امنيت يكي از مباحث بنيادي و نيز به عنوان يكي از چالش هاي جدي در فرايند برگزاري انتخابات است. با تاسف بايستي گفت كه نسبت به سال هاي گذشته وضعيت امنيتي رو به وخامت نهاده و حوزه‏ي فعاليت تروريستان و برهم زنندگان نظم و امنيت جمعي، از ولايت هاي جنوبي به سمت ولايت هاي شمالي و مركزي گسترش يافته است. از اين رهگذر، نا امني در حال حاضر دغدغه و دل نگراني جدي در همه‏ي مناطق و حوزه هاي جغرافيايي كشور است. شاهراه هاي كشور امنيت نداشته و نه تنها كاروان هاي نظامي و تداركاتي نيروهاي مسلح و انتظامي نمي تواند از آنها عبور و مرور آرام داشته باشد، بلكه مردم ملكي و بي طرف كشور نيز، امنيت نداشته و در هنگام عبور از اين شاهراه ها به بهانه هاي مختلف از سوي گروه هاي آدم كش آزار و اذيت و حتي به قتل مي رسند.

 نا امني در حال افزايش يافته است كه قرار است به زودي در تاريخ شانزدهم حمل سال جديد، شهروندان افغانستان به پاي صندوق هاي راي دهي ريخته و با شركت در اين روند، مشاركت سياسي را تمثيل كنند. بر اين اساس انتظار مي رود كه روند نا امني كاهش يافته و وضعيت بهبود يابد. زيرا از يك سو كمسيون انتخابات بتواند بدون تهديد و ترس برنامه هاي قبل از روز راي دهي، نظير توزيع كارت هاي راي دهي و تثبيت حوزه هاي راي دهي را اجراء كند و از سوي ديگر، نامزدان بتوانند برنامه ها و شعارهاي انتخاباتي شان را به گوش مردم رسانيده و جهت رقابت سياسي به گوشه هاي مختلف كشور سفر داشته باشند. بدون ترديد همه‏ي اين امور را مي توان در فضاي امن و خالي از تهديد و ترس انجام داد. در صورت كه امنيت چندان وجود نداشته باشد مطمئنا كه نامزدان قادر به كمپاين و كمسيون قادر به فراهم سازي زمينه هاي برگزاري روز راي دهي نخواهد شد.

 از مدت ها قبل بدين سو نگراني هاي شديد از سوي مراجع مختلف مبني بر نا امن بودن اكثريت ولسوالي ها و شاهراه هاي كشور مطرح مي گردد. مردم به نوبه‏ي خود از عدم شركت شان در انتخابات به دليل نا امني شكايت دارند و گروه ها و جناح هاي سياسي به نوبه‏ي خود از نبودن زمينه هاي شركت مردم و ناكام ماندن سياست هاي شان شكايت داشته و همواره از نهادهاي نظامي و امنيتي كشور خواستار توجه جدي در اين زمينه گرديدند. نهادهاي نظامي و امنيتي تكرارا از آمادگي هاي لازم جهت تامين امنيت روند انتخابات سخن زدند، اما بعدها مقام هاي كمسيون انتخابات خواستار پياده كردن تعهدات امنيتي اين نهادها از حد حرف در حد عمل گرديدند و رييس پيشين كمسيون انتخابات، تعهدات امنيتي نهادهاي امنيتي را اغراق آميز توصيف نمود.

بهر حال در صورت كه انتظارات فزاينده‏ي امنيتي از نيروهاي نظامي و امنيتي وجود داشته و همه توقع دارند كه پيشاپيش برگزاري انتخابات، نه تنها امنيت مناطق نسبتا آرام كشور حفظ بلكه امنيت مناطق نسبتا نا امن نيز بهبود يابد، امنيت مناطق امن رو به وخامت نهاده و فعاليت و حضور تروريستان و برهم زنندگان نظم عمومي قدرتمند تر مي گردد. امنيت شاهراه هاي كه كابل را به مناطق امن مركزي و شمالي وصل مي نمايد در معرض تهديد جدي است و هيچ كسي هنگام عبور از اين شاهراه ها احساس ايمني نمي نمايد، حتي متاسفانه برخي از شهروندان در همين مسيرها قرباني تيغ تيز و بي رحم جلادان قرن گرديده و نمي توانند جان سالم از اين شاه راه ها بدر نمايند.

