صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

رویاهای برباد رفته کودکان در دنیای مهاجرت

-

رویاهای برباد رفته کودکان در دنیای مهاجرت

بخش دوم و پایانی

آمار دقیقی از تلفات کودکان در مسیر استرالیا در دست نیست اما به صورت قطعی گفته میتوانیم که شمار زیادی از قربانیانی که در مسیر استرالیا جانهایشانرا از دست داده اند کودک بوده اند. به اساس قوانین نافذه افغانستان کودک به کسی گفته میشود که هنوز سن هجده سالگی را تکمیل نکرده باشد. ازسوی دیگر تعداد ازخانواده ها که توانسته اند موفقانه ابهای استرالیا را دور زده خودشانرا به این کشور برسانند نیز سر از کمپها در اورده اند. فضای کمپهای که در انجا پناهجویان نگهداری میشوند برای پناهچویان به خصوص کودکان فوق العادده دشوار ونا خوشایند است. این کمپ ها از سوی حکومت استرالیا در داخل استرالیا وبعضا در بیرون از خاک این کشور برای نگهداری ان عده از پناهجویانی که غیرقانونی وارد این کشور شده اند، ساخته شده است.

کمپهای نارو ومانوس که در کشورهای نارو و پاپوا گینه نو موقعیت دارند نیز جزء همین کمپهاست. وضعیت رفاهی درین کمپها بسیار اسف بار گزارش شده است. نهادهای مدافع حقوق بشر ونهادهای حامی حقوق پناهجویان بارها از وضعیت این کمپها به شدت انتقاد کرده است. این نهادها گفته اند که وضعیت درین کمپها به شدت وخیم است و حقوق بشری پناهجویان درین کمپها نقض میشود. هم اکنون هزاران تن از پناهچویان به شمول زنان وکودکان در کمپهای نارو ومانوس زنده گی میکنند. هرچند وضعیت این کمپها در کل برای پناهجویان اسف بار خوانده شده است اما فضای موجود درین کمپها برای کودکان بیش از هرکس دیگر اسف بار خوانده شده است. اخیرا کمیسیون حقوق بشر استرالیا با انشتار گزارشی وضعیت کمپهای استرالیا برای پناهجویان را برای کودکان بسیار نا مناسب خواند.

این کمیسیون با نشر گزارشی گفت که کودکان در کمپهای که ازسوی حکومت استرالیا ساخته شده اند در وضعیت بدی بسر میبرندو انان حتی با مشکلات روحی روانی روبرو شده اند.

در گزارش کمیسیون حقوق بشر استرالیا که ماه گذشته به پارلمان استرالیا ارائه شد امده است که هیچ توجیهی برای نگهداری کودکان درکمپ های استرالیا وجود ندارد ونگهداری اجباری وطولانی مدت کودکان درین کمپها نقض حقوق بشر است. این گزارش طی مدت ده ما از یازده مرکز نگهداری پناهجویان تهیه شده است. درین گزارش امده است که کودکانی پناهجویانی که در کمپهای استرالیا نگهداری میشوند بدلیل شرایط نامناسب که درکمپها حاکم است عمدتا دچار مشکلات روحی وجسمی شده اند. درین گزارش مشخص شده است که دستکم دوصدوسی وسه کودک مورد خشونت قرار گرفته ، یکصدوبیست وهشت کودک دست به خود ازاری زده و بیست وهفت کودک دیگر نیز از خودن غذا خود داری کرده اند.

درین گزارش همچنین امده است که در حال حاضر دستکم سی وپنج درصد از کودکانی که در کمپ های نگهداری پناهجویان در استرالیا هستند از مشکلات روحی روانی رنج میبرند. کمیسیون حقوق بشر استرالیا از حکومت استرالیا خواسته است که فورا این کودکان را از کمپها ازاد کنند. در همین حال حکومت استرالیا این گزارش را رد کرده است. تونی نخست وزیر استرالیا گفته است که این گزارش حقیقت ندارد وتنها به خاطر اختشاش ازهان عامه اماده شده است. اقای ابوت کمیسیون حقوق بشر استرالیا را مورد انتقاد قرار داده وگفته است در هنگامی که صدها پناهجو در مسیر استرالیا در دریا غرق میشد، چرا این کمیسیون از خود هیچ واکنشی نشان نداد.

