آيين گراميداشت حکيم ابوالقاسم فردوسي، حماسه‌سراي بزرگ جهان در اتاق فرهنگي ايران در دانشگاه کابل برگزار شد.
به گزارش خبرگزاري آريا، با حضور جمعي کثيري از استادان، دانشجويان و رييس دپارتمان ادبيات فارسي دانشگاه کابل و هممچنين رضا ملکي، رايزن فرهنگي ايران در افغانستان، محفل باشکوه گراميداشت حکيم ابوالقاسم فردوسي، حماسه‌سراي بزرگ ايران و جهان در محل اتاق فرهنگي ايران در دانشگاه کابل برگزار شد.
در بخش آغازين اين مراسم اساتيد و دانشجويان زبان و ادبيات فارسي دانشگاه کابل در سخنراني‌هاي خود به معرفي فردوسي و بيان نکاتي چند پيرامون عظمت بزرگ و جايگاه فردوسي پرداختند.
در ادامه حصاريان، رييس بخش دپارتمان ادبيات فارسي دانشگاه كابل با بيان سخناني ضمن آنكه از همکاري متدوام رايزني فرهنگي ايران با مراكز علمي و فرهنگي افغانستان تقدير كرد، از قول كتاب «تاريخ کامل» تأليف «ابن اثير»، گفت: اگر جهان عرب مثل فردوسي داراي يک شاعر مي‌بود، شايد نيمي از جهان به زبان عربي صحبت مي‌کردند.
در ادامه محمد يونس ساکايي، از اساتيد زبان و ادبيات فارسي دانشگاه كابل درباره فردوسي و عظمت زبان فارسي بيان کرد: نقش شاهنامه در زبان فارسي و حماسه‌آفرين شاهنامه و تأثير آن بر زبان فارسي، قابل كتمان نيست. بايد به فردوسي و زبان فارسي افتخار کنيم. فردوسي شاعري بي‌بديل است و شايد ديگر شاهد فردوسي ديگري در زبان فارسي نباشيم.
سپس نيستاني، استاد و محقق زبان فارسي، معرفي کوتاهي از فردوسي بيان و درخواست زنده نگه داشتن زبان فارسي و پاسداشت هر ساله از فردوسي را درخواست كرد.
وي همچنين به تفسير بيت «بسي رنج بردم در اين سال سي / عجم زنده کردم بدين پارسي» پرداختند و طي آن اظهار كرد: فردوسي نسبت به «هومر» غرب، خيلي تواناتر بود و اين تعبير نسبت به فردوسي كه هومر شرق است، نادرست است.
در پايان رضا ملکي، رايزن فرهنگي ايران در افغانستان هم گفت: هر سال روز 25 ثور که به  مناسبت گراميداشت ياد و نام بزرگ‌ترين حماسه‌سراي جهان حکيم ابوالقاسم فردوسي نامگذري شده است، از اين شاعر توانا که شاهکار حماسي او سند هويت زبان فارسي و حماسه ملي محسوب مي‌شود، تجليل مي‌کنيم.
ملکي ادامه داد: سرودن شاهنامه بر پايه ابومنصوري را از زمان سي سالگي فردوسي مي‌دانند. شاهنامه پرآوازه‌ترين سروده و يکي از بزرگ‌ترين نوشته‌اي ادبيات زبان فارسي است و فردوسي سي‌وپنج سال از عمر با برکت خويش را بر سر سرايش شاهنامه گذاشته است.