نارو مانوس دوکشور کوچک در اقیانوس هند میباشد که حکومت استرالیا درین کشورها دو کمپ را برای نگهداری پناهجویانی که به صورت غیرقانونی وارد استرالیا میشوند، تاسیس کرده است. درین کمپ ها عمدتا پناهجویانی نگهداری میشوند که طی دوسال گذشته به صورت غیر قانونی وارد استرالیا شده وسپس توسط نیروهای استرالیایی باز داشت و به هدف پروسس درخواست های پناهنده گی شان به این دوتا کمپ فرستاده شده اند. این کمپ ها به پیشنهاد حکومت استرالیا وپذیرش حکومت کشورهای نارو مانوس ایجاد شده است. بیش از دوهزار پناهجو که عمدتا از کشورهای افغانستان، پاکستان، بنگله دیش، عراق ، سوریه وایران هستند درین کمپها نگهداری میشوند. پناهجویان ناگزیرند که سالها انتظار بکشند تا سرنوشت شان مشخص شود که بالاخره به کشورهای اصلی باز گردانده خواهند شد ویاهم برای همیشه درهمین کشورها اسکان داده خواهند شد. انچه مشخص این است که این پناهجویان دیگر چانس ورود به استرالیا را نخواهند داشت و درصورتی که مستحق پناهنده گی هم شناخته شوند، ترجیحا درهمین کشورها واستثناا در کشورهای دیگر که ظرفیت پذیرش مهاجرین را داشته باشند، فرستاده خواهند شد.

پناهجویانی که هم اکنون درین دوتا کمپ نگهداری میشوند، قبل از انکه به استرالیا بروند هرگز فکرنمیکردند که روزگاری سرنوشت شان به این جزیره کشیده شود. انان با پرداختن هزاران دلار به قاچاقبران به امید یافتن پناهنده گی راهی استرالیا شده بودند اما پس از انکه با تحمل خطرات فروان وارد مرزهای ابی استرالیا شدند دستگیر وبه این جزیره فرستاده شدند.

پناهجویانی که به جزیره نارو مانوس فرستاده میشوند، زیر خیمه های واتاقک های که از سوی حکومت استرالیا ساخته شده اند نگهداری میشوند. این کمپ ها از استندرهای لازم برای نگهداری افراد مساعد نیست ودر مقابل سرما وگرما فضای ان به شدت ازار دهنده میشود. کمبود اب اشامیدنی صحی ، کمبود امکانات بهداشتی، عدم دسترسی به اموزش برای اطفال، تاخیر در روند بررسی دوسیه های متقاضیان پناهنده گی از جمله مشکلاتی است که درین کمپها وجود دارد.

پناهجویانی که هم اکنون درین کمپ ها زنده گی میکنند مشکلات موجود درین کمپها طاقت فرسا میخوانند. انان میگویند که فضای حاکم درین کمپها تعدادی زیادی از پناهجویان را با مشکلات روحی وروانی روبرو کرده اند. به اساس گزارشها گاهی اتفاق افتاده است که پناهجویان درین کمپ ها به دلیل مشکلات شدید روحی حتی تلاش به خودکشی کرده اند. طی ماههای گذشته یک پناهجوی ایرانی تبار در کمپ مانوس به دلیل عارضه مغزی جانش را از دست داد. پس ازین رویداد جمعی از پناهندگان در جزیره مانوس با امضای نامه‌ای استرالیا را مسوول سلامت این پناهجو عنوان کردند. سال گذشته نیز یک پناهجو درهمین کمپ در یک درگیری جان خود را از دست داد. علاوه براین مشکلات حکومت استرالیا سال گذشته تصمیم گرفته است که کشتیهای حامل پناهجویان غیر قانونی را قبل از رسیدن به استرالیا متوقف ودوباره به کشورهای اصلی شان باز گرداند. حکومت استرالیا میگوید که کمپهای که مهاجرین ساخته شده بودند ظرفیت اینهمه پناهجو را ندارد بنا این کشور ناگزیر تعدادی از پناهجویان را قبل از رسیدن به استرالیا خانه های باز گرداند.

