صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

قوای مسلح افغانستان و ماموریت دشوارآینده

-

قوای مسلح افغانستان و ماموریت دشوارآینده

برنامه خروج تدریجی سربازان خارجی از کشور در حالی در سالهای آینده عملی می شود که شورشیان مسلح همچنان به خشونت آفرینی های شان در این کشور ادامه می دهند. از این رو می توان پیش بینی کرد که در یک دهه آینده اصلی ترین خواسته و نیاز مردم افغانستان همچنان تامین امنیت خواهد بود. درحالیکه با حضور هزاران سرباز قوای بین المللی یاری امنیت در افغانستان تامین امنیت شهروندان همچنان با چالش های مواجه است ارتش و پلیس افغانستان در سالهای آینده ماموریت خطیر و سرنوشت سازی را به عهده خواهند داشت. زیرا زمانیکه امنیت برقرار نباشد سایربخش های زندگی مردم را نیز کاملا تحت تاثیر خود قرار می دهد و اقتصاد ومعیشت و سلامت مردم نیز کاملا با خطر مواجه می شود در چنین وضعیتی روشن است که آشوب ها، اعتراض ها و مشکلات از این دست دامن گیر نظام آینده خواهد شد.

البته با توجه به توانایی های خوبی که قوای مسلح افغانستان بدست آورده اند می توان امیدوار بود که این نیروها بتوانند امنیت سرتاسری را تامین نماید. سخنگوی نظامى آیساف، می گوید "ازلحاظ کیفیت، خلاف توقع ما توانایی نیروهای امنیتی افغان افزایش یافته؛ ما ارزیابی میکنیم که آنان سربازان خوبی هستند و این پیشرفت ما را واقعاً متحیرساخته است." بريد جنرال گونتر کتس  Günter Katz سخنگوى نظامى آيساف، در نشست خبری در کابل گفت که آنها پس از سپردن مسوولیت های امنیتی به نیروهای افغان، شاهد مبارزۀ شجاعانه این نیروها دربرابر مخالفان مسلح بوده اند. وی افزود که بعد از آغاز روند چهارم پروسۀ انتقال، ٩٠ درصد مسوولیت های امنیتی، به نیروهای افغان سپرده شده و فعلاً ٩٤ درصد عملیات ها از سوی همين نيروها رهبری میشود. این درحالیست که قرار است پروسۀ انتقال مسووليت هاى امنيتى از نيروهاى خارجى به نيروهاى افغان، با عملى شدن دور پنجم در نيمۀ سال ٢٠١٣ ميلادى تکميل شده و نيروهاى خارجى در پايان سال ٢٠١٤، افغانستان را ترک گویند.

اما با وجود پیشرفتهای که در تربیت و تجهیز قوای مسلح افغانستان بدست آمده است برخی کاستی ها و نقایصی همچنان موجود است که باید در سالهای آینده بر طرف گردد. تنها در این صورت است که این نیروها قادر به تامین امنیت بهتر افغانستان و مبارزه جدی علیه افراط گرایی تروریزم خواهند بود. یکی از چالش های جدی فراراه قوای مسلح افغانستان در تامین امنیت کشور کمبود تجهیزات لازم و بویژه نبود نیروی هوایی در ارتش افغانستان است. این درحالیست که نیروهای هوایی افغانستان، نیازبه تجهیز و آموزش های حرفوی دارند که این کار، زمانبر خواهد بود. به گفته مقامات آیساف نیروهای هوایی افغان را باید ازنقطۀ صفرآموزش دهند، که این یک چالش عمده برای آنان است و درکنارآن، مهارت آموختن زبان انگلیسی و تاکتیک های پیلوتی را نیز داشته باشند. اکنون پرسش اساسی و مهم این است که چرا در یک دهه گذشته فکری به حال تربیت و تجهیز قوای هوایی افغانستان نشده است که اکنون در آستانه خروج نیروهای خارجی از کشور به فکر تاسیس قوای هوایی افغانستان افتاده اند؟ این درحالیست که معمولا در هر کشوری ساختن نیروی هوایی، دشوارتر است.

اگرچه سخنگوی آیساف می گوید با تلاش های جدی، قواى هوایی افغان را تا سال ٢٠١٦ آموزش و تجهیزخواهند کرد و این نیروها در آن زمان، مسوولیت عملیات هوایی را به دوش خواهند گرفت و به پاى خود خواهند ايستاد. اما با توجه به کمبود زمان و فرصت لازم برای تربیت و تجهیز این نیروها به نظر می رسد این مسئله همچنان به عنوان یک چالش جدی فرار روی قوای مسلح افغانستان باقی خواهد ماند. این درحالیست که هنوز مشخص نیست که برای مجهزساختن قوای هوایی افغانستان، کدام کشورها متعهد شده و چه وسایلی را به آنان خواهند سپرد. فقط رييس جمهور کرزى مى گويد که امريکا قواى هوايى افغانستان را با طيارات ترانسپورتى، هليکوپتر و طيارات بى پيلوت مجهز مى سازد. کرزی درنشست خبرى خود در کابل تصريح کرد که در سفر به آمریکا، يکى از توافقات مهمی که به آن دست یافتند، تجهیزقوای هوایی افغان با وسایل پیشرفته و طیارات بى پيلوت مى باشد. وى گفت که دراین سفر، توافق شد که برای تجهيز نیروهای هوایی افغان، ٤ طيارۀ ترانسپورتىC-130   داده مى شود و اين طيارات، امسال انتقال داده ميشود. همچنان٢٠هلیکوپتر دراختیارقوای هوایی افغان قرارداده خواهد شد.

