افغانستان ما: گفتمان بررسی حضور زنان در عرصه هنر تیاتر با رویکرد صلح و حقوق بشر روز چهارشنبه 9 سرطان در کابل برگزار شد.
در این برنامه که از سوی «موسسه جوانان افغان در عصر نوین» برگزار شده بود گرامی داشت از طیبه موسوی هنرمند تیاتر و سینما که چندی پیش در انفجاری در کابل جان باخت نیز به عمل آمد.
برگزار کنندگان برنامه هدف از برگزاری این گفتمان را بررسی حضور زنان و نقش ‌آن‌ها در عرصه هنر تیاتر و یادبود از کارنامه هنری طیبه موسوی هنرمند تیاتر عنوان کردند.
طیبه موسوی و فاطمه دو کارمند ریاست افغان فلم بودند که روز شنبه 22 جوزا در انفجاری در غرب کابل جان باختند. مرگ این دو با واکنش‌های بسیاری در بین کاربران شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها مواجه شد.
طیبه موسوی هم‌چنان عضو گروه دختران تیاتریست، سفیران برابری نیز بوده است. به گفته‌ای اعضای این گروه، طیبه و دیگر هم‌کارانش در بیشتر از 90 تیاتر خیابانی بازی کرده بودند که بیشترین نقش‌های اصلی و کلیدی را طیبه داشته است. آن‌ها هدف این گروه را مبارزه بخاطر ارزش‌ها، برابری حقوق زنان، حقوق بشر و سر دادن آزادی گفتند.
دختران تیاتریست، سفیران برابری، به یاد طیبه موسوی نمایشی را تحت عنوان «این وطن بی ما وطن کی می‌شود» نیز اجرا کردند.
در این برنامه زهرا سپهر، مشاور حقوق بشری معاونت دوم ریاست جمهوری و کاوه آیریک کارگردان تیاتر سخنرانی کردند.
زهرا سپهر در سخنرانی‌اش که رویکرد هنر تیاتر با حضور زنان و ترویج حقوق بشر را بررسی می‌کرد، گفت که با تیاتر می‌شود وارد خانه‌ها، ذهن و زندگی مردم شد و این گونه می‌شود راحت‌تر حقوق بشر و آزادی را ترویج کرد.
او گفت که مردم برداشتی غلطی از حقوق بشر دارند. فکر می‌کنند حقوق بشر یعنی زنان بلندتر از مردان. در حالی که حقوق بشر به معنی برابری حقوق تمام انسان‌هاست. او هم چنین یادآوری کرد که گروه دختران تیاتریست، کسانی هستند که صدای حقوق بشر، حقوق شهروندی و حقوق زنان را در تمام ولایات، السوالی‌ها و شهر‌ها بلند می‌کند.
زهرا سپهر یادآوری کرد که زنان افغانستان سفیران برابری هستند و هرگز این خط را رها و معامله نمی‌کنند. او هم‌چنین گفت که دختران و زنان افغانستان دیگر به گذشته برنمی‌گردند.  کاوه آیریک کارگردان تیاتر نیز در مورد تاثیر تیاتر و وضعیت آن در افغانستان صحبت کرد. او گفت که تیاتر یکی از تاثیرگزارترین چیزها در زندگی بشر است. آیریک هم چنین یادآور شد که تیاتر چیزی نیست که از بیرون آمده باشد، بلکه یکی از آیین‌های نیایشی نیاکان ما از گذشته تا حال بوده است. او به عنوان نمونه از روضه‌خوانی و سینه زدن سخن گفت.  کاوه آیریک اذعان داشت که با وضعیت و خفقان که در کشور است، تیاتر متاسفانه روز به روز رو به سقوط است. او گفت،سس تیاتری که جامعه خود را نقد نتواند و نتواند خوشی جامعه خود را به تصویر بکشد از بین خواهد رفت.  در پایان این برنامه، حاضرین در دفترچه‌ای که به یادبود از طیبه موسوی گذاشته شده بود پیام‌های شان را نوشتند.