صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

چالش های مبارزه با ایدز در کشور

-

چالش های مبارزه با ایدز در کشور

شاید روز مبارزه با مرض ایدز در کشور امروز اهمیت چندانی برای مردم نداشته باشد اما در صورت عدم توجه جدی به این مرض در آینده مشکلات فراوانی فرا روی جامعه ما به وجود خواهد آمد. گرچند میزان مبتلایان به مرض ایدز در کشور در برایند آمارها ناچیز باشد اما وضعیت جامعه و سطح آگاهی مردم در مورد این مرض به حدی ناچیز است که نگرانیهای زیادی را برای آگاهان و کارشناسان صحی ایجاد نموده است.

طبق آمار برنامه ایدز سازمان ملل متحد مبارزه در حدود 3000 هزار نفر در افغانستان مبتلا به مرض ایدز می باشد، گرچه این تعداد چشمگیر نبوده اما اگر نگاهی به فرایند رشد این بیماری نماییم اوضاع نگران کننده است در طول 5 سال دو درصد افزایش در میزان مبتلایان به این مرض به چشم می خورد که این نشان می دهد میزان ابتلا به این مرض در افغانستان رو به رشد است.

ایدز در افغانستان هنوز ناشناخته است و در میان جامعه اطلاعات زیادی در مورد این مرض موجود نیست که این مهم ترین نگرانی های سازمان های بهداشتی و صحی می باشد، عدم آگاهی و یا آگاهی نادرست در مورد یک پدیده باعث می شود که برخوردهای نادرست با آن صورت گرفته و ناخود آگاه آن پدیده در جامعه افزایش پیدا نماید، ایدز از جمله همین پدیده ها است که در صورت عدم توجه جدی به آن امکان افزایش شیوع آن در جامعه وجود دارد و پتانسیل های رشد آن در جامعه به پیمانه زیادی موجود است.

وزارت صحت افغانستان آمار دقیق مبتلایان به مرض ایدز را 1250 تن عنوان می کند که طبق برآورد برنامه تحقیقات ایدز ملل متحد بیشترین کسانی که در معرض این مریضی قرار دارند معتادان است که از سرنگ های مشترک جهت تزریق مواد مخدر استفاده می کنند و کسانی که از طریق مقاربت های جنسی به این مرض مبتلا می شود در درجه دوم قرار دارد.

دولت در سال 2005 استراتژی ملی را در چارچوب وزارت صحت عامه ایجاد نمود که بتواند در راستای مبارزه با مرض ایدز جدی تر عمل نماید اما به نظر می رسد تاکنون دولت در زمینه مبارزه با ایدز تنها به ارائه آمار پرداخته و نتوانسته است که بصورت جدی به معضل ایدز رسیدگی نماید.

مشکلات زیادی فرا روی مبارزه با ایدز وجود دارد که مهم ترین آن عدم آگاهی در این مورد است که باعث شده است نگاه جامعه به یک فرد مبتلا به مرض ایدز کاملا متفاوت است و چنین شخصی به صورت یک مجرم خطرناک که گویا اعتقادات و مبانی دینی را نقض کرده است پنداشته می شود.

مهم ترین برایند این نگاه این می شود که هر فردی که مبتلا به ایدز است نتواند این مریضی خود را ابراز نموده و به تداوی آن بپردازد، از سوی دیگر نگاه جامعه به او کاملا عوض شده و به شدت جایگاه خود را در جامعه از دست خواهد داد.

نگاه به فرد مبتلا به ایدز باید نگاهی کاملا عینی به کسی باشد که فرضا به یک مریضی ساده مبتلا شده است که این در جامعه ما در وضعیت فعلی امکان ندارد و مشکلات فراوانی را در مقابل مریضان مبتلا به ایدز قرار داده است. مردم فکر می کنند کسی که مبتلا به این مرض است گویا مرتکب عملی غیر اخلاقی شده است و خط قرمزهای دینی را زیر پای نهاده است، در صورتی که بسیار ممکن است فرد از راههای دیگر این به این ویروس مبتلا شده است.

