صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

کابوس انتقال قدرت

-

کابوس انتقال قدرت

بررغم حضور پرشور مردم در انتخابات ریاست جمهوری سال روان و امیدهای فراوانی که به آن بسته شده بود، اینک روند نتایج انتخابات به سمت و سویی روان است که نگرانی های جدی را برانگیخته است. وضعیت سیاسی جاری در کشور و آنچه در ذهن مردم خطور می کند و می توان از کلام و نگاه شان دریافت، حکایت از هراس و نگاهی دارد که مبادا ثبات سیاسی نیم‎بند کشور، قربانی منازعات سیاسی و انتخاباتی گردد. بسیاری از شهروندان به شدت مشتاق اند که این بحران و کشمکش های سیاسی و انتخاباتی هرچه زودتر پایان یاد وبیش از این زندگی مردم دستخوش نگرانی واضطراب نگردد. واقعیت روشن آنست که مردم ما برای تمثیل تمثیل دموکراسی و اراده خویش با خریدن و قبول هرگونه تهدید و خطر داوطلبانه به پای صندوق‎های رأی رفتند، آنان می خواستند که چرخش قدرت در کشور بصورت مسالمت انجام یافته و برهرگونه خشونت و زورگویی جواب منفی دادند. آیا مردمی این چنین مستحق ااست که در دام خشم و انتقام سیاسی و خشونت‎های پایان ناپذیر قرار گیرند. این واقعیت را باید هر فرد، نهاد و جانب درگیر در مسأله انتخابات درک نموده و طبق آن رفتار سیاسی خویش را استوار سازد. به همین دلیل است که بسیاری از آگاهان امور، اولویت اصلی و مهم جامعه را رسیدن به آرامش و تعامل میان طرف‎های قضایای سیاسی و انتخاباتی از هر طریق و میکانیزمی که ممکن باشد، می‎دانند.

بسیاری از آگاهان جامعه بدین باورهستند که هم اکنون سایه سنگین التهابات سیاسی و انتخاباتی، موضع گیری‎های داغ و وقوع تقلب‎های مطرح شده، بر فراز تمام قضایای کشور سایه انداخته و ثبات و آرامش روانی و اقتصادی جامعه و شهروندان را سلب نموده است. افزایش بیکاری، گسترش فقر، توسعه ناامنی‎ها، اختلال آرامش عمومی در جامعه، توقف سرمایه‏گذاری‎ها و رکود اقتصادی به تدریج از نیمه دوم سال گذشته آغاز یافته و در این روزها به اوج رسیده است. مسلماً، تداوم این وضع و تن ندادن به مجاری قانونی و عدم اصلاحات لازم برآن برای رسیدگی به شکایات انتخاباتی و استفاده از شهروندان برای اعمال فشارهای سیاسی به نفع و یا ضرر هر کاندید و گروهی، می‎تواند عواقب تلخی برای کشور در پی داشته باشد.
هرچند تلاش های بسیاری تاکنون در کار بوده است تا به انتقال مسالمت‎آمیز قدرت در کشور منجر شود. اما متاسفانه تاکنون هیچ یک از راه حل های بکارگرفته شده نتیجه مطلوب را به همراه نداشته است. به معنای دیگر مسئله انتقال مسالمت آمیز قدرت یا چرخش دموکراتیک قدرت در کشور بدل به یک کابوس بسیار وحشتناک و تکان دهنده برای جامعه و منطقه و جهان شده است.

