از چند سال به این سو انفجار مین چسپکی و مقناطیسی در کابل پایتخت کشور جریان دارد. ده ها موتر دولتی و رنجرهای پولیس و اردو و حتا موترهای شخصی هدف این نوع مین ها قرار گرفته است.
در ابتداء قدرت تخریب این نوع مین ها کم بود، از اینرو چندان جدی گرفته نمی شد. حتا مردم عادی نیز این نوع مین ها را جدی نمی گرفتند؛ ولی امسال موضوع فرق می کند. از زمانی که دشمنان مردم افغانستان، تشدید خشونت و ترورهای هدفمند را در استراتژی خود گنجانده اند، مین های چسپکی هم کاربرد وسیع و فراوان پیدا کرده و هم قدرت انفجاری و تخریبی آن بیشتر شده است. از اینرو دیگر نمی توان از کنار این قاتل خطرناک بی تفاوت گذشت و آن را قابل طرح ندانست.
آمار کشته شدگانی که تنها امسال قربانی مین های مقناطیسی گردیده، خود اهمیت این پدیده را برملا می سازد. همین دیروز معاون والی کابل و عضو شورای ولایتی غور در اثر انفجار مین چسپکی کشته شدند. چند روز قبل وکیل پارلمان هدف این مین قرار گرفت که خوشبختانه خودش جان سالم به در برد. از آن پیشتر خبرنگاران توسط مین چسپکی کشته شدند.
مین چسپکی از چند جهت خطرناک می باشد:
1- این مین سبک و قابل حمل است و از راههای مختلف به تمام نقاط شهر پخش می شود.
2-  مین چسپکی کم هزینه است. تهیه این نوع مین برای تروریستان و سایر گروه ها کار دشواری نیست.
3-  از این نوع مین ابتداء تنها در کابل کارگرفته می شد؛ اما اکنون در ولایات نیز از مین چسپکی برای کشتن افراد استفاده می کنند. گسترش ساحه پخش و استفاده از مین مقناطیسی برای کشتن افراد، می تواند در آینده مشکلات زیادی را برای مردم و حکومت به وجود آورد.
4-  نصب و انفجار این مین بسیار راحت است. هرکس می تواند به آسانی و بدون آموزش های مسلکی، آن را در زیر و کنار موتر و یا جاهای دیگر بچسپاند.
5- از این مین‌ها تنها تروریستان استفاده نمی کنند. عاملان تعدادی از انفجارهای مین چسپکی، افراد عادی هستند. دسترسی مردم عادی به این مین‌ها می تواند عواقب خطرناک هم برای جامعه و هم برای حکومت داشته باشد.
6-  تا کنون عاملان این انفجارها شناسایی نشده اند. ممکن است همه این انفجارها انگیزه های تروریستی نداشته باشد. این امکان وجود دارد که از این مین ها در خصومت های شخصی و یا به منظور انتقام گیری کار گرفته شود.
7-  شناسایی عاملان پخش و نصب این مین ها نیز دشوار می باشد. چرا که گروه های تروریستی برای چسپاندن این مین ها از افراد عادی، معتادان، خلاف کاران و حتا کودکان استفاده می کنند. اعضای شبکه های جرمی، قاچاقچیان، غاصبان زمین، زورگویان و... نیز افراد معمولی را برای کشتن حریف و رقیب شان استخدام می کنند.
استفاده گسترده از مین های چسپکی و بالا رفتن تعداد قربانیان این نوع مین، تشویش و نگرانی جدی را در میان اعضای جامعه به وجود آورده است. اکنون هیچ کس احساس امنیت نمی کنند، هر آن احتمال می رود که در جایی انفجار صورت گیرد و چند نفری کشته شوند. در این حالت اعتماد میان اعضای جامعه از بین می رود و همه به همه مشکوک می شوند، و این، خطرناک ترین وضعیتی است که اعضای یک جامعه در زندگی شان  تجربه می کنند.
خطرهای جانی و پیامدهای روانی مین های چسپکی برای جامعه بسیار عمیق و ناگوار است. مسأله ای که متأسفانه در میان خبرهای وحشتناک دیگر نادیده گرفته شده و هیچ شخص و مسؤلی به آن توجه نکرده است.
ارگان های امنیتی و اوپراتیفی باید در مورد مین های چسپکی به چند سؤال پاسخ دهند:
اول؛ مین های چسپکی با این حجم در کجا ساخته می شوند و یا از کدام کشور وارد می شوند؟
دوم؛ چرا سازمان های امنیتی و استخباراتی از کشف و ضبط این مین‌ها عاجز بوده و از نقل و انتقال آن جلوگیری نتوانسته اند؟
سوم؛ شبکه گسترده ای که این مین ها را در سراسر کشور و بخصوص در پایتخت پخش می کند، چرا تا هنوز شناسایی نشده است؟
چهارم؛ عاملان کارگزاری مین های چسپکی تا کنون کی ها بوده و با چه انگیزه ای این عمل را انجام داده است؟
پنجم؛ آیا عاملان همه این حملات طالبان و گروه های مرتبط با شبکه های تروریستی است، یا مسایل و خصومت های شخصی نیز در این انفجارها و کشتارها دخیل بوده است؟
ششم؛ چرا خطر مین چسپکی و پیامدهای روانی آن درجامعه از سوی نهادهای امنیتی نادیده گرفته شده است؟ چرا هیچ وقت از دستگیری و مجازات عاملان این گونه حملات چیزی گفته نمی شود؟
پاسخ به پرسش های فوق وظیفه اولی و اصلی نهادهای امنیتی است. این نهادها اگر امروز به این مهم توجه نکنند؛ فردا اگر استفاده از این مین عمومی شد و در سطح جامعه رواج پیدا کرد؛ جلوگیری از آن توسط این نهادها نیز دشوار و بسیار هزینه بر خواهد شد. غفلت نیروهای امنیتی در این رابطه به هیچ وجه قابل توجیه نیست. دولت مسؤل تأمین امنیت جان شهروندان است و مردم حق دارند که از دولت چنین انتظاری را داشته باشند. پس خطر مین‌های چسپکی را جدی بگیرید.