 ولايت بدخشان به مثابه يكي از ولايت هاي امن و در عين حال محروم كشور، در اين اواخر دست خوش نا آرامي ها بوده و گه گاهي شاهد حضور گسترده و صف آرايي قدرتمند تروريستان در برابر دولت است. گاهي تروريستان در ولسوالي وردوج اين ولايت به پيمانه‏ي قدرتمند مي گردند كه امنيت پروژه هاي انكشافي را با تهديد مواجه مي نمايند، گاهي تعداد زياد از نيروهاي امنيتي را قرباني مي نمايند و حالا هم پس از نبردهاي سنگين، ولسوالي كران و منجان اين ولايت از چنگ دولت سقوط و تحت تصرف دشمن مي افتد. تصرف اين ولسوالي توسط دشمن نشان مي دهد كه حضور تروريستان به چه پيمانه‏ي قدرتمند گرديده است كه با راه اندازي نبرد رو دروي كامل و پس از ساعت ها زدو خورد مسلحانه قادر به شكست نيروهاي دولتي مي گردند.

 بنابر اين تصرف اين ولسوالي براي دشمن دستاورد كلان، براي دولت تهديد و براي انتخابات هشدار جدي محسوب مي گردد. دشمن نشان داد كه نه تنها در ولايت هاي جنوبي به مثابه پايگاه ديرينه و سنتي اين نيروها بلكه در ولايت هاي مركزي و شمالي كه كسي تصور قدرتمندي شان را به ذهن راه نمي داد، مي تواند صف آراي قوي شكل داده و حكومت را به چالش كشد. با تصرف ولسوالي كران و منجان از سوي طالبان از دو منظر نگراني جدي مطرح مي گردد:

نگراني نخست به برگزاري انتخابات و امنيت آن بر مي گردد. بر اين اساس بيم از آن وجود دارد كه دامنه‏ي نا امني همه‏ي ولسوالي هاي بدخشان و نيز ديگر ولايت هاي امن مركزي و شمالي را تحت الشعاع قرار ندهد. در وضعيت كه كمسيون انتخابات زمينه هاي برگزاري روز راي دهي را مهيا مي نمايد و نامزدان مي خواهند كمپاين هاي تبليغاتي به راه انداخته و برنامه ها و شعارهاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي ـ فرهنگي شان را به گوش همه‏ي مردم برسانند، گسترش نا امني در بدخشان و سرايت آن به ديگر مناطق و ولايت هاي نسبتا امن، هشدار جدي خواهد بود. پس بايستي هر چه زود تر نهادهاي دفاعي و امنيتي همانگونه كه در زبان و در حرف تعهد مي سپارند در عمل نيز ثابت نموده و زمينه هاي نا امني را برچينند.

نگراني دوم به بحث قاچاق مواد مخدر از طريق افغانستان به كشورهاي آسياي مركزي بر مي گردد. در زمان حاكميت گرچند كوتاه گروه طالبان علاوه بر اينكه كشور محل تاخت و تاز تروريستان بود، محل فعاليت هاي قاچاقي قاچاق بران مواد مخدر نيز گرديده بود. اصلا تروريسم و مواد مخدر با هم عجين شده بودند. به صورت گسترده از كشور به آسياي مركزي مواد مخدر قاچاق مي گرديد كه اين امر، نگراني هاي جدي را در اين كشورها و روسيه به عنوان قدرت مسلط در اين منطقه در پي داشت. حالا هم گسترش نا امني و حضور تروريستان مي تواند تهديد جدي گردد. بيم از آن وجود دارد كه با نا امن شدن اين ولايت بسته هاي قاچاقي فراوان مواد مخدر از افغانستان به آسياي مركزي قاچاق گردد.

به هر صورت در حالي كه انتظارات مردم بهبود وضعيت امنيتي است، نا امني از جنوب به مركز و شمال كشور گسترش يافته و تروريستان به پيمانه‏ي قدرتمند مي گردند كه مي توانند چالش هاي جدي را در بدخشان خلق كرده و ولسوالي تصرف نمايند. اين وضعيت روند برگزاري انتخابات و مراحل مقدماتي آن را تهديد نموده و باعث مي گردد كه چالش هاي نگران كننده‏ي فراراه اين روند سبز نمايد. پس اميد مي رود كه نهادهاي دفاعي و امنيتي هرچه سريع تر دست به كار شده و با اقدام جدي مانع گسترش نا امني در اين ولايت و ساير مناطق امن همجوار گردند.