در روزهای اخیر موجی از خشونت سراسر کشور را فراگرفته است. گزارش های خبری در بازتاب وقوع خشونت های صورت گرفته سبب گردیده است که شهروندان در نخستین طلیعه صبحگاهی یا در واپسین لحظات شامگاهی با ذهنی سراسر انباشته از رویدادهای ناگوار روبرو شوند.

واقعیت آنست که مردم ما با سقوط طالبان و حاکمیت نظام جدید سیاسی در همراهی با جامعه بین المللی انتظار و توقع فراوان داشتند که مسئله خشونت و ادامه جنگ در کشور به نقطه پایان خود رسیده باشد. مردم زجر دیده ما منتظر بودند که در سایه حمایت‌های بین المللی و تحت رهبری یک حکومت بادرایت و ملی نمادهای فقر و جنگ را از سیمای کشور زدوده و صفحه جدید و دل پذیری از زندگی را در تاریخ کشور بگشایند. اما با گذشت مدت زمان زیادی این آرزوها نه تنها محقق نشد بلکه روند اوضاع بسیار ناراحت کننده است. بارزترین نماد شکنندگی اوضاع ادامه وگسترش ناامنی و کشتار فجیعانه غیرنظامیان است که همچنان ادامه دارد.

آنچه روزنه‌های امید را برروی مردم ما مسدود می‌سازد اینست مردم عادی از هر سوی مورد تهاجم قرار گرفته و تاوان خشونت‌ها و ناامنی‌ها را می پردازند. در اقدام‌های که برضد طالبان و سرکوب آنان بکاربرده می شود این مردم هستند که باید جور و تاوان آن را متحمل گردند؛ همینطور مردم غیر نظامی از سوی طالبان که مدعی مبارزه و جهاد اند تحت فشار قرارگرفته و هر روز عضوی از اعضای خود را ازدست می‌دهند و برگلیم ماتم بسوگ می نشینند.

گروه طالبان که در ابتدا مدعی بودند که تنها در برابر دولت و نظامیان خارجی مستقر در افغانستان می‌جنگند، اما اکنون افراد این گروه حملات خویش را متوجه غیرنظامیان گردانیده و قربانیان خود را از میان مردم عادی انتخاب می کنند. طبق بررسی های انجام شده بیشترین صدمه و تلفاتی که متوجه مردم گردیده است از سوی طالبان می باشد. طالبان از آغاز تاکنون به بهانه‌های مختلف و به شیوه‌های گوناگون غیرنظامیان را بعنوان آسانترین هدف، مورد تهاجم قرار داده و کشتار نموده اند. در بسیاری از حوادثی که اخیرا از سوی طالبان رقم خورده، غیرنظامیان بوده اند که هدف اصلی عملیات های انفجاری و انتحاری طالبان قرار گرفته اند.

در این میان یکی از تلخ ترین حوادث کشتار غیرنظامیان از سوی طالبان حادثه ای است که در هلمند رخ داد. طبق گزارش ها آنچه در هلمند رویداد بسیار متفاوت تر و تکان دهنده تر نسبت به رخدادهای مشابهش بوده است. بر بنیاد این گزارش ها، طالبان 17 غیرنظامی به شمول دو زن را از خانه های شان بیرون کشیده و سربریده اند.

چنین رخدادی نشان می دهد که طالبان سعی دارند تا با کشتن مردم ترس و وحشت را در جامعه ایجاد کنند. سربریدن 17 غیرنظامی در ولسوالی کجکی ولایت هلمند، یکی از خشونت آمیز ترین وقایعی است که طی سال روان از سوی طالبان صورت گرفته است. هرچند این رویداد احساسات و عواطف عمومی را برانگیخت و واکنش‌های رسمی و غیررسمی را بوجود آورد. از جمله رئیس جمهور طی صدور بیانیه ضمن محکوم ساختن این واقعه، این عمل را جنایتی بزرگ و نابخشودنی دانست.

همین طور کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان از سر بریدن غیرنظامیان در ولایت هلمند توسط طالبان شدیدا ابراز نگرانی کرده و از حکومت خواسته است که عاملان این کشتار را به محکمه بکشاند.

