در روزهای اخیر تحرکات طالبان مسلح در مناطق مختلف کشور به شدت افزایش یافته است و این گروه در روزهای گذشته سعی داشتند مناطق مختلفی را در ولایت نورستان تحت تصرف خود در آورند که با ورود سربازان اردوی ملی و قوای ناتو در منطقه، این ولایت از وجود طالبان پاکسازی گردید. اما علاوه بر این جنگ رو در رو با نیروهای دولتی و قوای بین المللی، طالبان حملات انتحاری شانرا نیز بصورت چشم گیری افزایش داده اند.

اما جالب این است که حضور طالبان در ولایات اطراف کابل پایتخت افزایش یافته و به نظر می رسد از این پس این گروه حملات شانرا در کابل پایتخت سازماندهی و اجرا نمایند. روز گذشته مقام های امنیتی ولایت کاپیسا در شمال کابل از وقوع یک انفجار شدید در مرکز این ولایت خبر داده گفتند هدف این انفجار جان آقا فیضی یکی از قوماندانان سابق جهای بوده است.

مقامات می گویند حضور طالبان در برخی مناطق این ولایت گسترده تر شده است. اما تحرکات طالبان در روزهای اخیر بیشتر در کابل متمرکز بوده و روز گذشته چند فرد مسلح و انتحاری وارد ساختمانی شده بودند که در برابر پارلمان افغانستان موقعیت دارد. حضور انتحاریون در این ناحیه کابل نشان از آن دارد که این افراد به راحتی توانسته اند پسته های بازرسی امنیتی را عبور نمایند و خود را به یکی از مهمترین نقاط شهر برسانند.

این درحالیست که دیروز گزارش ها حکایت از آن داشت که درگیری با مخالفان مسلح در نقاط مختلف شهر کابل وجود داشته است و چندین فرد مسلح انتحاری در هوتل ستار در شهر نو کابل جابجا شده و از این محل، ریاست امنیت ملی را هدف قرار داده اند. صدای چندین انفجار قوی نیز از نقاط مختلف شهر کابل شنیده شده است. جالب تر از همه این است که مخالفان مسلح به گفته شاهدان عینی با استفاده از اسلحه سبک و سنگین چندین تعمیر دولتی را هدف گرفته اند و صدای چندین انفجار از نزدیکی مقر شورای ملی و سفارت روسیه در کابل شنیده شده است.

این تحرکات گسترده و وسیع طالبان در روزهای اخیر آن هم در کابل پایتخت پرسش ها و تردید های جدی را در مورد اوضاع امنیتی کشور و توانایی نیروهای امنیتی و اطلاعاتی کشور در اذهان عمومی ایجاد می نماید. تردیدی نیست که به دلیل شدت انفجارها، و گستردگی حملات طالبان شماری زیادی در این رویداد ها کشته و زخمی شده باشند.

مخالفان مسلح توانسته اند چندین ساختمان مهم دولتی و امنیتی را در شهر کابل هدف قرار دهند. درهمین حال از ولایت های ننگرهار، پکتیا و لوگر نیز گزارش شده است که چندین حمله انفجاری در مراکز این دو ولایت رخ داده است. سخنگوی طالبان می گوید که حملات همزمان در چند ولایت افغانستان از جمله، کابل از سوی افراد آنان راه اندازی شده است.

سخنگوی طالبان گفته است که سفارت بریتانیا در کابل، مقر پارلمان افغانستان، مرکز آموزشی پولیس در پکتیا از جمله اهداف آنان است. سازمان دهی چنین حملات گسترده و وسیع در کابل و سایر ولایات کشور نشان از آن دارد که طالبان حامیان قدرتمند بیرونی دارند و قدرتهای کوچک و بزرگ مخالف حضور غرب در افغانستان از این گروه به شدت حمایت می نمایند.

درغیر این صورت طالبان توان راه اندازی چنین عملیات های وسیع را نداشته و ندارند. همزمان با امضای موافقت نامه های افغانستان و آمریکا در خصوص زندان بگرام و عملیات شبانه که هرد و کشور را چند گام به امضای پیمان استراتیژیک نزدیک تر نموده است تحرکات مخالفان مسلح نیز بطور چشم گیری افزایش یافته است تا افغانستان را از امضای چنین پیمانی با آمریکا منصرف سازد و هزینه ماندن در افغانستان را برای غرب بالا ببرد.

