متاسفانه دیروز در آخرین جنایت صبحگاهی تروریستان یکی از شخصیت های شناخته شده و فعال کشور کشته شد و بدین ترتیب صبح خونین کابل بی قربانی نماند. هم چنین دیروز دقیقا ساعت شش و پنجاه دقیقه صبح یک انفجار دیگر در منطقه دوازده صورت گرفت و یک تن از منسوبین پلیس در آن حادثه کشته شد. مدتی است که همزمان با شروع جلسات شش و نیم صبح معاون اول ریاست جمهوری که با هدف تامین امنیت پایتخت آغاز گردید، کابل هر روزه گواه انفجار، انتحار و حتی حملات راکتی است. از چند هفته بدین سو هیچ صبحی در کابل با آرامش آغاز نگردیده است و هر روز کابلیان متاسفانه روز خود را با صبحانه خونین آغاز می کنند و این مساله از نگاه روانی تاثیر منفی روی مردم گذاشته و همه را دچار وحشت و هراس کرده است و هر شهروند پایتخت هر صبح در این فکر است که امروز نوبت کیست؟
اکنون پس از گذشت دو ماه از شروع جلسات شش و نیم نهادهای امنیتی و رهبری حکومت باید سنجش کنند که آیا جلسات کامیاب بوده است و یا دشمن آن را هم با شکست مواجه کرده است. البته جلسات شش و نیم با هدف مهار جرایم جنایی و دزدی های مسلحانه در شهر کابل شروع و بدون تردید در این زمینه موفقیت های چشم گیری داشته است. اگر یاد ما باشد دو ماه قبل کسی حتی در روز روشن در کوچه پس کوچه های کابل با آرامش خاطر از خانه های شان بیرون شده نمی توانست. وضعیت به لحاظ جرایم جنایی به شدت وخیم شده بود و کسی نبود که از شر دزدان سطح شهر در امان مانده باشد. پس از شروع جلسات شش و نیم و به خصوص اقدامات علیه دزدان و مجرمان شهری وضعیت کمی عادی شده است و از این جهت رخدادهای جنایی به شدت تقلیل یافته است.
مسلما در شهر چند میلیون و مزدحمی چون کابل و نیز به دلیل فقر و بیچارگی و حضور مافیا و جنایت پیشگان حرفه ای هر روز چند حادثه جنایی صورت می گیرد. اما جرایم واقعا کاهش یافته است و این مساله می رفت که سبب آرامش کامل روانی مردم و جلب اعتماد مردم به نهادهای امنیتی و حکومتی گردد. میزان رضایت مردم نسبت به نهادهای امنیتی و به خصوص جلسه امنیتی شش و نیم افزایش داشت و همکاری مردم نیز با نهادهای امنیتی جلب شده بود. اما متاسفانه پس از مدتی دشمنان آرامش و رفاه مردم افغانستان شاید به خاطر تاثیرات گسترده و سریع جلسات شش و نیم بر روی افکار عمومی و سبوتاژ کردن آن و یا به هر دلیلی دیگر دست به کار شده و اکنون روزی نیست که یک یا چند حمله تروریستی در کابل انجام ندهند و تعداد زیادی از هموطنان ما را قربانی نکنند.
در این مدت حتی نوع حملات انتحاری و نیز اهداف مورد نظر تروریست ها نیز تغییرات عمده داشته اند. مدتی است که بیشتر شخصیت های مشهور و رسانه ای هدف قرار می گیرند. طی هفته های اخیر چندین چهره تلویزیونی و رسانه ای کشور مورد حمله قرار گرفته اند و تعداد خبرهایی که در باره آنان نشر می گردد و تعداد دفعات نام های شان که در رسانه ها و شبکه های اجتماعی تکرار می شوند و تاثیری که خبرهای این گونه حوادث بر روی افکار عمومی می گذارد، تروریست ها را ظاهرا بیشتر تشویق کرده است. به همین خاطر هر صبح برای مردم کابل سفره ای از خون و آتش پهن می کنند.
به نظر می رسد که اکنون رهبری حکومت برای حفظ جان مردم باید تدابیر بیشتری بیندیشند و فکر تازه ای بکنند. من نمی توانم راهکار موثر و زودبازده مطرح کنم و هیچ کسی نیز به تنهایی این کار را نمی تواند. ولی بخش های امنیتی و متخصصین امور مربوط به فعالیت های ضد تروریستی و به خصوص رهبری نهادهای امنیتی چاره تازه ای بیندیشند. آیا وقت جلسات شش و نیم را تغییر می دهند، جلسات را کم و به اقدامات عملی بیشتر می پردازند، پلان های جایگزین روی دست می گیرند، میکانیزم فعالیت های خود را تغییر می دهند و یا هر کاری می کنند، باید قبول کنند که حملات تروریستی در کابل به شدت افزایش یافته است و نهادهای امنیتی در این زمینه ناکام بوده اند و مردم توقع دارند که رهبری حکومت باید تغییرات عملی در وضعیت بدامنی ناشی از فعالیت های تروریستی بیاورند.