وضعیت پناهجویان در کمپ نارو هرچندگاهی ازسوی نهادهای مدافع حقوق بشر و نهادهای حمایت از حقوق پناهجویان مورد انتقاد قرار گرفته است. مدافعان حقوق بشر از سیاست حکومت استرالیا در قبال پناهجویان نیز انتقاد کرده اند. در تازه ترین مورد یک مقام ارشد سازمان ملل متحد از پالیسی مهاجرت استرالیا به شدت انتقاد کرده است. کمیشنر حقوق بشر سازمان ملل متحد گفته است که پالیسی های سختگیرانه حکومت استرالیا در قبال پناهجویان بخصوص طرح باز گرداندن پناهجویان به کشورهای شان در بسا موارد باعث نقض حقوق بشری پناهجویان میشود.  زید رعد حسین کمیشنر حقوق بشر سازمان ملل متحد در نخستین سخنرانی خود در شورای حقوق بشرسازمان ملل متحد گفت نحوه برخورد استرالیا با پناهجویان منجر به مجموعه ای از موارد نقض حقوق بشر از جمله بازداشت های خودسرانه و شکنجه احتمالی پناهجویان پس از بازگشت به کشورهایشان شده است.

در همین حال اسکات موریسون وزیر مهاجرت استرالیا طی اظهاراتی انتقادات سازمان ملل متحد را رد کرد و گفت آماده است درباره این موضوع با کمیشنری عالی پناهجویان سازمان ملل متحد گفتگو کند. پالیسیهای حکومت استرالیا در قبال پناهجویان همواره سیر صعودی ونزولی داشته است. این کشور گاهی سختترین پالیسیها را در قبال پناهجویان غیرقانونی روی دست گرفته گاهی انعطاف پذیریهای عیجیبی را از خود در چنین موارد نشان داده است. رویهم رفته انتقادات نهاد های مدافع حقوق هرچند گاهی حکومت استرالیا را ناگزیر کرده است که از خود انعطاف پذیری نشان دهد. روی همین اصلا اینبار حکومت استرالیا تحت فشارهای شدید بین المللی وحقوق بشری در مورد پالیسی خود قبال کودکان خانواده پناهجو از خود انعطاف پذیری نشان داد. 

اسکات موریسون وزیر مهاجرت استرالیا در ماه اگیست اعلام کردکه که کودکان زیر ده سال که در حال حاضر در کمپهای مهاجرین بسر میبرند میتوانند با استفاده از بریجنگ ویزا همراه با فامیلین شان در جامعه استرالیا زنده گی کنند. به اساس برنامه جدید حکومت استرالیا، قرار است یکصدوپنجاه کودک زیر ده سال که در حال حاضر در کمپهای پناهجویان در استرالیا زنده گی میکنند از کمپها ازاد وبه جامعه استرالیا فرستاده شوند. اسکات موریسون وزیر مهاجرت استرالیا میگوید که این کودکان همراه با فاملین شان میتوانند با استفاده ازبریجنگ ویزا  در جامعه استرالیا زنده گی کنند و از امتیازات خوب مانند دسترسی به مکتب ، خدمات صحی و سایر برنامه های خدماتی بهر ببرند. وزیر مهاجرت استرالیا گفت که این امتیازات تنها شامل ان عده از کودکانی میشود که پیش از تاریخ نزده جولای سال گذشته وارد استرالیا شده اند. وزیر مهاجرت استرالیا همچنین گفت که اسکان مجدد کودکان با فاملین شان در جامعه استرالیا با استفاده از بریجنگ ویزا چیزیست که بصورت مناسب انجام خواهد شد.

مطابق این برنامه کودکان وخانواده های شان تا زمانی که درخواست های پناهنده گی انان نهایی نشده میتوانند با استفاده ازین بریجنگ ویزا در استرالیا زنده گی کنند. با وجود این انعطاف پذیری هنوز مشکلات فروانی فرا روی پناهجویانی که در کمپ های نارو مانوس زنده گی میکنند وجود دارد. این پناهجویان شب و روز را به امیدی سپری میکنند که روزگاری سر از استرالیا در اورند اما تاخیر در بررسی دوسیه های انان، زنده گی را برایشان درین کمپها تنگ کرده است. این پناهجویان هنوز امیدوارند که با تحمل اینهمه مشکلات سرانجام روزی به ارزوهای شان برسند اما به نظر میرسد که ظاهرا این پناهجویان به دروازه های بسته چشم دوخته اند. حقیقت این است که وجهه حکومت استرالیا به دلیل ورود پناهجویان غیرقانونی به خاک این کشور ومصائب که پناهجویان هنگام سفر به استرالیا با ان برخورده اند، به شدت خدشه دار شده است. تئوریسن های حکومت استرالیا اکنون متقاعد شده اند که جلوگیری از ورود پناهجویان غیرقانونی به خاک این کشور تنها گزینه ایست که میتواند به انتقاداتی که حکومت این کشور در داخل وخارج با ان روبروست پایان دهد. بنا به نظر میرسد که عصر طلایی پناهجویی در استرالیا از طریق کشتی دیگر به پایان رسیده است.