء نشانه این است که جامعه جهانی هنوز در کنار دولت و مردم افغانستان بوده و این کشور را تنها نمی گذارد. این قطعنامه تعهد آن سازمان را در حمایت از دولت، مردم و نیروهای امنیتی افغانستان استحکام می بخشد و بر بسیاری از ابهامها روشنی می اندازد و بر بسیاری از برداشتها خط بطلان می کشد.
در این قطعنامه بر محورهای ذیل تأکید شده است:
- در قطعنامه در عین حالی که از مذاکرات صلح استقبال شده؛ اما تداوم خشونت و افزایش آن در افغانستان به شدت محکوم شده است. در سال جاری خشونت از سوی طالبان افزایش یافته و محکومیت این عمل طالبان و مسؤل دانستن این گروه در ترورهای هدفمند، بمب گذاریها و کشتارها، وزن و اعتبار این گروه را در عرصه بین المللی کاهش می دهد.
- در قطعنامه بر تعهد قوی سازمان ملل متحد به حمایت از حاکمیت، استقلال، تمامیت ارضی، یکپارچگی، وحدت ملی، تنوع فرهنگی، قومی و تاریخی افغانستان تأکید شده است. حمایت از این مفاهیم حمایت از نظام سیاسی و جمهوری اسلامی است و به صورت واضح تفکر انحصاری و محدود طالبان را نفی می کند.
- مهمترین مسأله این است که سازمان ملل مانند سال های گذشته با طالبان برخورد کرده و هیچ تغییری در رویکرد آن سازمان نسبت به گروه طالبان به وجود نیامده است. قطعنامه بر عدم حمایت از طالبان در آینده تأکید کرده است.
- سازمان ملل متحد حمایت و تعهد مجدد خود را بر آموزش، تجهیز، تأمین مالی و توسعه ظرفیت نیروهای امنیتی افغانستان تکرار کرده است.
- در قطعنامه بر ضرورت مقابله فوری با چالشها، خشونتها و حملات تروریستی و از جمله ترورهای هدفمند تأکید شده است و این همان چیزی است که بارها از سوی حکومت افغانستان به عنوان خواستهای اساسی مردم مطرح شده است.
- سازمان ملل خواهان توقف فوری و بدون قید و شرط جنگ و خشونت و اعلام آتش بس از سوی طرفها گردیده که با خواست حکومت افغانستان کاملا همخوانی دارد.
- در قطعنامه نام طالبان در ردیف شبکه حقانی، القاعده و داعش به عنوان گروههای تروریستی ذکر شده است و این نشان می دهد که سازمان ملل بر ارتباط عمیق و دوامدار طالبان با گروه های  تروریستی آگاه می باشند.
- به صورت کلی سازمان ملل با گروه طالبان به عنوان یک گروه خشونت طلب برخورد کرده و از جمهوری اسلامی و تلاش هایش برای دستیابی به صلح و خودکفایی قاطعانه حمایت کرده است.
- به گفته سفیر آلمان در سازمان ملل، این قطعنامه یک پیام قوی برای مردم افغانستان است که در این شرایط دشوار، جامعه جهانی مانند گذشته در کنار مردم می باشد و به حمایت های خود همچنان ادامه می دهد.
همه می بینیم که برخی از شخصیت های سیاسی، رهبران احزاب و حلقه های دیگر به دلیل این که دستش مانند گذشته در دسترخوان حکومت دراز نیست؛ زمزمه حکومت مؤقت را از زیر زمینیها و پستوهای خانههای شان بلند می کردند و به این مسأله امیدوار بودند که با از بین رفتن نظام فعلی، آنها دوباره می توانند از حاشیه به متن سیاست و جریان های سیاسی در افغانستان وارد شوند.
همانطوری که ترامپ و خلیلزاد با رویکردهای یک جانبه شان، از بیرون ساختارسیاسی افغانستان را هدف قرار داده بودند؛ این اشخاص، حلقهها و گروه ها از درون، پایههای نظام را سست می کردند. با آن که انتخابات امریکا تا حدی این ایده را کمرنگ کرد؛ اما هنوز هم تعدادی به امید حکومت مؤقت نفس می کشند و در این راه مرموزانه تلاش می کنند.
مهمترین پیام قطعنامه سازمان ملل به گروه طالبان است که دیگر جامعه جهانی به هیچ وجه امارت اسلامی را به رسمیت نمی شناسد، بنابراین خواب امارت را از خود دور کنند. جهت دیگر پیام آن به گروه های داخلی است که جامعه جهانی در حمایت از نظام فعلی محکم و استوار می باشد؛ بنابراین طرح حکومت مؤقت از اساس بی معنا می باشد.
موضوعی که در این قطعنامه به آن اشاره شده مشارکت فراگیر سیاسی است که در سایه نظام فعلی قابل تحقق می باشد. حال تعجب اینجا است که با شناختی که همه مردم و گروه های سیاسی از طالبان و امارت اسلامی شان دارند، چطور جامعه جهانی حاکمیت امارت را در افغانستان نفی می کند؛ اما متأسفانه برخی ساسیون صرف به خاطر منافع شخصی حاضر می شوند به نابودی نظام راضی شوند و به امارت طالبانی آری بگویند. حرف ما با این سیاستمداران این است که بیایند با مردم و جامعه جهانی همراه شوند و از جمهوریت و نظام با تمام توان و قدرت دفاع کنند. برای یکبار هم که شده به مردم افغانستان نشان دهند که برای تأمین منافع مردم و حفظ استقلال و حاکمیت سیاسی، از خواست و منافع شخصی خود بگذرند و به جمهوریت و پایداری نظام فعلی «آری» بگویند.

دیدگاه شما