البته که وقوع رویداد هلمند یکی از حوادث تلخ روزهای اخیر درکشور می‌باشد که از سوی طالبان صورت گرفته است. در روزهای آخر هفته گذشته طالبان دو کودک را به بهانه‌های سربریدند. هم چنین استخدام کودکان در عملیات‌های انتحاری یکی از روش‌های غیرانسانی و ضد اسلامی است که طالبان پیش روی گرفته اند. در مورد اعمال خشونت از سوی طالبان برکودکان اعم از اینکه آنان را مورد هدف قرار داده اند یا اینکه از کودکان بعنوان عاملان انتحاری سود جسته اند در گزارشی آمده است که در سال 2011 میلادی 2459 تن به اثر حملات انتحاری و انفجاری از سوی گروهای شورشی درکشور كشته و 3396 تن دیگر زخم برداشته‌اند كه درمیان آن‌ها 408طفل كشته و 563 طفل دیگر زخمی ‌گردیده است.

همینطور بر بنیاد گزارشی از سوی سازمان ملل اطفالی که در افغانستان مجبور به حملات انتحاری می‌شوند، از سوی گروه‌هایی که تحت پوشش سازمان ها و نهاد های تعلیمی اسلامی فعالیت می کنند آموزش دیده و از طرف دیگر گروه های چون سازمان جبهه توره بوره، جماعت سنت و الدعوه، سلفیه شبکه لطیف منصور، گروه حقانی و حزب اسلامی نیز متهم گردیده اند که از اطفال در ماموریت های نظامی شان استفاده کرده و یا آنان را وسیله قرار داده اند.

هم چنین علاوه شده است که نیروهای امنیتی افغان در گذشته اطفالی را دستگیر نموده بودند که قصد داشتند بر مقامات محلی در ولایات خوست، ننگرهار، کندهار و برشماری از مسوولان حکومتی در کابل حمله نمایند.

در یکی از آخرین رویدادهای خونین روز گذشته انفجاری مرکز ولایت میدان وردک را به لرزه در آورد. طبق گفته سخنگوی والی میدان وردک نخست یک انفجار در مقابل ساختمان ولسوالی سید آباد رخ داد و به دنبال آن یک مهاجم انتحاری خودش را در نزدیک یک قرار گاه نظامی در این ولسوالی منفجر ساخت که در نتیجه 12 تن به شمول غیرنظامیان و نظامیان کشته و زخمی شدند.

ضمنا رسانه های خبری گزارش داده اند که طالبان راه های شماری از ولسوالی ها در غرب غزنی را مسدود کرده اند. بر بنیاد این گزارش ها طالبان راه ولسوالی های جاغوری، مالستان و ناهور ولایت غزنی را کاملا مسدود نموده و مسافران را به گروگان می برند.

از مجموع رویدادها و گزارش های نشر شده در ارتباط با وضعیت امنیتی کشور می توان چنین استنباط کرد که نوعی تحرکات برنامه ریزی شده جهت مخدوش و ناامن ساختن کشور در جریان است. حتا گمانه هایی نیز وجود دارد که نیروهای خارجی و حکومت نیز بگونه ای در پی آن هستند که برای تامین منظور شان اوضاع را از این هم ناامن ترسازند. این گمانه برشواهد و دلایلی استوار است که کاملا نمی تواند بی بنیاد باشد. حال سوال اینست که حکومت بعنوان حافظ جان و مال مردم و نیز نیروهای بین المللی که با داعیه تامین امنیت و کمک به مردم افغانستان حضور یافته اند چرا اقدامات اساسی تری را برای حفظ جان و مال مردم اتخاذ نمی کنند.

با توجه به عملکرد طالبان، از این گروه نمی توان انتظار داشت تا به جان و مال مردم غیر نظامی و بی گناه افغانستان احترام داشته و برای حفظ آنها تصمیم بگیرند، اما دولت و نیروهای بین المللی باید برای حفظ جان و مال مردم بی گناه افغانستان اقدامات و برنامه های اساسی تری را روی دست بگیرند تا مردم افغانستان بیش از این قربانی حملات دهشت افگنانه گروه طالبان نشوند.