با این حال سوال اساسی این است1 که چرا حکومت استرالیا با وجود انتقادهای شدید ، همچینان کودکان را در کمپها نگهداری میکنند؟ پاسخ این سوال را میتوان از لابلای پالسیهای مهاجرت استرالیا دریافت کرد. حکومت استرالیا طی سیزده سال گذشته به دلیل تلفات پناهجویان در مسیر استرالیا فوق العاده تحت فشار ملی وبین المللی قرار داشته است. این کشور طی سیزده سال گذشته همواره تلاش کرده است که از تلفات پناهجویان در مسیر استرالیا جلوگیری کنند. با وجود تلاشهای مکرر این کشور سرازیرشدن پناهجویان بصورت سیل اسا از کشورهای مختلف دنیا نظیر افغانستان، ایران، پاکستان، بنگله دیش واخیرا عراق وسوریه به استرالیا همچینان ادامه داشته است. این پناهجویان تحت تاثیر تبلیغات گسترده قاچاقبران انسان همواره به صورت غیرقانونی وبا استفاده از کشتیهای کهنه وفرسوده که توسط قاچاقبران انسان تهیه میشوند، راه استرالیا را در پیش گرفته اند.

به همین دلیل حکومت استرالیا ناگزیر شده است که دروازه های این کشور را بروی پناهجویان غیرقانونی مسدود نموده و در ضمن انعده از پناهجویان را که تلاش کرده اند به صورت غیرقانونی وارد استرالیا شوند را به کمپهای که در داخل وخارج از خاک این کشور ساخته شده اند بفرستد. درین میان کودکانی که با خانواده های شان یکجا به استرالیا امده بودند نیز به کمپها منتقل شده اند. این پناهجویان تا زمانی در کمپها باقی میمانند که درخواست های پناهنده گی انان تکمیل شود. هرگاه این پناهجویان پس از تکمیل درخواست های پناهنده گی شان مستحق حمایت شناخته شوند به جامعه استرالیا فرستاده میشوند واگر درخواست های انان رد شود انان دوباره به کشورهای اصلی مسترد خواهند. عمده ترین دلیلی که حکومت استرالیا را وا دار کرده است تا پناهجویان را به کمپها منتقل کنند این بوده است تا دیگر پناهجویان تلاش نکنند که جانهایشانرا به خطر انداخته وبه صورت غیرقانونی راهی استرالیا شوند. هرچند حکومت استرالیا تنها به فرستادن پناهجویان به کمپها اکتفا نکرده است.

تونی ابوت نخست وزیر کنونی سال پس از انکه به سمت نخست وزیر استرالیا انتخاب شد، راهکارهای دیگری را نیز برای جلوگیری از تلفات پناهجویان در مسیر استرالیا روی دست گرفت. یکی ازین راهکارها رنامه عملیات حفاظت از مرزهای استرالیا بود. به اساس این برنامه تمامی کشتیهای حامل پناهجویان غیرقانونی قبل از انکه وارد ابهای استرالیا شوند ازسوی نیروهای بحری استرالیا متوقف ودوباره به همان کشوری فرستاده میشوند که از انجا عازم استرالیا شده بودند. این برنامه یکی از موفق ترین برنامه های بود که تا اکنون ازسوی استرالیا روی دست گرفته شده است. از زمانی که این برنامه در ماه دیسامبر سال 2013 عملا اغاز شدتا اکنون هیچ پناهجویی در مسیر استرالیا جانش را از دست نداده است. حکومت استرالیا به رهبری تونی ابوت همچنین هشدار داده است که پس از این انعده از پناهجویانی که در کمپهای نارو مانوس فرستاده شده اند نیز مستحق پناهنده گی درین کشور شناخته نخواهند شد.

حکومت استرالیا میگوید این پناهجویان حتی اگر مستحق پناهنده گی هم باشند، دراسترالیا نه ، بلکه برای همیشه در کشورهای نارو وپاپوا گینه نو مسکن گزین خواهند شد. با این حساب سرنوشت صدها کودک پناهجو که در حال حاضر در کمپهای استرالیا به سر میبرند همچینان در هاله ای از ابهام قرار دارد. این کودکان که نا خواسته در عالم مهاجرت سراز کمپها در اورده اند بجای اینکه به مکتب بروند وکسب اموزش کنند شب وروزشانرا در کمپها سپری میکنند ومعلوم نیست که سرنوشت انان چه خواهد شد.

بخش اول را در اینجا بخوانید

دیدگاه شما