صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

پناهجویان و سرنوشت نا خوشایند در گینه نو

-

پناهجویان و سرنوشت نا خوشایند در گینه نو

حکومت پاپوا گینه نو برای بیش از صد تن از پناهجویان که در کمپ مانوس زنده گی میکردند اجازه داده است که درین کشور زنده گی کنند. حکومت پاپوا گینه نو میگوید که این افراد پناهجویان واقعی میباشند ومیتوانند که درین کشور ازادانه زنده گی کنند. این کشور همچنین چهارصد پناهجویی دیگر را مستحق پناهنده گی نشناخته واز انان خواسته است که به کشورهای شان برگردند.

اینها پناهجویانی هستند که به امید دریافت پناهنده گی راهی استرالیا شده بودند اما به دلیل انکه راه های غیرقانونی را برای رسیدن به استرالیا انتخاب کرده بودند از رسیدن به استرالیا محروم شدند. این پناهجویان که در جمع انان شماری از شهروندان افغانستان نیز شامل هستند طی دوسال گذشته راهی استرالیا شده بودند. حکومت استرالیا این پناهجویان را به کمپ مانوس که در کشور پاپواگینه نو موقعیت دارد فرستاد و دوسیه های انان را نیز به حکومت گینه نو واگذار نمود. اکنون حکومت پاپوا گینه نو اعلام کرده است که دستکم یکصدو بیست ونه تن از ین پناهجویان که پس از تکمیل دوسیه های شان  پناهجوی واقعی تثبیت گردیده اند میتوانند که در کشور گینه نو زنده گی کنند. این پناهجویان پس ازین میتوانند که درین کشور ازادانه کار نموده و از تمای امتیازات این کشور استفاده کنند. حکومت پاپواگینه نو همچنین اعلام کرده است که چهار صد تن از پناهجویان دیگر که دوسیه های انان نیز تکمیل گردیده مستحق پناهنده گی درین کشور شناخته نشده اند. پیتر اونیل نخست وزیر پاپوا گینه نو گفته است که این پناهجویان به زودترین فرصت های به کشورهای اصلی شان باز گردانده خواهند شد. در اغاز ماه جاری میلادی  نه صدو هفتادو یک پناهجو در کمپ مانوس زنده گی میکردند که ازین میان یکصدو بیست ونه تن انان میتوانند در کشور گینه زنده گی کنند و چهارصد تن دیگر نیز ازین کشور اخراج خواهند شد.

پاپوا گینه نو کشور کوچکی است که دراقیانوسیه واقع واز ششصد جزیره کوچک تشکیل شده است. بخش اعظم این کشور روی جزیره اتشفشانی وزلزله خیز قرار دارد وهر از گاهی موجهای بلند سال ان را می نوردند. این کشور از غرب با اندونیزی ،‌از جنوب با استرالیا و از شرق با جزایر سلیمان همسایه هستند. گینه نو از سال 1906 تحت سلطه استرالیا اداره میشد ودر سال 1975 رسما استقلال خود را از استرالیا بدست اورد.

این کشور در سال 2013 توافق نامه را با استرالیا به امضا رساند که به اساس ان پناهجویانی که غیرقانونی وارد ابهای استرالیا میشدند دستگیر وسپس به کمپی که ازسوی استرالیا در جزیره مانوس ساخته شده بود منتقل میشدند. کمپ مانوس زیر نظر حکومت پاپوا گینه نو قرار دارد.  پناهجویانی که درین کمپ فرستاده میشدند تا زمانی که در خواست های پناهنده گی انان نهایی نشده همچینان درین کمپ میمانند. به اساس توافقی میان حکومت استرالیا و گینه نو،‌پناهجویانی که درکمپ  مانوس فرستاده میشدند دیگر هرگز چانس ورود به استرالیا را نداشتند. انان حتی اگر مستحق پناهنده گی هم شناخته میشدند،‌ جبرا باید تابعیت گینه را میپذیرفتند ویاهم دوباره به کشور اصلی شان باز گردانده میشدند. راه سومی برای این گروه از پناهجویان وجود ندارد.

در حال حاضر تعداد کمی از پناهجویان درین کمپ باقی مانده اند. درخواست های پناهنده گی این افراد نیزدر حال پروسس میباشد و در اینده نزدیک سرنوشت انان مشخص خواهد شد.

