صفحه نخست » مقالات » داعش واقعیت یا توهم؟
داعش واقعیت یا توهم؟
- حبیب صبوری خسروشاهی
چندی است که زمزمه حضور گروه تروریستی و جنایتکار داعش در برخی از نقاط کشور بلند شده است. بر بنیاد این زمزمهها بعضی از عناصر طالب بیعت خود را از ملاعمر برداشته و با رهبری این گروه در عراق اعلام بیعت نموده اند؛ و نیز گفته شده است که شماری از تروریستهای خارجی در نقاطی از کشور مستقر گردیده و حتا پایگاههای آموزشی بر پاداشته و به جلب و جذب عضو پرداخته اند. بنابر بعضی نقل قولها این جنگجویان خارجی حتا با اعضای خانواده و بطور مسلحانه در آن مناطق استقرار یافته اند. در این رابطه چندماه پیش بعضی از مقامهای ولایت قندوز اعلام داشته اند که نزدیک به هفتاد عضو داعش در این ولایت مشغول به فعالیت گردیده و در پی توسعه این گروه در صفحات شمال کشور هستند. در ادامه این گزارشها گفته شده است که گروه تروریستی و جنایتکار داعش در مناطق جنوب کشور نیز از جمله در ولایتهای غزنی، هلمند و زابل فعالیتهایی را آغاز نموده است. هم چنین گزارشهای وجود دارد مبنی بر اینکه گروه داعش در منطقه مزار قلعه ولسوالی خاک سفيد ولايت فراه، پايگاه آموزشی ايجاد كرده است. مقام های محلی می افزایند افراد نقاب پوشی که پرچم های داعش را حمل میکنند از سلاحهای پیشرفته نیز برخوردارند و پلیس محلی توانایی درگیری با آنها را ندارد. پیش از این یک مقام اردوی ملی نیز اظهار داشته بود که گروه تروریستی داعش فعالیت خود را در جنوب افغانستان با عضو گیری و درگیری با شبه نظامیان طالبان آغاز کرده است.
قابل یاد آوری است که پیش از این نیز برخی از مقامهای عضو ناتو و تحلیلگران داخلی نیزنسبت به رخنه عناصر وابسته به داعش در کشور هشدار داده بودند. چنانچه در ماه جنوری سال روان میلادی یک مقام ناتو اعلام داشته بود که داعش گروهی از تروریستها را در افغانستان به خدمت گرفته است. هرچند نشر این گزارشها نگرانی عمومی را برانگیخته است. در تازه ترین اظهارات صورت گرفته در این باره جان اف کمپبل، قوماندان نیروهای بین المللی در در کشور به تازگی در جریان هفته گذشته به رسانه ها اعلام داشت حضور گروه داعش در افغانستان ظرف شش ماه گذشته به گونۀ چشمگیری رشد کرده و سرباز گیری این گروه هم چنان ادامه دارد. وی در ادامه افزود کمپاین پیشرفتۀ گروه دولت اسلامی در رسانه های اجتماعی سبب گردیده است که جنگجویان طالبان در افغانستان و پاکستان جلب و جذب این گروه شوند. جنرال کمپبل می گوید: شماري از جنگجویان طالب که از عدم پیشرفت در جنگ برای سرنگونی حکومت افغانستان در بیش از ده سال گذشته دلسرد شده اند و نسبت به رهبری شان نیز مایوس اند، به گروه دولت اسلامی روی می آورند. زیرا این را یک فرصت برای به دست آوردن منابع می پندارند.
اما درباره موجودیت گروه داعش در کشور مقام های حکومتی تاکنون اظهارات جدی و یک سان نداشته اند. در مراحل نخستین سخنگوی وزارت داخله اعلام کرد: برخی اطلاعات نادرست از سوی تعدادی افراد در این خصوص منتشر شده که حقیقت ندارد. وی در این باره تاکید ورزید که نیروهای امنیتی کشور به هیچ گروه خرابکاری اجازه فعالیت را نخواهد داد.
اما همین مقام ها در اظهارات غیرمستقیم مدعی هستند که بعضی از جنگجویان خارجی در کنار مخالفین داخلی مشغول نبرد با دولت هستند. این مسئله در درگیری های خونین بدخشان و قندوز و اسارت 31 مسافر در ولایت زابل بصورت پررنگ مطرح گردید. این مقام ها اظهار داشته اند در صورت اظهار موجودیت چنین گروه هایی حکومت با قدرت در مقابل آنان خواهد ایستاد.
