صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

شهروندان درفصل سرما؛ می سوزند و می سازند

-

شهروندان درفصل سرما؛  می سوزند و می سازند

زمستان اندک اندک ازراه فرامی رسد،شب های تاروطولانی " زمستان " سایه ی سرد ، سوزان ووحشتناکش رادرهمه جاه برسرمردمان فقیر این دیارمی گستراند وتاعمق جان اثرواستخوان ها ازشدت سرما می لرزند وبه سوزش می آیند به تعبیر اخوان ثالث(هوا بس ناجوان مردانه سرد است سرد. زمستان دراین جا(افغانستان)ازسایردنیا متفاوت است.

تفاوت طبیعی واقلیمی ، تفاوت عارضی وناشی ازسیاست های غلط . افغانستان دارای طبیعیت "سرد سیر" وبسیاری ازمناطق آن کوهستانی وبرف گیرمی باشد.هشتاد درصد ازمناطق کشور سرد سیر وزمستان دربرخی ازمناطق(مانند هزارجات) بالاتر ازشش ماه می باشد. مصرف مواد سوختی درفصل سرما بسیار زیاد است که خیلی ازشهروندان قادربه تهیه آن نمی باشند.

تفاوت دیگرکه افغانستان باسایر دنیا درزمستان دارد ؛ اینست که با توجه به نبود برنامه های منظم ،عدم تطبیق قانون ،بی کفایتی وبی مسئولیتی مقامات حکومتی، قیمت مواد سوختی وحتی ارتزاقی بطور سرسام آوربالامی رود. مردم ازبالا رفتن مواد سوختی، نشانهای ازوحشت ونگرانی درچهره های شان به خوبی مشاهده می شوند زمانی این نگرانی دو چندان میشود که ازسوی حکومت دررابطه به حل مشکلات مردم تدابیر وبرنامه ی منظم ومشخصی اتخاذ نگردیده ونهاد های مسئول دربرابر مردم حاضر به پاسخ گوی نیست.

ازسوی دیگر درفصل سرما میزان بیکاری بالا میرود. براستی درفصل سرماه خطرات نا شی از ازبالا رفتن مواد سوختی وگرسنگی ، بیکاری، فقرمردم را تهدید می کنند . تهدیدات ناشی از همین خطرات چهره های اکثر مردم کشور رافرسوده وهمواره بادرد رنج توام ساخته اند.

شخصی دریکی از سرکهای اصلی شهرپلخمری، درکنارکراچی به امید بدست آوردن لقمه نانی برای فامیلش باچهره ی افتاب خورده که نگرانی ازچهره اش پیداست ایستاده وعلت نگرانی اش را آمدن زمستان وبالارفتن قیمت مواد سوختی ذکرمی کند.
این شخص به طرف کراچی که درنزدیکی اش قراردارد اشاره می کند و شغلش راکراچی وانی وخودش را محمد سلیم معرفی می کند.ازناحیه "پا "معیوب می باشد وتنها نان آور فامیل هشت نفره اش می باشد .
درگفتگوی بارسانه ها، ازبالا رفتن قیمت مواد سوختی (گاز وچوب سوخت)وحشت زده شده ،شکایت دارند ومشکلاتش را بازبان بی ریا وعوامانه اش چنین تشریح می کند: " مه واولاد هایم درهمین سال (سال جاری)فقط درعید قربان گوشت خوردیم که همسایه ها "قربانی" کرده بود برای ما روان کردند.

زمستان نزدیگ است قیمت مواد گاز درمرکزشار یک صد تایک صدو چهل افغانی ودرمناطق دوردست تادوصد افغانی به فروش می رسد وچوب سوخت هم بیست روز پیش هفتاد افغانی بود وفعلا یک صد تا یک صدوده افغانی رسیده است . تنها سوخت روزانه یک فامیل پنج نفره حداقل یک سیر چوب ونیم کیلوگازمی باشد.

مه کراچی وانی می کنم وروزانه صد تایک صدو پنجاه افغانی گیرم می آید." این گوشه ازمشکلات یک معیوب وفامیل هشت نفره اش درشهر پلخمری می باشد. شما تصور نمائید که این معیوب ازچه طریق وچگونه سایراحتیاجاتش را مانند مواد غذای ،کالای زمستانی ،کرایه حمل ونقل وازهمه مهم ترقیمت دارو درمان وده های نیازمند ی وضرورت های اولیه اش را تهیه می کند .

این نمونه ی مشکل یک شهروند ازهزاران وبلکه میلیون ها شهروند این آب وخاک است که همه روزه باچنین مشکلات دست وپنجه نرم می کنند . مصیبت فقروبیکاری، اعتیاد روبه افزایش جوانان،گسترش ناامنی ، فساد فراگیر دردستگاه ونهاد های حکومتی به اصطلاح دموکرات ومردم سالار، گرفتای همه روزه وجززندگی شهروندان کشور شده است.

