درحالی که شمارش معکوس برای برگزاری سومین دور انتخابات ریاست جمهوری کشور آغاز گردیده است، موضوع ناامنی و گسترش فزاینده آن هم‌چنان نگرانی اول و جدی انتخابات می‌باشد. پرواضح است که برگزاری انتخابات آینده ریاست جمهوری یکی از مهم ترین و حساسترین پروسه ملی کشور بشمار می آید. انتخابات آینده نخستین تجربه سیاسی و انتقال قدرت در افغانستان می‌باشد که تمامی مراحل آن توسط خود افغان‌ها مدیریت و رهبری می‌شود. بدون شک موفقیت این پروسه ملی می تواند در تحکیم ثبات و امنیت و تقویت روند سازندگی کشور اثر جدی داشته باشد؛ بالعکس هرگونه چالش و یا خدای ناخواسته ناکامی در آن نیز می تواند پیامدهای بسیار خطرناک و جدی را در پی داشته باشد. بدین جهت انتظار برده می شود که عزم ملی بر آن باشد تا این انتخابات بگونه شفاف و سالم و در فضای کاملا مصئون و امن برگزارگردیده و نتیجه آن نیز بگونه ای بدست آید که تمام مردم افغانستان حق خود را در آن ببینند.

به پیمانه و اهمیت یاد شده در مورد انتخابات دشمنان صلح و امنیت کشور، بخصوص طالبان جنایتکار نیز تلاش دارند طبق دستور حامیان خارجی خویش روند انتخابات را مختل ساخته و انگیزه مردم را در مشارکت گسترده برای انتخابات سرکوب نمایند. آنان از هرطریق ممکن بویژه با ایجاد فضای ناامن و گسترش عملیات های جنایتکارانه و ضدانسانی سعی می ورزند که محل های رای دهی را ناامن ساخته و با تهدید مردم را از حضور در پای صندوق های رای بازدارند. چه بسا آنان برای تحقق این خواست حامیان خارجی خویش از دین و نمادهای دینی و مذهبی و برخی عناصر وابسته بخود نیز در توجیه کشتار مردم بیگناه و ایجاد ناامنی و نامشروع خواندن انتخابات استفاده ناجایز نمایند. چهره منفور طالبان جنایتکا و وطن فروش در طول سال های حاکمیت شان و نیز در مدت دوازده سال گذشته بخوبی روشن گردیده است. همین طور اهدافی که دشمنان افغانستان و صلح از تقویت و حمایت از گروه جنایتکار طالبان دنبال می نمایند نیز روشن گردیده است. بنابراین با وضاحت و روشنی که درباره ماهیت و تشکیل گروه مزدور طالبان و حامیان بداندیش آنان وجود دارد هیچگونه تعلل و غفلت در مقابله قاطع با طالبان جنایتکار و اعمال فشار بر حامیان خارجی آنان جایز نیست. در این راستا حکومت مسئولیت تام دارد تا با تمام امکانات نظامی و امنیتی و دیپلماتیک اقدام های مقتضی را عملی سازد.

اما آنچه در ارتباط با انتخابات بایستی گفته شود این است که انتخابات بایستی و بطور قطع برگزار گردد. محل های رای دهی باید در مناطق امن و بدور از هرگونه نگرانی امنیتی و حتا احساس تشویش فراهم گردد. مسئولین انتخاباتی بایستی روند شفاف رای دهی و بازشماری و اعلام نتایج آن را به عموم مردم اطلاع رسانی نموده و تمامی میکانیزم های که برای سلامت و شفافیت و ایجاد اعتماد بر انتخابات ضرورت دارد فراهم گردانند. البته چنین مواردی پیش از این نیز از طریق رسانه های کشور و اظهار نظرهای آگاهان سیاسی بیان شده است؛ و همین طور مقام های مسئول نیز در این باره مسئولیت پذیری خود را اعلام داشته اند. اما متاسفانه براساس برخی شواهد هنوز درباره تامین امنیت انتخابات و رفع نگرانی های آن کارهای ناتمام زیادی برجای مانده است. با اینکه فاصله زیادی تا روز برگزاری انتخابات باقی نمانده است باقیماندن نگرانی های یاد شده و یا وجود کارهای ناتمام می تواند برفضای انتخابات سایه تردید و نگرانی ایجاد کند.