اما در خصوص عملکرد نهاد های امنیتی کشور باید گفت مسلما هر گونه تلاش در جهت تامین امنیت بهتر و بیشتر در کشور مورد حمایت همگانی خواهد بود و تلاش های دولت در این زمینه قابل درک است. اما نکته ی مهم این است که تداوم نا امنی های پایتخت از کجا ناشی می شود؟ آیا طرح های که بر اساس آن نوعی باج دهی و امتیاز دهی های بیشتر به طالبان مطرح باشد نمی تواند طالبان را گستاخ تر و جری تر سازد و باعث شود آنان دست به اقدامات تازه تر علیه دولت بزنند.

آیا نمی توان حملات اخیر پایتخت را چنین احتمال داد که طالبان بدنبال باج گیری های بیشتر اند و باید بجای امتیاز دادن های بیشتر به آنان مبارزه قاطع و پی گیر را در دستور کار قرار داد؟ به نظر می رسد که دیگر وقت آن رسیده باشد که دولت محترم و حامیان بین الماللی افغانستان در صدد تدوین و ایجاد راهکار های عملی تر و مفید تر برای برون رفت از بحران کنونی باشد. امتیاز دهی به طالبان و دعوت آنان به پروسه صلح به نظر می رسد با اتفاقات که هر روز در گوشه و کنار کشور تکرار میشود راهکار های مفید وموثر نیست. بلکه باید فکری بهتری باید به حال اوضاع نابسامان امنیتی پایتخت و کشور کرد.

براستی گره کور امنیت چگونه باز خواهد شد. زیرا همزمان با اجرای عملیات های گسترده نظامی در نقاط مختلف کشور که با آخرین دست آورد های بشری در زمینه اطلاعات ، امنیت و استخبارات انجام می پذیرد شاهد وقوع انفجارات و حملات مرگبار دشمن در پایتخت و شهر های مهم کشور ایم. طالبانی که در اوایل ورود ارتش های بین المللی به افغانستان و با همکاری نیرو های آماتور و آموزش ندیده مسلح افغانستان بزود ترین فرصت از تمامی نقاط افغانستان پاکسازی شده و شکست را پذیرفتند.

اینک پس از یک دهه جنگ و مبارزه نفس گیر علیه این گروه آنان دوباره براحتی می توانند کشور را نا امن نموده و خواهان باج گیری و تحت فشار قراردادن دولت و حامیان بین المللی آن باشند. این پرسشی است که ظاهرا نمی توان پاسخ روشن و شفافی برای آن پیدا کرد.

زیرا در افغانستان تنهای یک نهاد استخباراتی و اطلاعاتی فعالیت نمی کند که بتوان به تمامی اطلاعت احاطه کامل پیدا کرده وتحلیل درست و واقعی از اوضاع ارئه نمود. چون در وضعیت کنونی افغانستان به نظر می رسد دولت و نهاد های امنیتی افغانستان نمی تواند مانع اطلاع رسانی ها و عملیات های جاسوسی و استخباراتی دیگران شود.

در این کشور تنها یک ارتش منظم و قوای مسلح نمی جنگد که تحت فرماندهی واحدی باشد تا زمینه هر نوع کارشکنی و تخلف کاملا ازبین برده شود و در این کشور دولت ها در کنار دولت وجود دارد. در چنین شرائطی تحلیل درست از اوضاع کشور را هیچ کسی نمی تواند ارائه دهد.

شاهد آن بررسی ها وتحلیل های کاملا مختلف و گوناگون و گاها متضاد قلم ها و تحلیلگران داخلی و خارجی از اوضاع پیچیده کنونی افغانستان است. از این رو تا زمانیکه نتوان به یک دست شدن و بومی شدن تمام امور دست یافت کنترل و تثبیت امنیت و ثبات در کشور امر دشوار و قریب به محال می باشد. به نظر می رسد دولت مردان ما بیش از هر امری به تقویت نهاد های مختلف امنیتی و بدست گرفتن تمامی امور و بومی سازی آن تلاش نماید تا از این رهگذر بتوان اوضاع نابسامان امنیت در کشور را اندکی بهبود بخشید.

مسلما طالبان و حامیان بیرونی این گروه یکی از مهم ترین اهداف پشت پرده شان در تشدید حملات این است که افغانستان را یک بار دیگر دچار آشوب و بی ثباتی کامل نموده و از این آب گل الود ماهی مقصود صید نمایند. در چنین وضعیتی دولت مردان افغانسان باید با درایت و زیرکی تمام اوضاع را کنترل نموده و مانع تحقق اهداف پشت پرده و پنهانی دشمنان صلح و ثبات و توسعه و پیشرفت افغانتسان گردند.