دیروز در نوشته کوتاهی که معاون دوم ریاست جمهوری در صفحه شخصی خود نشر کرد و سپس در صفحه مطبوعات معاونت دوم ریاست جمهوری منتشر شد، یک بار دیگر حملات تروریستی در غرب کابل به عنوان نسل کشی قلمداد شد و از نهادهای امنیتی خواسته شد که از نسل کشی هزاره ها در غرب کابل جلوگیری کنند. این موضع معاون دوم رییس جمهور که قبلا نیز در اعلامیه های مطبوعاتی وی تذکر رفته بود با واکنش های گسترده ای مواجه شد. حتی برخی از مقامات حکومتی در شبکه های اجتماعی واکنش نشان دادند و استدلال کردند که کشتار در سراسر افغانستان جریان دارد اما چرا تنها غرب کابل نسل کشی باشد؟
من واقعا نگرانی تعدادی از هموطنان خود را در مورد این که طالبان به عنوان یک گروهی معرفی شود که بارها در طی سی سال گذشته مرتکب جنایت علیه بشریت و مرتکب نسل کشی شده و برای نسل کشی صدها بار طرح ریخته و اجرا کرده است درک نمی توانم. طالبان از روزی که ظهور کرده است و به عنوان شریک اصلی گروه های تروریستی زمینه جنگ و تداوم آن را تا کنون فراهم کرده است کاری جز نسل کشی و جنایت علیه بشریت نداشته است. هیچکس کشتارهای مزارشریف، شمالی، یکاولنگ، بامیان، میرزاولنگ، کشتارهای هدفمند سال های اخیر در غرب کابل را فراموش نمی کند و هیچ کسی هم شک ندارد که تمام این موارد نسل کشی آشکار و جنایت علیه بشریت بوده است.
نسل کشی بر اساس قوانین بین المللی به طور واضح به مواردی گفته می شود که اعضای یک گروه انسانی یا به دلایل نژادی و یا به دلایل مذهبی و ایدئولوژیکی به صورت دسته جمعی قتل عام شوند و یا آسیب های جدی جسمی و روانی ببینند. به عبارت دیگر افراد معین هدف نیستند بلکه به خاطر این که تعلق به یک گروه قومی و یا مذهبی و دینی خاص دارند هدف قرار می گیرند و در آن زن، مرد، یپر، جوان و کودک به صورت دسته جمعی به قتل می رسند. البته نسل کشی دامنه وسیع تری نیز دارد که شامل نابودی فرهنگ ها و تمدن های بشری و مظاهر حیات اجتماعی انسان ها نیز می گردد.
اگر شاخص های تعریف نسل کشی را که در حقوق بین الملل به صورت واضح ذکر گردیده است مد نظر قرار دهیم، بخش اعظم کشتارهایی که در سال های گذشته طالبان مرتکب شده اند از مصادیق روشن و آشکار نسل کشی به شمار می روند. آیا کسانی که در یکه ولنگ به صورت دسته جمعی قتل عام شدند جز این که تعلق به یک کتله قومی و مذهبی دارند، دیگر چه گناهی داشتند. آیا مردم شمالی که زندگی و محیط حیات شان تبدیل به سرزمین سوخته گردید جز این که متعلق به قوم خاص بودند دیگر چه گناهی را مرتکب شده بودند؟ قتل عام مزار شریف که گفته می شود در یک شب ده هزار نفر قتل عام شدند و جاده های مزارشریف تا روزها شاهد جنازه های مردم عادی و ملکی بودند جز نسل کشی چه چیزی گفته می شود؟ از کشتارهایی که در سال های اخیر رخ داده است که در تمام  آن ها افراد ملکی به شمول کودکان و زنان بوده اند تنها اگر حمله بر مکتب سیدالشهدا را در نظر بگیریم آیا عنوانی غیر از نسل کشی بر آن صدق می کند؟ در این مکتب حمله تروریستی به صورت آگاهانه و هدفمندانه به گونه ای طراحی شده بود که بیشترین کشتار را از میان دختران دانش آموز در پی داشته باشد. برای بار نخست یک موتر مملو از مواد منفجره می شود و سپس ماین هایی که در مسیر خروجی دانش آموزان از مکتب جاسازی شده بود انفجار داده شد. در پی این انفجار بیش از صد تن دختر دانش آموز شهید شدند و بیش از 170 دیگر آسیب های جدی جسمی و روانی دیده اند. تعدادی از آنان در وضعیت بسیار وخیم از لحاظ روانی به سر می برند و هستند کسانی که هنوز به حرف نیامده اند و از حادثه ای که دیده اند وحشت زده اند.
با توجه به مواردی که یاد شد حملات تروریستی بر مردمان غرب کابل نسل کشی تمام عیار است و هیچ تردیدی در آن نیست. البته این مساله به این معنی نیست که طالبان در دیگر نقاط افغانستان با مردم برخورد انسانی دارند. این گروه وحشی و انسان کش در سراسر کشور مرتکب جنایت شده است و به تکرار انجام داده است. اما باید اذعان کنیم که حملات تروریستی در غرب کابل بسیار متفاوت از سایر جنایت های این گروه است. جنایت هایی که در غرب کابل در این روزها در حال انجام است تنها به دلیل تفاوت های قومی و مذهبی است که در این ساحه وجود دارد و گروه های تروریستی به همین دلیل مردمان این ساحه را هدف قرار می دهند. حمله بر مردمان عادی در مکتب، شفاخانه، مسجد، سالن عرسی و اکنون در موترهای عمومی و ملی بس ها تنها به دلیل تفاوت های قومی و مذهبی است که این مردم دارند.