صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

آموزش و تربیت زیر بنای توسعه و دموکراسی !

-

آموزش و تربیت زیر بنای توسعه و دموکراسی !

آموزش و تربیت ،کلید گشایش آینده است ؛ به همین دلیل انتظار بر اینست که نظام آموزشی و تربیتی هر جامعه انسان های فردا را پرورش دهند و نسل امروزین را برای آینده آماده سازد. رسالت آموزش و تربیت توان بخشیدن به همه افراد جامعه در جهت توسعه همه جانبه و فراهم ساختن شکوفایی استعداد هایی نهفته در انسان و نیز توانمند ساختن جامعه در شناخت خلاقیت ها و استعداد های خویشتن است. بهره گیری درست از روشهای اصلاح طلبانه در جهت اهداف تعیین شده که از هر گونه افراط و تفریط بدور باشد ، خصوصا در عرصه اجتماع و سیاست ، بدون توجه و عدم تقویت و گسترش نظام آموزشی و تربیتی میسر نخواهد بود.

فراز و فرودی را که کشور های توسعه یافته طی نموده اند تا اینک به این مرحله دست یافته اند ؛ و نیز دشواری ها و چالش های را که جوامع در حال توسعه و انکشاف نیافته بدان مواجه می باشند همه و همه اشعار بر این دارد که تا نظام آموزشی و تربیتی اصلاح و استقرار نیابد و نتواند به مسئولیت های خطیر خویش عمل نماید ، هر تغییری در بخش های دیگر ناکام خواهد ماند.

بدین خاطر رسالت و مسئولیت بس سنگین بدوش آموزش و تربیت نهاده شده است . از جانب دیگر خطیر بودن این مسئولیت ، اهمیت و لزوم توجه ویژه و اساسی برنامه ریزان و مدیران کلان مملکتی و حکومتی را هم نسبت به موضوع آموزش و تربیت اقتضا می نماید.

موضوع توجه به نظام آموزشی و تربیتی در کشور های در حال گذار از اهمیت و حساسیت خاص برخوردار می باشد. زیرا که تحول این جوامع از ساختار ها و خواستگاههای محدود و بسته و مکانیکی بسوی ساختار ها و خواستگاههای پویا، باز، انعطاف پذیر و ارگانیک غیر قابل انکار می باشد. طی نمودن موفقانه چنین راه دشوار و مسیری سخت را بدون بار ور ساختن نظام آموزشی و تربیتی امکان پذیر نخواهد بود.

با نگاهی گذرا به وضعیت برخی کشور های توسعه یافته این واقعیت و ضرورت بیش از پیش بر ما آشکار خواهد شد. بطور نمونه کشور جاپان از جمله ممالکی است که این راه دشوار و سخت را طی نموده و توانسته است که خود را از محرومیت ، انزوا و موانع دشوار طبیعی و سیاسی و اقتصادی به اوج از شکوه و شگوفایی برساند.

امروزه تقریبا تمامی مردم جهان جاپانی ها را می ستایند و آنان را در زمینه های مختلف الگوی خود قرار میدهند. این سر بلندی و عزت ، رفاه و ترقی نصیب مردم جاپان نگردید مگر در پرتو عوامل و زمینه های متعددی هم چون سخت کوشی ، خود اتکایی ، قناعت و استفاده درست از فرصت ها و امکانات ، بهره گیری از هوش و دست آورد های علمی و فنی ، بکار بستن دوراندیشی و داشتن روحیه فوق العاده و خود باوری می باشد.

اما موضوع نظام درست و دقیق آموزشی و تربیتی را می توان عامل مهمی در زمینه تحقق و تبارز عوامل و زمینه های یاد شده یاد کرد. آنان با سرمایه گذاری و توجه عمیق و درست به آموزش و تربیت توانستند که به اهداف نهایی خود جامه عمل بپوشانند.

بنا بر این اگر کارگزاران یک نظام سیاسی و اجتماعی سعی نمایند که نظام آموزشی و تربیتی آن جامعه را مطابق با اهداف در نظر گرفته شده و نیاز های واقعی جامعه سازماندهی و حمایت نمایند در این صورت می توان به موفقیت های آینده خوش بین و امیدوار بود.