اما مسئله مهم و اساسی این است که در کشوری که هنوز قوای هوایی آن ایجاد نشده است و آموزش مهارت های ابتدایی خلبانی و فراگیری زبان انگلیسی آنگونه که سخنگوی ایساف می گوید هنوز آغاز نشده است چگونه این نیروها می توانند از پیشرفته ترین تجهیزات استخباراتی و هوایی استفاده نمایند؟ این مسائل از برخی بی برنامگی ها در روند تربیت و تجهیز قوای مسلح کشور حکایت دارد. بایسته آن بود که از آغاز تشکیل ارتش افغانستان موضوع تاسیس نیروی هوایی افغانستان وتجهیز کامل این نیروها در برنامه های آموزشی آیساف و قوای ائتلاف قرار می داشت که در شرائط حساس و پیچیده آینده این نیروها می توانستند به شکل بهتری امنیت افغانستان را تامین نمایند. به هر حال امید است این نیروها بتوانند در سالهای آینده بگونه لازم تقویت وتجهیز شوند زیرا در نبود قوای هوایی ارتش افغانستان در تامین امنیت کشور با مشکلات فراوان مواجه خواهندبود.

حال باید دید که اعضای پیمان اتلانتیک شمالی «ناتو» که در یک دهه گذشته هزینه های سنگین جانی و مالی را برای برقرار ثبات و تامین دمکراسی در افغانستان متحمل شده اند این ماموریت دشوار را در این کشور موفقانه به پایان می رسانند یا اینکه افغانستان را در نیمه راه تنها گذاشته و به کام گروه های تروریستی رها خواهند کرد. این یک واقعیتی است که چالش های ناتو درافغانستان در سالهای آینده در برابر قوای مسلح افغانستان قرار خواهد داشت.

بنا براین اگر نا هماهنگی ها در تربیت و تجهیز نیروهای مسلح افغانستان ادامه یابد، این می تواند برای آینده ثبات درافغانستان خطر جدی باشد و همین مسئله بیش از هر چیزی دیگر آینده افغانستان را در پرده ابهام قرار داده و ماموریت ارتش افغانستان را دشوار تر می سازد.

مقامات ناتو و آمریکا نیابد فراموش کنند که چالش های فزاینده ناتو در افغانستان باعث شد جنگ افغانستان، به طولانی‌ترین جنگ در تاریخ آمریکا تبدیل شود. در چنین وضعیتی نباید ناتو آموزش نیروهای مسلح افغانستان را محدود نمایند یا ناهماهنگی های در این زمینه وجود داشته باشد  زیرا با توجه به تلفات چشمگیر ناتو در یک دهه گذشته، این مسئله می تواند گریبان نیروهای افغانستان را گرفته و در سالهای آینده به اوج خود برسد. زیرا همانگونه که انتظار می رفت پس از امضای پیمان راهبردی کابل واشنگتن حملات طالبان بر نیروهای دولتی و خارجی افزایش یافت. در حالیکه انتظار دولت و مردم افغانستان قطعا این نبوده و نیست که امضای پیمان های راهبردی میان افغانستان به تشدید نا امنی در این کشور بیانجامد بلکه بر عکس هدف اصلی افغانستان از امضای چنین پیمان های تامین امنیت بهتر در این کشور است.

در پایان باید یاد آوری کرد که  قوای بین المللی یاری امنیت در افغانستان می پذیرند که معضل افغانستان تنها به این کشور مربوط و ختم نمی گردد بلکه چالش امنیت در افغانستان یک چالش بین المللی است. به این معنا که امنیت افغانستان کاملا با امنیت جهان گره می خورد و اگر در این نقطه از جهان امنیت تامین نگردد گروه های افراطی و تروریستی به راحتی می تواند امنیت بسیار از کشورهای دیگر را نیز به هم بزنند. تروریزم جغرافیا و آئین و مذهب خاص نمی شناسد این یک پدیده مدرن و مربوط به زمانه ما است که هیچ گونه مرز های دینی و سرزمینی را نمی شناسد و در هرلحظه و هر نقطه ای جهان می تواند قربانیان بی گناه خودش را از پا در آورد. بالقوه بودن تهدیدات تروریستی در برابر هر کشور در هر نقطه از جهان کاملا جدی است بنا براین تردیدی نیست که امنیت افغانستان و شکست تروریزم در این کشور یک مسئله جهانی است و فقط به افغانستان مربوط نمی شود.

دیدگاه شما