بطور مثال در ادامه نگرانی های امنیتی بر انتخابات و اقدام های مسئولین ، مسوولان کمیسیون مستقل انتخابات می‌گویند بررسی مشترک مراکز رای‌دهی را با ارگان‌های امنیتی آغاز کرده و تا دو روز دیگر مشخص خواهد شد که چه تعداد از مراکز رای‌دهی به‌دلیل ناامنی در روز انتخابات مسدود خواهد ماند. این درحالی است که پیش از این نهادهای امنیتی به کمیسیون مستقل انتخابات اطمینان داده بوداند که امنیت انتخابات ۱۶ حمل را تامین می‌کنند؛ اما این کمیسیون نگران است مبادا با بازشدن مراکز انتخاباتی در مناطق ناامن، زمینه تقلب گسترده در آن مناطق فراهم شود. نفس چنین نگرانی از سوی کمیسیون انتخابات از یک سوی وجود ناامنی ها را در مراکز رای دهی تایید می کند و از سوی دیگر ناهماهنگی و یا حتا کم کاری از سوی مراجع امنیتی و یا گزارش غیرواقع در ارتباط با تامین امنیت مراکز رای دهی را نشان می دهد که در هرحالت آن، مسئله امنیت وشفافیت انتخابات زیر سوال خواهد رفت. چنانچه کمیسیون انتخابات نیز به این موضوع اشاره داشته است. کمیسیون انتخابات در این رابطه می‌گوید به‌منظور جلوگیری از تقلب، مراکز رای‌دهی را که در آن‌ها امکان حضور مردم برای رای دادن، ناظران انتخاباتی و کارمندان کمیسیون انتخابات وجود نداشته باشد، در روز انتخابات باز نخواهد کرد. مسوولان این کمیسیون می‌گویند تجربه انتخابات‌های قبلی نشان داده که تمام تقلب در مراکزی صورت گرفته که ناامن بوده و مردم نتوانسته‌اند برای رای دادن به این مراکز بروند. نکته قابل یاد آوری اینست که هرچند مسدود ساختن مراکزرای دهی در مناطقی که احساس ناامنی می شود شاید برای حفظ جان شهروندان ضرور باشد، اما نباید فراموش کرد که افزایش مسدودشدن مراکز رای دهی در واقع مشروعیت انتخابات را زیرا سوال برده و همینطور بخش عمده ای از شهروندان که از حق رای دادن محروم می گردند نیز افزایش می یابد. این ها مسایل که پیش از وقت بایستی درمورد آن بادقت و قاطعیت و شفافیت عمل نموده و اطلاع رسانی صورت گیرد. این در واقع همان نکته ای است که مسئولان انتخاباتی بدان بخوبی آگاه می باشند. چنانچه رییس دارالانشای کمیسیون مستقل انتخابات، در کنفرانسی که در آن شماری از عالمان دینی و متنفذان محلی شرکت داشتند گفت تا دو روز دیگر مشخص خواهد شد که چه تعداد از مراکز انتخاباتی ناامن وجود دارد. او گفت در این مراکز مردم نمی‌توانند برای رای‌دهی بروند اما در غیاب مردم در مورد سرنوشت آن‌ها تصمیم گرفته می‌شود.

به هرصورت هرچند خوش بینی هایی درباره تامین امنیت انتخابات از سوی مقامات امنیتی ابراز می شود ، اما با توجه به آنچه بیان گردید و نیز با اتکا به برخی رویدادهای امنیتی در کشور، نگرانی‌ها از سوی افکارعمومی از عدم برقراری امنیت لازم در مراکز رای‌دهی و در زمان انتخابات از سوی نهادهای امنیتی هم چنان خودنمایی می کند؛ زیرا در روزهای اخیر شاهد افزایش حملات انتحاری و نظامی طالبان جنایتکار در نقاط مختلف کشور از جمله در پایتخت بوده ایم. مجموع این مسایل و رویدادها سبب گردیده است که هنوز مسئله تامین امنیت یا نگرانی های امنیتی سخن اول درباره انتخابات باقی بماند. انتظار برده می شود که مسئولین امنیتی و کمیسیون انتخابات و دیگر نهادها و مراجع ذیربط برای رفع این نگرانی ها هرچه سریعتر اقدام نمایند.