صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

کمک های مالی به نامزدان و دورنمایِ مبارزه با فساد

-

کمک های مالی به نامزدان و دورنمایِ مبارزه با فساد

انتخابات ریاست جمهوری مطرح ترین بحث در فضای کنونی است. مردم افغانستان و کشورهای کمک کنندة خارجی، در پی برگزاری انتخابات شفاف و سالم و از این رهگذر تضمین ثبات سیاسی کنونی اند، اما گروه طالبان در پی تخریب فرایند انتخابات بوده و نمی خواهند این فرایند به صورت کامل یا دست کم به خوبی برگزار نگردد.

   رقابت ها روز به روز بین نامزدان و تیم های همراه آنان جدی تر می شود. آنان برنامه های همدیگر را نقد کرده و از خود را بهتر می دانند و حتی در موارد مختلف اتهام های را نیز علیه یک دیگر وارد می نمایند که اگر اثبات نگردد می تواند رقابت منفی تلقی گردد.

  یکی از موارد که در این روزها به شدت مورد بحث بوده و رویارویی های را بین نامزدان ایجاد کرده، مصارف مالی نامزدان است. قانون انتخابات مشخص کرده است که هیچ نامزد، نمی تواند بیشتر از ده میلیون افغانی را مصرف کند. بحث که در برنامة انتخابات 93 تلویزیون طلوع نیوز برگزار گردیده بود، تیم های انتخاباتی هر کدام همدیگر را به فریفتن افکار عمومی متهم می کردند. بحث این است که گفته می شود برخی از نامزدان، مبالغ هنگفت را مصرف کرده اند، اما مقدار کمی را به کمسیون انتخابات گزارش داده اند.

    بعضی از نامزدان مدعی اند که مبالغ هنگفت را به عنوان کمک از سوی هواداران شان دریافت کرده اند. اما گفته می شود که اکثریت این کمک ها را شرکت های مختلفی کرده اند که در بخش های گوناگون، از ادارات حکومتی پروژه های کاری می گیرند و نیز بازرگانان کمک کرده اند.

  این در حالی است که فساد و مبارزه با آن نیز یکی از مباحث جدی در طول سیزده سال حکومت داری فضای پساطالبان است. حکومت افغانستان و جامعة جهانی به هر پیمانة که تلاش ورزیدند، نتوانستند از پس اش بر بیایند. تا به حال همچنان به عنوان یک معضل جدی اداری باقی مانده و مشروعیت سیاسی نظام را تهدید می کند. نامزدان و تیم های انتخاباتی خواهان کسب قدرت، هر کدام تلاش می کنند در لای برنامه های شان توجه جدی به فساد کرده و وانمود نمایند که مبارزه با فساد از اولویت های مهم آنان است.

حالا پرسش این است که: با کمک های مالی به نامزدان دورنمایِ مبارزه با فساد چه خواهد خواهدشد؟

    بحث کمک های مالی شرکت های سرمایه داری و نخبگان ثروتمند به نامزدان ریاست جمهوری دامنگیر همة انتخابات هاست. این بحث نسبت به دیگر کشورها در ایالات متحده امریکا بیشتر برجسته گردیده و دیده می شود. در موقع حساس چون انتخابات، شرکت های صنعتی و سرمایه داری کمک های هنگفت را به نامزدان ریاست جمهوری می کنند، تا با پیش برد مبارزات زمینه های پیروزی شان را هموار نمایند. ولی نتیجه و پی آمدی را که این کمک ها به دنبال دارد این است که در صورت پیروزی نامزد مورد حمایت، آن شرکت ها در سیاست گذاری ها و جهت گیری های دولت فدرال نقش بارزی را خواهند داشت. در هر راستای که منافع اقتصادی خود شان ایجاب کرد، از نفوذ شان استفاده می کنند، تا سیاست ها و جهت گیری های دولت نیز به همان سمت تمایل یابد. از این روی، گفته می شود که شرکت های اسلحه سازی در امریکا هیچ گاه خواهان ختم و پایان درگیری ها در مناطق منازعه آمیز جهان نیستند، بلکه می کوشند زمینه های تداوم جنگ را فراهم نمایند.

کمک های مالی و دورنمای مبارزه با فساد در افغانستان

در طول سیزده سال شعارهای فراوان جهت مبارزه با فساد در درون دستگاه اداری افغانستان سرداده شد. دولت افغانستان تعهدهای جدی را به پیشگاه کشورهای کمک کنندة خارجی و مردم افغانستان سپرد که مبارزه جدی را در برابر این پدیدة شوم و مضر آغاز گر می شود، اما متاسفانه یا مبارزه جدی را آغاز نکرد و یا نتوانست، در نهایت فساد همچنان موجود بوده و قربانی می گیرد. آمار که گرفته شده نشان می دهد که میزان رشوت های پرداخت شده از سوی شهروندان افغانستان دو برابر مالیات است که در طول یک سال پرداخته اند.

   در این گیرودار بخش مهماز فساد در چگونگی رابطة شرکت های بزرگ اقتصادی و بازرگانان بزرگ زاییده می شود. زمان که پروژه های بزرگ از سوی ادارات دولتی به اعلان گذارده می شود، شرکت های برنده می گردند که از رابطة خوبی با مقام های بلند دولتی برخوردار اند. تفاوت نمی کند که با نرخ بلند یا پایین بگیرد. پس به صورت عموم قراردادهای کلان اقتصادی از آن شرکت های است که پیوند با مقام های بلند داشته و از حمایت جدی آنان برخوردار باشند. بنابر این امر خود مصداق بارز از فساد بوده و منافع کشور قربانی رابطه گرایی ها خواهدشد.

  حالانکه شرکت های بزرگ به نامزدان ریاست جمهوری کمک های مالی می نمایند، از سر دل سوزی به شخص خود نامزد و منافع جمعی کشور و مردم نیست، بلکه در راستای منافع درازمدت اقتصادی خود آنان خواهدبود. ممکن است اکنون گفته شود که برخی سرمایه داران از سر علاقة وافر به شخص فلان نامزد و برنامه های جامع و راهگشای اش، به او کمک کرده و از صدها هزار دالر امریکایی خود می گذرد، اما این بحث، فقط روی سِکه بوده و پشت سِکه چیز دیگری است. شاید هر شرکت اقتصادی که به یکی از نامزدان پول پرداخت می کند، چانه زنی جدی را راه اندازی می کند که در صورت پیروزی چه امتیازهای را می تواند بدهد؟ پُرواضح است که شرکت های اقتصادی مانند احزاب سیاسی خواهان کسب قدرت نیستند، بلکه امتیازهای کلان اقتصادی را می خواهند که در صورت تن دادن به خواستة آنان عدالت قربانی شده و حکومت داری خوب پدیدة مضحک می گردد.

به هر صورت، با کمک های مالی که از طرف شرکت های کلان اقتصادی و افراد سرمایه دار به نامزدان و تیم های انتخاباتی صورت می گیرد، دورنمایِ مبارزه با فساد تاریک می نماید. شرکت های اقتصادی که دالرهای اش را به کمپاین کمک می کند، از بابت انسان دوستی و حس ناسیونالیستی نیست، بلکه از بابت تضمین منافع اقتصادی شان در آیندة کاری است. نامزد دریافت کنندة کمک ها ناگزیر است، در صورت پیروزی هوای شرکت های حامی را داشته باشد. در این صورت، نمی شود با فساد مبارزه کرد بلکه فساد زاییده می شود.

دیدگاه شما