صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

غزنی در گرو ناامنی‌ها و تهدیدهای بیشتر، چرا ؟

-

غزنی در گرو ناامنی‌ها و  تهدیدهای بیشتر، چرا ؟

همزمان با افزایش نگرانی ها و تهدیدهای امنیتی در سراسرکشور، ولایت غزنی نیز در روزهای اخیر شاهد گسترش فعالیت طالبان در جهت متشنج شدن اوضاع بوده است. وضعیت نگران کننده ای که از لحاظ امنیتی در غزنی حاکم می باشد از جهات مختلف قابل ارزیابی و حایز اهمیت می باشد. قبل از همه باید گفت که مسئله امنیت و مقابله با ناامنی برای سراسر کشور بعنوان یک پدیده و موضوع ملی و سراسری حایز اهمیت می باشد.

بود و نبود امنیت نشان دهنده بسیاری از مسایل و زمینه ساز تلاش ها و کوشش های فراوان و تحقق اهداف گوناگون می باشد. بنابر این در برابر مسئله تامین امنیت شهروندان ، حکومت یک مسئولیت عام و سراسری دارد. در این میان نمی توان تردید داشت که ناامن شدن برخی مناطق و ولایات می تواند نشانه های سمبلیک و نمادین در جهت توانایی و یا ضعف دستگاههای حکومتی و امنیتی محسوب گردد. به همین دلیل مسئله نگرانی و تهدیدهای دوامدار مخالفین در ولایت غزنی از جنبه های مختلف حایز اهمیت دانسته می شود.

حداقل دو نکته بسیار اساسی اهمیت امنیت یا ناامن بودن آن ولایت را برای حکومت و مخالفین بازگو می نماید. نکته اول اینکه شهر غزنی در اکتوبر سال 2007 در شهر ترابلس لیبیا، از سوی کشورهای اسلامی برای سال 2013 پایتخت فرهنگ و ثقافت کشورهای اسلامی برگزیده شد. انتخاب شهر غزنی بعنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام از یک سوی اهمیت و نقش تاریخی غزنی را در جهان اسلام بازگو می نماید و از جانب دیگر فرصت مساعدی را برای جلب توجه و حمایت های لازم در مسیر بازسازی و احیای غزنی بعنوان یک شهر باستانی و تاریخی که از آثار باستانی فراوانی نیز برخوردار می باشد فراهم گردانیده است.

به همین پیمانه مخالفین و بخصوص طالبان ، نیز تلاش دارند از این فرصت استفاده نموده تا با ایجاد ناامنی و افزایش نگرانی ها اهمیت پایتخت فرهنگی بودن شهرغزنی را در جهان اسلام تحت تاثیر فعالیت های ضداسلامی خود قرار دهند. بنابر این حکومت و دستگاههای امنیتی مسئولیت جدی و اساسی دارند که برای حفظ حرمت و حیثیت کشور و شهر غزنی در جهت مقابله با توطئه های دشمنان صلح و تامین امنیت لازم برای بازسازی این شهر باستانی و برای برگزاری کنفرانس گرامیداشت " پایتخت فرهنگی بودن جهان اسلام" تمهیدات بایسته را روی دست گیرد. به معنای دیگر تلاش و کوشش حکومت برای تامین امنیت در کنار تلاش در جهت بازسازی آثار باستانی آن اهمیت و اعتبار منطقه ای و بین المللی دارد.

نکته دوم در این ارتباط اینست که ولایت غزنی یکی از ولایت های مهم و نزدیک به کابل پایتخت کشور می باشد. امنیت و ناامنی این ولایت بعنوان ولایت هم جوار و نزدیک به پایتخت برای حکومت و مخالفین حایز اهمیت می باشد. امنیت و ناامن بودن ولایت غزنی بگونه ای وضعیت پایتخت و سایر ولایات هم جوار آن را نیز متاثر می گرداند. وقتی دشمن بتواند در چند قدمی پایتخت قادر به مانوردادن شود یا اینکه با وجود کوشش های فراوان نتوانند در آن ولایت اظهار وجود نمایند ، چنین وضعیتی می تواند بعنوان شرایط سمبلیک از توانایی و قابلیت های مختلف حکومت یا مخالفین حکایت نماید.

همانطور که اشاره گردید متاسفانه با وجود حساسیت های ذکر شده درباره ولایت غزنی و خصوصا شهر غزنی حکومت در این زمینه توجه لازم را از خود نشان نداده است. بگونه ای شاید بتوان به جرأت گفت که ولایت و شهر غزنی مورد بی مهری مرکز قرار گرفته و کاملا بدست فراموشی سپرده شده است.

یکی از نشانه های روشن این تحلیل و ارزیابی ناامنی دوامدار در آن ولایت و بی توجهی در جهت بازسازی آثار باستانی و شهر غزنی از جانب حکومت می باشد. در چنین شرایطی این مخالفین حکومت بوده اند که از فرصت استفاده نموده و دست به مانور زده اند. با تاسف که مخالفین در زمینه مانوردادن در ولایت غزنی توانسته اند توانایی خود را بخوبی به نمایش بگذارند. در اینجا بطور مختصر به برخی از نمونه های ناامنی و وضعیت نگران کننده ولایت غزنی و شهر آن ، که قطعا تاثیر خود را بر سایر ولایت ها از جمله پایتخت نیز برجای گذاشته است اشاره می نماییم.

