برلیناله ۷۰ در روزهای ابتدایی برگزاری اش اتفاقاتی نو و حیرت آور را تجربه کرد؛ یکی از مهمترین مسائلی که این دوره از جشنواره برلین را تحت تأثیر مستقیم خود قرار داده شیوع ویروس مرگبار کرونا در سطح جهانی است که باعث شده تا بخش عمده ای از مهمانان این رویداد سینمایی به ویژه از کشورهای آسیایی عطای حضور در جشنواره را به لقایش ببخشند و همین اتفاق منجر به استقبال اندک و سالن های نیمه خالی جشنواره شده است.
حضور کمرنگ چینی ها در برلیناله ۷۰ بسیار مشهود است چرا که همه ساله جمعیت عظیمی از این کشور پهناور برای حضور در بخش های مختلف این رویداد سینمایی به خصوص در بخش بازار حضور پیدا می کردند. این مسأله شاید برای ماریته ریسن بک و کارلو چاتریان که برای اولین سال تجربه اداره برلیناله را بر عهده دارند چندان خوشایند نباشد به ویژه آنکه طی همین روزهای ابتدایی برگزاری جشنواره انتقادات جدی نسبت به این زوج هنری و سیستم مدیریتی شان وارد شده است؛ از فعال نبودن اپلیکیشن های همیشگی جشنواره که باعث می شد تا مخاطبان به راحتی برنامه ها را پیدا کنند و کاغذی شدن مجدد فرآیند انتخاب آثار تا انتقاد نسبت به کیفیت پایین فلم‌ ها توسط منتقدان و اهالی رسانه این رویداد را با بحران روبرو ساخته است.
اما جانی دپ با حضورش در جشنواره فلم‌ برلین همراه دیگر بازیگران فلم‌ «میناماتا» در کنفرانس مطبوعاتی فلم‌ شرکت کرد و باعث شد تا تنور این جشنواره حداقل برای ساعاتی گرم شود! بسیاری از هواداران این بازیگر محبوب جهانی ساعت ها در خیابان های منتهی به محل اصلی برگزاری جشنواره در انتظار دیدار با وی و گرفتن عکس یادگاری بودند.
جانی دپ در این فلم‌ در نقش دبلیو اوژن اسمیت عکاس مشهور جنگی بازی کرده است. این فلم‌ بر مبنای رویدادهای واقعی ساخته شده و داستان آن با تمرکز بر اسمیت ساخته شده است که در برابر شرکت قدرتمندی می‌ایستد که مسئول مسموم کردن مردم شهر میناماتا در ژاپن با جیوه در سال ۱۹۷۱ است. دپ در کنفرانس مطبوعاتی فلم‌ گفت: «کشش عجیبی به اسمیت و عکاسی او داشت و وقتی کمی درباره زندگی وی و تجربیاتش مطالعه کرد و دریافت او چه چیزهایی را قربانی کرد تا بتواند آن لحظات را در عکس‌هایش جاودانه کند، این کشش خیلی بیشتر هم شد.»
نکته قابل تأمل اینکه این کنفرانس مطبوعاتی با حضور انبوهی از خبرنگاران و منتقدان سینما برگزار شد در صورتی که بسیاری از کنفرانس های مطبوعاتی دیگر چندان با استقبال از سوی اهالی رسانه روبرو نشدند.
از سوی دیگر یکی از نکاتی که طی روزهای ابتدایی برگزاری این رویداد سینمایی بسیار به چشم آمد اینکه فلم‌سازان زن به ویژه کارگردانان زن ایتالیایی امسال حضور قابل توجهی در جشنواره فلم‌ برلین دارند.
«عدالت معمولی» اولین فلم‌ «چیارا بلوسی»، «سرنوشت» فلم‌ی مستند از «والنتین پدیچینی»، «زنان ساده» فلم‌ بلند چیارا مالتا، «ماگاری» به کارگردانی «جینِورا الکان»، «چشم‌های آبی» به کارگردانی «میشلا سسکان»، «چیارا فراگنی» فلم‌ی مستند محصول آمازون به کارگردانی «الیسا آموروسو» از جمله آثار این بانوان فلم‌ساز در برلیناله ۷۰ است.
لازم به توضیح است؛ در برلیناله امسال ۳۴۰ فلم‌ در بخش‌های مختلف به نمایش در می‌آید. سال پیش، بیش از ۴۰۰ فلم‌ به فستیوال دعوت شده بود. در بخش مسابقه، ۱۸ فلم‌ برای کسب خرس های طلایی و نقره ای جشنواره با یکدیگر رقابت می کنند. برندگان جوایز این بخش، روز اول مارچ، در مراسم پایانی جشنواره اعلام می شوند.