از جانب دیگر تحلیل گران سیاسی داخلی و خارجی نیز مدعیاتی را در ارتباط با موجودیت گروه داعش بیان داشته اند.آنان
بدین باور هستند که شماری از کشور های بزرگ و ابرقدرت جهان را متهم به حمایت از گروه داعش می کنند. به باور آنها کشور های بزرگ تلاش می ورزند که با ایجاد گروه های دهشت افگن و تروریست در منطقه، به اهداف شان دست یابند.
اکنون در این ارتباط کم از کم دو پرسش جدی وجود دارد: نخست اینکه آیا این زمزمهها و گزارشها آنگونه که مقامهای حکومتی تکذیب کرده اند واقعیت نداشته و شایعه ای بیش نیستند؟ اگر چنین باشد چرا وجود چنین شایعه ای توانسته است فضای رسانه ای را اشغال نموده و بخشی از افکار عمومی را متوجه خود سازد؟ و اگر واقعیت دارد چرا مقامهای حکومتی و بخصوص مقامهای امنیتی در این رابطه یا سکوت را اختیار کرده اند یا اینکه به اظهار تکذیبههای سطحی اکتفا نموده و برای برگرداندن آرامش و امنیت در جامعه و بخصوص امنیت روانی جامعه تلاشی بخرج نمیدهند؟
به نظر میرسد که گزارشهای یاد شده چه واقعیت داشته باشد یا نداشته باشد باتوجه به وضعیت متشنج منطقه و شکنندگی اوضاع در کشور زنگ خطر حضور داعش را در کشور نباید دست کم محاسبه نموده و از کنار آن غافلانه عبور نماییم. زیرا که زمینهها و عوامل متعددی برای حضور و بهره برداری گروههای تروریستی همانطور که در طول سیزده سال وجود داشته است، اکنون بیشتر از پیش وجود دارد. بدین جهت انتظار جدی برده میشود که مسؤلان حکومت وحدت ملی و بخصوص مسئولان امنیتی بجای تکذیب گزارشهای مربوط به فعالیت داعش در کشور، بایستی به صورت دقیق مراقب حرکتها و باورهای گروههای مخالف مسلح دولت در ولایات باشند. آنان نباید نسبت به تامین امنیت فیزیکی و روانی جامعه و حفظ اعتماد مردم به حکومت و نیروهای امنیتی سهل انگاری و غفلت از خود نشان دهند. سکوتی که اکنون از سوی مقامهای امنیتی وجود دارد برای جامعه سخت پرسش برانگیز است! کم از کم باید مسئولان کشور به این پرسش پاسخ روشن و صادقانه بدهند که چگونه گروههای تروریستی مربوط به داعش یا هرگروه دیگر تروریستی اینگونه آزادانه در هر نقطه ای از کشور که خواسته باشند قادر به نقل و انتقال گردیده و حتا پایگاههای آموزشی ایجاد مینمایند؟ چشم بیدار نیروهای امنیتی کشور کجا را رصد میکند که دشمنان اینگونه آسوده خاطر به فعالیتهای خود مشغول اند؟
پرسشی دیگر که در این ارتباط مطرح می باشد این است که چرا کشور های حامی افغانستان به ویژه ایالات متحده امریکا تا چند ماه پیش حضور داعش را در کشور تائید نمی کرد و یا جدی نمی گرفت؛ این موضع کشورهای حامی افغانستان با توجه به توانایی های اطلاعاتی و استخباراتی و نیز نظامی و امنیتی پرسش برانگیز می باشد که تاکنون پاسخ آن روشن نیست، حال آن که در همان آوان چند بار رییس جمهور از تمرکز تروریستان جهانی به افغانستان خبر داده بود و تاکید کرده بود که نباید اجازه داده شود تروریستان بین المللی دو باره در افغانستان جای پا پیدا نمایند.
به هر صورت وجود گروه داعش در افغانستان در مرز میان واقعیت و توهم قرار دارد. با توجه به شرایط بحرانی کشور و منطقه زمینه ها و شرایطی فراهم است که هرگروه تروریستی و خرابکار قادر خواهد بود که از آن به سود خویش بهره برداری نماید. اگر برای رفع این تهدیدها و زمینه ها تلاش های داخلی و بین المللی بکار بسته نشود بدون تردید مسئله داعش به یک واقعیت بدل خواهد شد. واقعیتی سخت تکان دهنده نه تنها برای مردم افغانستان بلکه برای منطقه و جهان. اما اگر عزم و اراده داخلی و بین المللی جهت از بین بردن زمینه ها و تهدیدهای موجود و خشکاندن آبشخورهای گروه های تروریستی بکار افتد بدون شک آرزوی تروریست ها و حامیان شان در افغانستان هم چنان یک رویا و توهم باقی خواهد ماند.
دیدگاه شما