حال پرسش این آست که آیا برای رفع این کابوس راه حلی وجود دارد؟ چگونه می توان پاسخ نگرانی و پرسش های مطرح شده را دریافت نمود؟ بعضی از آگاهان امور معتقدند عاقلانه این است در شرایط حساس کشور که ثبات افغانستان، منافع علیای کشور را تشکیل می‎دهد، اولویت اول باشد. قوانین نافذه از جمله قانون اساسی در درجه دوم و خواست نامزدان در درجه سوم قرار دارد. لذا باید نامزدان برای رسیدن به ثبات کشور از برخی خواسته‎های‏شان گذشته و به جای دامن زدن به تنش ها در سطح جلمعه برای دست یافتن به راه حل سیاسی مناسبی تلاش ورزند تا ثبات کشور را حفظ کنند. شکی نیست که هر فرد، نهاد یا شخصی که باعث بی‏ثباتی بیشتر کشور شود و از این قضیه برای اغراض سیاسی خویش استفاده‎ نماید، محکوم تاریخ، ملت و جامعه جهانی خواهد بود. هرچند در این راستا تلاش‌های داخلی و خارجی صورت گرفته است که مهم ترین آن‌ها دو دور سفر جان کری وزیرخارجه امریکا به کابل و نشست مشترک با نامزدهای انتخاباتی و طرح رفع اختلاف های انتخاباتی در چارچوبی بنام" حکومت وحدت ملی " می باشد. اما متاسفانه باوجود این که نامزدهای انتخاباتی در پایان نشست‌ها و در کنفرانس‌های خبری وعده‌های بسیار و قاطعی را به مردم دادند که هرچه زودتر به بحران انتخاباتی پایان خواهند داد، ولی باگذشت زمان بهانه جویی های مختلف و با توجیهات ظاهرا قانونی و تخنیکی هم چنان ادامه دارد. از مجموعه بهانه جویی ها چنین پیداست که هیچ اراده ای جدی برای پایان بخشیدن به بحران انتخاباتی وجود ندارد. به همین جهت کابوس بحران انتخابات هم چنان بر زندگی مردم سایه شوم خود را گسترانیده و روح و روان جامعه را متزلزل و مشوش ساخته است. دوام اختلافات و اوج گيري اختلاف های انتخاباتی در جريان بازشماري و تفتيش آراي انتخابات، زدوخوردهای کوچه بازاری درمیان ناظرین بار ديگر افکارعمومي را آشفته ساخته و فضاي ذهني جامعه را در هراس رفتن کشور بسوی بحران دوباره فرو برده است. اين وضعیت هنگامی نگران کننده می شود که روند اتهام بستن های نامزدها به یک دیگر و نسبت به حکومت و مقام های بلند رتبه هم چنان ادامه دارد و هیچ اعتبار و حيثيت و آبرویی برای نامزدها و مقام ها باقی نمانده است که تا از ترس آبروریزی بخواهند برای پایان بخشیدن به این رسوایی ها گامی پیش نهند. اين در حالي است که پس از توافق نامزدان رياست جمهوري تاحدودي جوانه‎هاي اميد بر ذهن شهروندان روييده و تازه شده بود. اما پا فشاري کانديدان روي خواسته‎هاي سياسي شان که هیچ ارتباطی با منافع ملی و امنیت کشور نداشته و فقط از خصیصه خود خواهی و جاه طلبی شخصی و قومی آنان سرچشمه می گیرد ابهام ها و نگرانی های بیشتر و جدی تری بر کشور حاکم گشته است. دشمنان صلح و امنیت نیز از این وضعیت بخوبی در پی بهره برداری اند. چنانچه هم  اکنون ولایت های شمال کشور در اثر فعالیت های روزافزون مخالفین مسلح در حال سقوط است. اگر این روند ادامه یابد دیری نخواهد پایید که مخالفین مسلح ولایت بلخ و شهر مزار شریف را به تصرف خود در خواهند آورد.

در نتیجه متاسفانه کابوس انتقال قدرت هرچند برای قدرت طلبان بسیار خوش مزه و نشاط آور است طوری که قهقه مستانه شان در شرایطی که مردم تلخ ترین روزهای زندگی شان را سپری می کنند به منزله صدور حکم مرگ و نشانه قطعی بی تفاوتی آنان نسبت به سرنوشت مردم و آینده کشور تلقی می گردد.

دیدگاه شما