طالبان طی اقدامی تاکنون موفق شده اند که از فعالیت ده ها مکتب در این ولایت جلوگیری نموده و با مسدود ساختن دروازه مکاتب دهها هزار شاگرد را از درس و کسب دانش محروم سازند. کاملا روشن است که مسدود شدن مکاتب در ولایت غزنی ، در چند کیلومتری پایتخت فقط نگرانی درباره محروم شدن شاگردان را از کسب دانش نمایندگی نمی کند ، بلکه چنین اقدامی از سوی مخالفین که با موفقیت نیز همراه بوده است نشانه عدم تسلط و کفایت حکومت و مقامات امنیتی را می رساند. اگر در هر کشور دیگری چنین اتفاقی نه تنها در چند کیلومتری پایتخت روی میداد ، بلکه در گوشه ای از کشور به هر بهانه ای دروازه مکتبی مسدود می گردید تمام مقامات معارف و امنیتی و وزیرداخله مورد پرسش قرار میگرفتند.

اما در کشور ما گویا که مسئله جنگ و ناامنی ، تشویش و نگرانی عمومی یک امر عادی قلمداد شده و حساسیت لازم و مسئولیت بر انگیز را از مقامات سلب ساخته است. یکی از نمایندگان مردم ولایت غزنی در پارلمان در ارتباط با گسترش ناامنی در این ولایت و مسئله مسدود شدن مدارس در ارتباط با ناامنی های موجود چنین بیان میدارد: تاکنون اقداماتی متناسب با اوضاع ولایت غزنی از سوی دولت روی‌ دست گرفته نشده است و ادامه‌ی این روند می‌تواند غزنی را بیشتر ناامن سازد. وی می افزاید که تهدیدها در این ولایت در حال افزایش است و به این دلیل شماری از لیسه‌های مشهور این ولایت به‌ صورت نیمه ‌فعال به کارشان ادامه می‌دهند.

این نماینده مردم غزنی درباره عدم قاطعیت مقامات رسمی و امنیتی درباره مقابله با نگرانی های یاد شده چنین بیان میدارد: با آن‌ که شماری از دانش‌آموزان در این ولایت جرات رفتن به مکتب را ندارند، اما مقام‌های محلی وجود این تهدیدها را انکار می‌کنند. همانطور که اشاره رفت بخشی از مسئله ناامنی ولایت غزنی به موضوع انتخاب شهر غزنی بعنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام و گرامیداشت آن ارتباط دارد. این نماینده مردم غزنی در پارلمان با اشاره به موضوع یاد شده گفت : ناامن شدن بیشتر غزنی در این روزها، بر می‌گردد به عواملی که منحصر به خود غزنی است که در آن بحث سال 2013، جلوگیری از آمادگی‌ها به‌خاطر 2013 و نشان دادن ولایت غزنی مطرح است.

اگر وضعیت، کنترول نشود و اقدامات جدی از طرف حکومت مرکزی در نظر گرفته نشود، شاید مشکلات بیش از این افزایش یابد. همین طور یکی دیگر از نمایندگان مردم ولایت غزنی در این رابطه اشاره نموده و آن را یک فرصت سوزی کلان و غیرقابل جبران میداند. وی میگوید: افزایش ناامنی‌ها در ولایت غزنی با ناکارآمدی و احساس بی‌مسوولیتی مقام‌های محلی این ولایت، هم ‌زمان شده است و ادامه‌ی این روند می‌تواند فرصت کسب لقب مرکز تمدن اسلامی برای غزنی را صدمه بزند. این عضو مجلس نمایندگان به‌ کار گماشتن افراد بی‌ مسوولیت و ناکارآمد در راس ادارات محلی غزنی را یکی از عوامل عمده و اساسی در گسترش ناامنی‌ها در این ولایت و نیز بی توجهی در امر بازسازی آثار باستانی این ولایت میداند.

این در حالی است که مقامات ولایت غزنی شدت نگرانی ها و تهدیدهای امنیتی را در ولایت غزنی انکار ورزیده و میگویند میزان حضور نیروهای امنیتی داخلی و بین‌المللی در این ولایت بیشتر شده و ناامن شدن بیشتر غزنی قابل نگرانی نیست.

مشکل ناامنی در غزنی به‌ نحوی با مشکل ناامنی در سایر ولایات یک‌ سان است که در هر سال ممکن نظر به شرایط قابل تغییر باشد. گذشته از اظهارات نمایندگان مردم در پارلمان نسبت به تداوم ناامنی در ولایت غزنی و یا انکار ورزیدن مسئولین از وجود ناامنی در آن ولایت، نشانه ها و واقعیت های غیرقابل انکاری وجود دارد که حاکی از وخیم بودن اوضاع امنیتی غزنی و راکد ماندن تمامی تلاش ها و کوشش ها در جهت بازسازی آن ولایت می باشد.

بطور نمونه مسدود شدن دهها مکتب و محروم شدن ده ها هزار شاگرد از درس ، ناامن بودن راههای مواصلاتی آن ولایت با مرکز و در خود آن ولایت و... همه حکایت از آن دارد که وضعیت ناامن غزنی غیر قابل کتمان است. حال اگر مقامات محلی در غزنی به دلایل مختلف سعی دارند این واقعیت تلخ را بپوشانند، جای سوال اینجاست که مقامات مرکزی و وزارت داخله چرا نسبت به مسئله تامین امنیت آن ولایت بی تفاوتی اختیار نموده اند؟ آیا وجود ناامنی در چندکیلومتری پایتخت می تواند قابل توجیه باشد تا چنین بی کفایتی و بی توجهی صورت پذیرد؟ آیا این نشانه بی توجهی به وضعیت سراسری کشور نمی باشد؟ و...

دیدگاه شما