حال با چنین چشم اندازی از سیر تغییر و تحول بسوی توسعه و دموکراسی ، تجاربی که در جهان وجود دارد ما می توانیم جایگاه و موقعیت خود را ارزیابی نماییم . آیا مطالبات سیاسی و اجتماعی ما تناسبی با واقعیت های موجود جامعه و عملکرد کارگزاران دارد؟

توسعه و دموکراسی از مهم ترین خواست ها و نیاز های کنونی جامعه و کشور خوانده می شود ، اما باید پرسید که برای دست یابی به این مهم چه گامهای بر داشته شده است ؟ در این میان با توجه به بیان اهمیت و نقش اساسی نظام آموزشی و تربیتی ، آیا جامعه ما و حکومت در این باره توجه جدی و عمیق از خود نشان داده اند؟

این یک بخش از چالش ها و دشواری های عمده بر سر راه آموزش و تربیت در جامعه ما می باشد. بخشی دیگری از چالش های نظام آموزشی کشور مربوط به موضوع ساختاری و اداری می باشد.

این بخش از نظام آموزشی کشور آن چنان دچار فرسودگی و عقب ماندگی است که هیچ تناسب و همخوانی با موضوع آموزش و تربیت ندارد. زیرا نفس توجه و اهتمام به مسئله آموزش و تربیت خلاقیت و پویایی را گواهی میدهد . اما کسانی که در این بخش حیاتی و تعیین کننده کشور و جامعه قرار گرفته اند متاسفانه هیچ درک درستی از موضوع آموزش و تربیه ندارند.

به معنی دیگر آفت سراسری که بنام فساد اداری در ساختار سیاسی و اداری کشور رسوخ نموده و آن را فلج ساخته است ، در وزارت معارف کشور که متولی مستقیم و رسمی آموزش و تربیه کشور می باشد نفوذ نموده است. در ادامه نارسایی ها و ضعف های موجود، نارسایی های جدی و نقص های عمده در چاپ کتب درسی و آموزشی نیز از چالش های جدی بر سر راه توسعه آموزش در جامعه می باشد. شمار زیادی از معلمین و محصلان و نیز کار شناسان امور آموزشی و تربیتی از کیفیت و صورت چاپ کتب شاکی بوده و معتقدند که کتب چاپ شده طی سالیان اخیر دارای اغلاط املایی و انشایی می باشند.

اهمیت هشدار دادن نسبت به موجودیت اغلاط املایی و انشایی در اینست که دانش آموختگان از مراحل نخستین که پایه نظام آموزشی محسوب می گردد در یک ذهنیت و فراگیری اشتباه آمیز قرار می گیرند که اصلاح آن در مراحل بعدی دشوار خواهد بود و تاثیر منفی آن بر سایر زمینه ها نیز قابل پیش بینی نمی باشد.

هم چنین می توان به محتوای کتب آموزشی نیز اشاره داشت که متاسفانه سطح این کتب و در مجموع برنامه های آموزشی بسیار پایین می باشد. علاوه بر آن موضوع سیستم آموزشی که بتواند مطابق به معیار های امروزی بوده و دست آوردهای مطلوبی را ارائه بدارد ، متاسفانه در نظام آموزشی کشور مورد غفلت قرار دارد.

تعصب و جزم اندیشی ها و انقطاب گرایی های سمتی و زبانی نیز متاسفانه سایه شوم خود را در این عرصه هم گسترانیده است. البته یاد آوری این کاستی هرگز به مفهوم نفی اقدامات مثبت وزارت معارف نمی باشد ؛ ولی با توجه به اهمیت این وزارت ، که سیاست گزاریها و عملکرد آن می تواند فردای جامعه و کشور را تحت تاثیر خود قرار دهد ، بایستی حساسیت و دقت کافی و لازم بکار برده شود. همانطور که در آغاز گفته شد اساس و پایه توسعه و دموکراسی از نظام آموزشی و تربیتی کشور بنیاد گذاشته می شود.

در جامعه ای که نظام آموزشی آن از کاستی های بس عظیم رنج می برد ، در کشوری که اکثریت مردم آن در بیسوادی مطلق بسر ببرند ، در شرایطی که دشمنان آن آگاهانه بر سر راه گسترش سواد آموزی و آموزش سنگ اندازی و مانع تراشی می نمایند ، در نظام سیاسی که توجه و اهمیت لازم به امر آموزش و تربیت داده نمی شود ، در وزارتی که مسایل صوری و کمی بیش از همه و فقط به منظور بهره برداری تبلیغاتی و جلب منفعت اقتصادی در اولویت قرار دارد و... چگونه باید انتظار داشت که در آن جامعه توسعه بتواند راه خود را با سرعت و سالم باز نماید ، و شعاع دموکراسی زوایای تاریک زندگی آن جامعه را روشن سازد؟

دیدگاه شما