از سوی دیگر امکانات پیشگیری و کنترل این مرض در افغانستان نهایت محدود است به گفته مقامات دولتی تنها دو مرکز داروهای مبارزه با پیشرفت این مرض را در کل کشور در اختیار دارد که عدد قلیلی است و دیگر مراکز تنها می توانند به تشخیص این مریضی مبادرت ورزند و فاقد امکانات دیگر هستند. این نشان می دهد که دولت نیز در این زمینه کم کاری از خود نشان داده است و نتوانسته است که برنامه های جدی و مراکز بیشتری را فعال نماید که در نهایت باعث می شود که این مرض در کشور به صورت عادی منتشر شود و هر روز عده زیادتری در این گرداب گرفتار آیند.

آمار نشان می دهد که معتادان بیشترین مبتلایان به ایدز در افغانستان را تشکیل می دهد و با توجه به افزایش تعداد معتادان در کشور نتیجه می گیریم که هر روز تعداد مبتلایان به مرض ایدز نیز زیادتر خواهد شد.

با توجه به اینکه هر روزه میزان معتادان کشور افزایش می یابد انتظار می رود که میزان مبتلایان به مرض ایدز نیز افزایش یابد، این در صورتی است که در اثر مشکلات زیادی که کشور دارد به مشکل اعتیاد بصورت جدی توجهی صورت نگرفته که این خود هشداری در جهت رشد معتادان و افزایش ایدز در جامعه خواهد بود.

هنوز در مورد تداوی معتادان به صورت جدی در کشور برنامه هایی وجود ندارد چه برسدبه اینکه معتادان مبتلا به مرض ایدز مورد معالجه قرار بگیرند و چنین است که معتادانی که مبتلا به مرض ایدز هستند خودشان به صورت ویروس های سرگردان ایذر در میان خیل عظیم معتادان پراکنده شده و اطراف خود را آلوده خواهند کرد. مبارزه با گسترش اعتیاد مبارزه شامل مبارزه با ایدز نیز خواهد شده که باید دولت در این زمینه از خود جدیت نشان دهد.

آمار از میزان بالای اعتیاد در جامعه افغانستان حکایت می کند که بدون حمایت دولت به سر می برند و با توجه به اینکه مرض ایدز از طریق سرنگ های آلوده بیشترین میزان انتشار را در افغانستان دارد در آینده شاهد افزایش بیشمار افراد مبتلا به ایدز در میان معتادان خواهیم بود که خبر خوبی برای جامعه ما نخواهد بود.

میزان ابتلا به ایدز از طریق مقاربت های جنسی در افغانستان با توجه به بافت جامعه سنتی کم گزارش شده است که خبر خوبی است اما همین بافت سنتی در نهایت باعث می شود که از همین طریق نیز گسترش ایدز افزایش یابد. با توجه به مخفی بودن این رابطه و عدم مراجعه کسانی که در این راستا فعالیت می کنند به مراکز صحی در آینده می تواند میزان گسترش ایدز از این مسیر را نیز افزایش دهد.

نگارنده به این باور است که در آینده با توجه به این موضوع ما شاهد افزایش ایدز در جامعه از این طریق نیز به صورت فزاینده ای خواهیم بود زیرا در این زمینه تاکنون هیچ دستورالعمل و یا پیشگیری های قانونی و عملی وجود ندارد، باید تا دیر نشده دولت در این زمینه نیز برنامه های جدی را روی دست بگیرد . افزایش مرض ایدز در کشورمان در نهایت به مرحله غیر قابل کنترل خواهد رسید و از این راه گسترش ایدز در جامعه نسبت به راههای دیگر سریع تر اتفاق خواهد افتاد.

مهاجرت نیز در زمینه انتقال مرض ایدز به کشور موثر بوده است، متاسفانه کسانی خارج از کشور بوده اند نسبت به کسانی که در داخل کشور زندگی کرده اند بیشتر در معرض ابتلا به این مرض بوده اند که مقاربت های جنسی کنترل نشده و خارج از چارچوب خانواده عامل اصلی آن شمرده می شود، باید دولت جهت کنترل این موضوع کلینک های مجهزی را در شهرهای مرزی ایجاد نموده تا کسانی که مایل هستند آزمایش مرض ایدز را بدهند به امکانات آن دسترسی داشته باشند تا در صورت داشتن چنین مرضی از انتشار آن جلوگیری کنند.

دولت باید از همین اکنون با موضوع جدی برخورد نموده و برنامه های جدی و عملی را در همین راستا عملی نماید که بلایی وحشتناک در کمین نشسته است بلایی که بلای قرن نامیده شده است.

دیدگاه شما