ناتینگ‌هیل یکی از بزرگ‌ترین و پرزرق و برق‌ترین جشن‌های خیابانی در جهان است. امسال این جشنواره آنلاین برگزار می‌شود. لو منسا مروری بر آثار تاریخی و سیاسی این رویداد کرده است که بیش از نیم قرن قدمت دارد.
پس از حمله‌های نژادی پی در پی به ساکنان «وست ایندیز» تبار (منطقه کارائیب) در منطقه‌ ناتینگ‌هیل در غرب لندن دراوت ۱۹۵۸، فعال حقوق بشر ترینیدادی، کلاویا جونز، تصمیم گرفت گردهمایی خاصی را برای متحد کردن جامعه ایجاد کند. رخدادی که در ماه جنوری بعد، کارناوال کارائیبی نام گرفت، در سالن سنت‌پانکراس اجرا و در بی‌بی‌سی پخش شد. بعید است جونز می‌توانست تصور کند که پس از گذشت بیش از۶۰ سال، این جشنواره بزرگ‌ترین جشن خیابانی در اروپا و جزئی از فرهنگ بریتانیایی شده باشد.
سالن شهرداری سنت پانکراس در جنوری ۱۹۵۹. کارناوال کارائيب بذر رخدادی بود که امروز به کارناوال خيابانی ناتينگ هيل شهره است.
امسال، براي محافظت مردم از کرونا، کارناوال ناتينگ‌هيل آنلاین اجرا و منتشر خواهد شد. حتی اگر مردم نتوانند رو در رو کنار هم جمع شوند، باز حفظ حال و هوای کارناوال ناتینگ‌هیل مهم است.
مفهوم کارناوال
کارناوال همیشه بازتاب انرژی و اتفاقات زمان خود بوده است. سفر من با کارناوال در سال۱۹۸۰شروع شد، وقتی که پدر غنایی‌ام مرا را از خانه‌مان در حومه‌ لندن به سمت قلب جشنواره خیابانی می‌برد. پدرم راننده تاکسی و تفریحش مکالمه بود. او از صحبت با بیش از یک نفر در آن واحد لذت می‌برد و می‌توانست باب گفتگو را با هر رهگذری باز کند.
به هر حال، تجربه من از کارناوال، زمانی که با خانواده گسترده ترینیدادی‌ام بیشتر معاشرت کردم تغییر کرد. اوایل دهه ۱۹۹۰ بود، زمانی که جمعیت دو برابر شده بود. به یاد دارم در حالی که به سمت صدا حرکت می‌کردیم، قوطی‌هایی با نوار قرمز را بالای سرمان نگه می‌داشتیم تا از برخورد با کسانی که بسرعت پشت سر ما حرکت می‌کردند، جلوگیری کنیم. سنت‌های ما از غذاهای تند و رقص تا امروز ادامه دارند اما این تجربه، حالا که دخترم را همراه می‌برم و با هم از کارناوال و لباس‌های رنگی لذت می‌بریم، غنی‌تر هم شده است. به نظر مورخ و سفیر کارناوال ناتینگ‌هیل، فيونا کامپتون، منشاء کارناوال‌ها، انقلاب است. تاریخ آن‌ها به قرن هفدهم برمی‌گردد وقتی که استعمارگران اروپایی‌ بالماسکه برگزار می‌کردند و بردگان آفریقایی هم برای خودشان جشن می‌گرفتند. اما همان‌طور که کامپتون اشاره می‌کند، اين جشن‌ها نوعی شورش بودند: «آن‌ها همه چیزهای بالماسکه‌ها را می‌دیدند و بعد از آن خود می‌کردند. موسیقی و لباس و همه‌چیز را آفریقایی می‌کردند و جشن می‌گرفتند. آن‌ها کسانی را که طوق بردگی بر گردنشان انداخته بودند به سخره می‌گرفتند.»
کارناوال ماموریت معنوی دارد، جشن گرفتن آزادی. هر چه در کاراناوال اتفاق می‌افتد، نماینده آزادی‌ای است که قبلا نداشتیم. حتی ماهيتابه استیل. قوانينی وجود داشت که از پوست يا چيزهای که برای ساختن طبل لازم است، نمی‌شد استفاده کرد اما با ماهيتابه استیل هم می‌توان بداهه‌نوازی کرد. نمی‌توانیم از طبل استفاده کنیم؟ باشد، از ماهیتابه استیل استفاده می‌کنیم. همه چیز در کارناوال، رفتاری انقلابی است.