صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

افغانستان قمار رقابت های انتخاباتی،قربانی بحران اقتصادی و یا...؟

-

افغانستان قمار رقابت های انتخاباتی،قربانی بحران اقتصادی و یا...؟

ده سال از استقرار نظام جدید سیاسی در افغانستان می گذرد و در حالیکه نظام جدید از حمایت های مالی، نظامی و سیاسی اکثریت قریب به اتفاق کشورهای عضو ملل متحد برخوردار است، به نظر می رسد این کودک ده سال هنوز برای سر پا ایستادن و راه رفتن بسیار ضعیف و ناتوان است و نمی تواند بدون اینکه دستش در دست دیگران باشد، گامی به جلو بر دارد. هرچند تلاش می گردد تا نشان داده شود که افغانستان دیگر می تواند خود مسولیت های اصلی خویش را انجام بدهد و فقط به حمایت های مالی کشورهای بزرگ جهان نیازمند است اما روند تحولات جاری کشور و سمت و سوی حوادث و اتفاقات، روایت بدی از وخیم بودن اوضاع دارد.

فساد اداری مثل بیماری لاعلاج هر روز تن رنجور افغانستان را ضعیف تر می سازد و نا پختگی های سیاسی و سیاست های واگرایانه مسولان ارشد نظام، سبب سر خوردگی مردم و بی اعتمادی جامعه جهانی شده است. خستگی شهروندان عضو ناتو از جنگ بی فرجام عساکر این سازمان در افغانستان و استمرار نا به سامانی های اداری وسیاسی سبب شده است که زبان انتقاد و اعتراض ها مرتب تند تر شود و باور ها در مورد اینکه نیروهای نظامی این کشورها مصروف انجام ماموریت موثر در این بخش از جهان هست، در حال دگرگون شدن می باشد. خستگی ناشی از طولانی و بی فایده بودن ماموریت سربازان غربی در افغانستان و مصرف پولهای گزاف، سبب شده است که روی سکه سیاست در کشورهای عضو ناتو و ایالات متحده امریکا بچرخد و دگر مدیریت و دخالت در این جنگ به عنوان یک برگ برنده برای سیاست مداران نه بلکه به عنوان کارت بدچانسی وبازنده مطرح است. افزایش تقاضا برای بر گرداندن سربازان از افغانستان و کاهش مصارف اقتصادی در این کشور، باعث شده است که سیاست مداران نیز دیگر تلاش کنند تا با مردم همنوای کنند و خواهان بیرون کشیدن سریع نیروهای نظامی افغانستان باشند.

ایالات متحده امریکا که مصروف رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال آتی میلادی است، از افغانستان به عنوان یک کارت برنده برای تغییر افکار و آرای عمومی به سود یکی از دو حزب جمهوریخواه و دمکرات استفاده می کند؛ حزب دمکرات بر سر قدرت اکنون با مطرح و عملی کردن استراتیژی بیرون کردن نیروهای امریکایی از افغانستان می خواهند ابتکار عمل را بدست بگیرند. به همین اساس گفته می شود که رییس جمهور فعلی امریکا حتی بر خلاف انتظار و تمایل فرماندهان نظامی این کشور در افغانستان و ناتو شماری سربازان را که قرار است از افغانستان طی یکسال خارج شوند، سی و سه هزار تن اعلان کرد. گفته می شود این عمل آقای اوباما که بدور از انتظارات همه بود، قماری است برای برنده شدن در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو و رها کردن تدریجی گریبان آمریکا از مشکلات مالی و نظامی که افغانستان برای این کشور دارد.