انان نیز دو راه بیشتر پیش رو نخواهند داشت. یا برگردند به کشور اصلی شان یاهم براهمیشه اقامت درین کشور کوچک را بپذیرند. زنده گی در کشور پاپوا گینه نو با پناهجویانی که از کشورهای نظیر افغانستان،‌پاکستان ،‌بنگله دیش ،‌عراق وسوریه هستند بسیار سخت و دشوار میباشد زیرا تفاوت های فرهنگی فراوانی میان اقوامی که در گینه نو زنده گی میکنند با پناهجویان وجود دارد. پناهجویانی که درکمپ مانوس زنده گی میکنند کسانی هستند که به امید رسیدن به استرالیا خود را به اب زده بوددند اما روزگار سرنوشت انان را به این کشور جزیره کوچک کشاند. این پناهجویان  اگر از ابتدا میفهمیدند که به جای استرالیا از گینه نو سر درمیاوردند هرگز هوای استرالیا نمیکردند وپول شانرا درین مسیر پر خطر به مصرف نمیرساندند.

حکومت استرالیا توافق نامه مشابهی را با کشور نارو نیز به امضا رسانده اند. پناهجویانی که در کمپ نارو بسر میبرند نیز سرنوشت مشابهی دارند. هم اکنون بیش از یکهزار پناهجو در کمپ نارو نگهداری میشوند. قرار است تعدادی ازین پناهجویان که شرایط پناهنده گی را داشته باشند به کشور کمبودیا فرستاده شوند. کشور کمبودیا در توافق با حکومت استرالیا پذیرفته است که حدود یکهزار پناهجو را از کمپهای نارو و مانوس بپزیرد وبرای آنان درین کشور اسکان دایمی دهد. هرچند در زمان حاکمیت جولیا گیلارد در استرالیا،‌پناهجویانی که درکمپ نارو   فرستاده میشدند،‌ پس از تکمیل درخواست های پناهنده گی شان در صورتی که پناهجویی واقعی تثبیت میشدند چانس ورود به استرالیا را داشتند اما با امدن تونی ابوت دیگر شرایط به کلی عوض شد. تونی ابوت نخست وزیر کنونی استرالیا از مخالفان سرسخت مهاجرتهای غیرقانونی به این کشور به شمار میرود. وی پس از انکه در انتخابات سال 2013 استرالیا پیروز شد،‌اعلام کرد که دیگر پناهجویانی که تلاش کنند به صورت غیرقانونی وارد استرالیا شوند،‌هرگز درین کشور پذیرفته نخواهند شد. تونی ابوت از همان اغاز کار چندین راهکار مشخص را برای جلوگیری از ورود پناهجویان غیرقانونی به خاک این کشور روی دست گرفت. فرستادن پناهجویان به کمپ نارو ومانوس و عدم پذیرش این پناهجویان در خاک استرالیا از ابتکارات اقای ابوت به شمار میرود. وی همچنین برنامه دیگری را روی دست گرفت که به اساس آن تمامی کشتیهای حامل پناهجویان غیرقانونی،‌قبل از ورود به ابهای استرالیا متوقف ودوباره به همان کشوری فرستاده میشوند که از انجا عازم استرالیا شده بودند. این برنامه که بنام عملیات حفاظت از مرزهای استرالیا یاد میشود،‌یکی از موفق ترین برنامه ها برای توقف مهاجرتهای غیرقانونی به استرالیا به شمار میرود. رهبری این عملیات را یک جنرال ارتش استرالیا به عهده دارد. این برنامه درست در ماه های اخیر سال 2013 به اجرا گذاشته شد.  از زمانی که این برنامه به اجرا گذشته تا اکنون هیچ کشتی حامل پناهجویان غیرقانونی نتوانسته که موفقانه وارد ابهای استرالیا شود. حکومت استرالیا هدف از راه اندازی این عملیات را  حفظ جان پناهجویان و قانونمند سازی روند مهاجرت به این کشور اعلام کرده است. طی سیزده سال گذشته حدود پانزده صد تن از پناهجویان در مسیر استرالیا جانهایشانرا از دست داده اند. این پناهجویان به دلیل اینکه راه های غیرقانونی را برای مهاجرت به استرالیا انتخاب کرده بودند دچار چنین سرنوشتی شدند. مهاجرتهای غیرقانونی به استرالیا یکی از خطرناک ترین شیوه های پناه گزینی در سطح جهان به شمار میرود زیرا این گونه مهاجرتها عمدتا توسط کشتیهای کهنه وفرسود که در مقابل باد وباران به شدت اسیب پذیرند انجام میشود.

دیدگاه شما