این وضعیت جامعه ی است که نه تنها مشکلات شهروندانش کاهش نمی یابد وبلکه گرفتاری ومصیبت شان افزایش می یابد. دولت مردان که تمامی امکانات بیت المال این سرزمین را بخاطر رقابت های جناحی ، حفظ وتداوم قدرت چند روزه ،منافع گروهی وسمتی به مصرف می رسانند.
نباید وضعیت اقتصادی ومعیشتی ، بیکاری،ناامنی وده ها مشکل دیگر این کشور بهبود یابد .

گرچند نهاد های مرتبط که مسئولیت وارد کردن مواد سوختی کشور رابه عهده دارند، وعده داده اند که قیمت ها کنترول وبه حالت اولیه اش باز گرداند.اما تجربه سالهای قبل ثابت کرده که اقدامات حکومت تاثیرچندان روی کاهش قیمت های ندارند وچند روزی بخاطرافکاری عمومی ازاقدامات وطرح های جدی سخن می گویند وعملا کارموثروملموس درجهت رفع نیازمندی ها وگرفتاری مردم صورت نمی گیرد .

هیج وقت حکومت افغانستان تدابیرپیشگیرانه که عملا منجربه جلوگیری ازافزایش قیمت ها شود ،اتخاذ نکرده ونخواهد کرد.زمانی که مشکلات ، مردم را از" پا"درآورد وفریاد شان بلند شدند . مسئولان چند روزی دررسانه ها حاضرشده بخاطردلخوشی شهروندان ازرفع مشکلات شان سخن می گویند ودرعمل مشکلات سری جایش باقی مانده وتحول دربهبود وضعیت موادسوختی وارتزاقی مردم به وجود نمی آید. یک روزی برف کوچ جان صد ها تن ازمسافرین رادرکوتل سالنگ می گیرد وروز دیگر جسد های هموطنان به مدت یکماه بخاطر سانحه ی هوای کامیر(سال هشتاد سه) درکوه ها باقی می ماندند.

برفهای زمستانی جان صدها مسافررا در راه های صعبوالعبور مناطق مرکزی وبرخی ازولسوالی های بدخشان ودربسیاری ازنقاط کوهستانی کشور تهدید می کنند.صدها مشکل دیگری ازاین قبیل که برای جلوگیری ازبروز فاجعه تدابیر ازقبل اتخاذ نمی گردد وکسی حاضرنیست دربرابرجان ومال مردم احساس مسئولیت ودربرابرآنان پاسخ گو باشند.

اکنون که فصل سرما ازراه رسیده ومشکلات مردم دوچندان شده اقدامات وتدابیرویژه ی را می طلبد. باتوجه به عمل کرد وشناخت که ازمسئولان عالی رتبه حکومت افغانستان داریم زیاد امید وارنیستیم که آنان کدام اقدام عملی درراستای رفع مشکلات انجام بدهند. زیرا همه ساله درفصل سرماه مردم با چنین مشکلات مواجه هست وحکومت کدام اقدام پیشگیرانه دراین راستا انجام نمی دهد.

یکی ازدلایل افزایش قیم مواد سوختی وخوارکی درکشور عدم کنترول ونظارت دقیق ازسوی دولت ونهاد های مسئول می باشد . باید حکومت به منظور جلوگیری از پیدایش مشکلات تازه وکاهش قیمت مواد سوختی" سیاست های پیشگیرانه "وا قدامات سخت گیرانه ی را جهت نظارت دقیق وکنترول قیم مواد سوختی وارتزاقی روی دست بگیرد. متاسفانه حجم مشکلات مردم آنقدر زیاداست که بررسی همه ی آنها ازحوصله ی این نوشتار خارج است. چندین سازمان بین المللی درهمین تازه گی ها اعلام کرده که سه میلیون نفر ازشهروندان این کشور درمعرض گرسنگی قرارداشته وخطر جدی تهدید می کند .

بخاطراینکه زندگی بیشتر مردم افغانستان متکی به زراعت ومالداری است وخشکسالی ها تاثیرمستقیم روی وضعیت اقتصادی ومعیشتی می گذارد. ازاین روافزایش قیمت مواد سوختی، کمبود موادغذای زندگی مردم را با چالش های تازه و عدیده ی درفصل زمستان مواجه ساخته اند. مسئولیت دولت افغانستا ن ایجاب می کند که برای جلوگیری ازبروز فاجعه انسانی ، ناشی ازنبود مواد غذای دربسیاری ازمناطق تدابیر عاجل و پیشگرانه ی بصورت اساسی وبنیادی اتخاذ نمایند.

اگررسیدگی به وضعیت ناگوارزندگی مردم صورت نگیرد؛ باید گفت که شهروندان با تحمل گرسنگی ومشکلات ناشی از کمبود مواد سوختی درفصل سرما می سوزند ومی سازند .

دیدگاه شما