در همین حال تعداد دیگری از اعضای دمکرات مجلس نمایندگان آمریکا خواهان بیرون کشیدن سریع و فوری نیروهای امریکایی از افغانستان هستند و می گویند که اساسا جنگ افغانستان سودی برای امریکا ندارد و نمی توان امنیت امریکا در افغانستان تعقیب کرد. برخی دیگر از اعضای مجلس نمایندگان امریکا نیز مشکلات اقتصادی و بحران احتمال دیگری را که آمریکا ممکن است درپیش رو داشته باشد، بهانه ی برای خروج فوری نیروهای این کشور عنوان می کنند. هرچند اعضای سرشناس حزب جمهوری خواه از جمله سناتور جان مکین مخالف استراتیژی خروج نیروهای آمریکایی هستند و آن را برای دستاورد های آمریکا درمبارزه با تروریسم تهدید و خطرناک می داند. بدون تردید، جنجال های انتخاباتی امریکا می تواند تاثیرات و پیامدهای ناگواری بر وضعیت افغانستان بگذارد؛ سیاستمدارن آمریکا ترجیح می دهند تا از افغانستان به عنوان یک برگ برنده قمار به سود خویش بهره ببرند و همین روند سبب انحراف فکری و ذهنی زمامداران در کاخ سفید از مطالعه و در نظر گرفتن راه حل های واقعی برای حل درست مشکلات و چالشهای افغانستان خواهد شد؛ امری که می تواند بار دیگر افغانستان را به حاشیه براند و زمینه را برای برگشتن افراط گرایان و دخالت حامیان خارجی آن مساعد بسازد.

بحران اقتصادی امریکا نیز بر وضعیت افغانستان سایه انداخته است؛ ممکن است فشارهای زیادی که این روزها بر اقتصاد این کشور وارد می شود، سر انجام مثل غده ای باد کرده و بترکد و بهانه ی گردد برای بیرون کشیدن نیروهای آمریکا.
به نظر می رسد که دگر کشورهای عضو ناتو نیز این فرصت را غنیمت دانسته و به تدریج افغانستان را ترک کند حتی آنچه که تحت عنوان کمک های دوامدار خوانده می شود نیز شعاری بیش نباشد و با رفتن نیروهای نظامی این کشورها، کمک های اقتصادی نیز با مشکلاتی مواجه شود؛ بخصوص اینکه اتحادیه اروپا نیز با مشکلات شدید مالی دست و پنجه نرم می کند و بی تمایل نیست که فشارهای اقتصادی ناشی از حضور نظامی خویش در افغانستان را از میان بردارد.
در این هیاهوی سیاسی و اقتصادی که کشورهای حامی افغانستان دست به گریبان است، تنها راه درست و اساسی این است که مسولان دولت در افغانستان نباید این زمینه را مساعد بسازد که افغانستان به عنوان برگ برنده و بازنده قمار مطرح و از رسیدگی و حل واقعبیانه مشکلات افغانستان غفلت شود.

هرچند دولت افغانستان مدعی است که کاهش نیروها و فعالیت های کشورهای خارجی به معنای بالا رفتن توانایی ها و ظرفیت های نیروهای داخلی است اما این ادعا هرگز نتوانسته است اعتماد داخلی و بین المللی را فراهم بسازد به همین دلیل سرنوشت و آینده افغانستان پس از بیرون شدن نیروهای خارجی، با نگران ها توام است و حتی کشورهای قدرتمند منطقه ی که مخالف حضور مستمر آمریکا در منطقه هستند، از ایالات متحده و اعضای ناتو خواسته اند که برای بیرون شدن از افغانستان عجله نکنند. این موضع گیریها به شمول روند جاری در کشور نشان می دهد که هنوز افغانستان اماده مسولیت پذیری کامل نیست و نباید بدون در نظر گرفتن واقعبینانه اوضاع و مطالعه دقیق وضعیت افغانستان به حال خودش واگذار گردد.
پیکار شدید انتخاباتی در امریکا و بحران های اقتصادی اتحادیه اروپا به علاوه طولانی شدن جنگ و وخیم ترشدن اوضاع افغانستان می تواند دوباره منجر به فراموشی افغانستان از سوی جهان شود و درنهایت همه چیز از همه بپاشد؛ در یک چنین شرایطی لازم است که دولت افغانستان طرح قوی و موثری را روی دست بگیرد و با سیاست قوی خارجی اهمیت و نقش افغانستان در امنیت و نا امنی جهان را بار دیگر قویا مطرح و گوشزد نماید.

دیدگاه شما