روزهاي جاري و چه بسا روزهاي پيش از سخت ترين و پر از نگراني ترين روزهاي مردم ما محسوب مي گردد. امنيت و اعتماد به آينده و حکومت و نيروهاي تامين کننده امنيت هر روز تقليل مي يابد. مخالفين حکومت و دشمنان صلح هر روز به دامنه تحرکات خود افزوده و به شدت از سوي حاميان خارجي مورد حمايت قرار مي گيرند.

اظهاراتي که اخيرا از سوي برخي از مقام هاي مسئول حکومت صورت گرفته است در واقع اعتراف به ناتواني و مديريت اوضاع مي باشد و تاييدي است بر نگراني هاي مردم و سخت شدن اوضاع جاري کشور. در اين رابطه کافي است که مروري بسيار کوتاه داشته باشيم بر برخي از اعتراف ها و اذعان ها. از مدت ها بحث بروز و موجوديت گروه تروريستي داعش بر سرزبان ها جاري بود. گزارش هاي متواتري در اين رابطه از سوي رسانه ها به نشر رسيده و هشدار داده شد. اما در مقابل مقام هاي حکومتي و امنيتي اين نگراني ها را و گزارش ها را کم اهميت و بيشتر شايعه دانستند. چنانچه معاون اول رياست اجرايى حکومت سرانجام اعتراف نموده مي گويد که حضور داعش درافغانستان به واقعيت تبديل شده؛ اماحکومت مصمم است تا هرکس و گروهى که به نام داعش و يا طالب براى تضعيف نظام کار نمايند، در برابرآنان قاطعانه ايستادگى نمايد. وي در ادامه مي افزايد که دربرخى ساحات، طالبان بيرق سفيد را به سياه تبديل نموده اند وشمارى ازسران طالبان که در گذشته تحت نام طالب فعاليت ميکردند تغييرنام، بيرق و لباس داده و به نام داعش فعاليت ميکنند.

پيش از اعتراف معاون اول رئيس اجرائيه حکومت، مقام هاي ارشد حکومت يعني وزير داخلة کشور و رئيس عمومي امنيت ملي نيز با حضور در مجلس نماينده‌گان مسايلي را مطرح کردند که بسيار تکان‌دهنده و تأييدکنندة نفوذِ استخباراتي دشمن در نهادهاي امنيتي به‌خصوص در وزارت دفاع ملي بود. وزير داخله کشور در مورد وضعيت مقابله با دشمنان و طالبان افزود که پوسته‌هاي ارتش ملي در چند ولسوالي بدخشان به دشمن واگذار شده است! به‌گفته‌ او مسوولان کشفي و استخباراتي وزارت داخله در گذشته توانايي گرد‌آوري اطلاعات از نفوذ دشمنان در ميان نيروهاي امنيتي کشور را نداشتند! هم چنين رئيس عمومي امنيت ملي کشور با طرح پرسش هايي درباره حمله طالبان به ساختمان مجلس نمايندگان گونه ديگر از آشفتگي وضعيت را برملا ساخت. وي در اين مورد پرسش ها را چنين مطرح ساخت: اکنون سوال اين است که چه‌گونه سه راکت‌انداز، چهار قبضه کلاشينکوف، سي و دو خشاب، سي و چهار قبضه بمب دستي و بيست و شش عدد فيوزِ بمب دستي به محل مجلس نماينده‌گان آورده شده بود؟ نکته هاي جدي تري که رئيس عمومي امنيت ملي مطرح ساخت بسيار تکان دهنده و هشدار دهنده مي باشد. وي در ادامه افزود تروريستان در اين مدت تلاش خواهند کرد تا ساحات مشخصي را در برخي ولايات تصرف کنند، ... افغانستان با دشواري‌هاي بيشتر امنيتي در ماه‌هاي پيش رو مواجه خواهد شد.

اما نکته مهم که مي تواند بر چگونگي تصميم گيري آينده اثر گذار باشد اين است که مسئولان حکومتي و امنيتي چه پاسخي براي مسايل مطروحه دارند؟ طرح نگراني ها و پرسش هايي در مورد وقوع روي دادها و يا صرف اعتراف به ناتواني ها در مديريت امنيتي و نظامي کشور چه گرهي را از مشکلات پيش روي خواهد گشود؟ متاسفانه آنان در اين رابطه سخن روشن و راه گشا ارائه نمي دارند. بدون شک مردم و جامعه بيش از مسئولين از نگراني ها آگاه بوده و پرسش هايي آن چناني را در ذهن خود دارند؛ اما مهم آنست که مسئولين براي آن نگراني ها و پرسش ها جواب درست و قانع کننده داشته باشند. مردم انتظار دارند که مسئولين امنيتي و حکومتي راه حلي را براي بوجود آوردن اعتماد و امنيت و سرکوب فعاليت مخالفين مسلح ارائه دهند. آنان به جاي توصيه و سفارش و سخنان نصيحت گونه بايد راه کارهاي عملي و واقع بينانه را ارائه دارند. بنابراين اظهارات اخير مسئولان در پارلمان و نشست‌هاي خبري، نشان مي دهد که نيروهاي امنيتي کشور از ضعف مديريتي رنج مي‌برند، مسئله اي که بارها درباره آن هشدار داده شده بود. مقام‌هاي امنيتي در اظهارات خود کدام حرف تازه‌اي را ارائه نداده اند به جز تکرار اين ادعا که اين عمليات ها و نيز تحرکات دشمن در بيرون از مرزها سازمان‌دهي مي گردد و احتمالا آنان پيش از وقوع برخي از اين حادثه ها مي‌دانستند که چنين چيزي اتفاق خواهد افتاد. اما بايد پرسيد که چرا براي مهار و کنترل و جلوگيري از آن هيچ اقدامي ننموديد؟ به تعبير ديگر چرا مقام هاي حکومتي و امنيتي سوال هاي ايجاد شده در جامعه را و نگراني هاي موجود در ميان مردم را با سوال و توضيحات تکراري وبي ربط پاسخ مي‌دهند و بدين گونه بر ابهام وضعيت و نگراني ها مي‌افزايند؟

در اين راستا اين پيش کش ارائه مي گردد حال که مقام هاي امنيتي و حکومتي زبان به اعتراف گشوده اند و بسياري از مسايل را علني ساخته اند، گام بعدي را نيز بردارند و آن اين است که براي اصلاح امور و رفع نگراني هاي مردم و خنثي ساختن تحرکات دشمنان برنامه و اقدام هاي عملي جدي را بردارند. بطور نمونه حالا که مسوولان امنيتي کشور، خود به وجود عوامل دشمن در دستگاه‌هاي امنيتي اعتراف کرده‌اند، بايد تصفية نهادهاي امنيتي از وجود عوامل نفوذي دشمن هرچه سريع‌تر عملي سازند. در برابر فداکاري ها و مسئوليت شناسي سربازان و کساني که مسئوليت خود را به شايستگي انجام مي دهند مکافات و تقدير اساسي و جدي صورت گيرد و در برابر آناني که از انجام مسئوليت شانه خالي مي نمايند و به گونه اي زمينه را براي مخالفين فراهم مي گردانند بايد مجازات هاي قانوني بصورت قاطع به اجرا در آيد. به تعبير ديگر حال که خود مقام هاي امنيتي و حکومتي شش ماه آينده را آزمون و فرصتي براي زنده ماندن و بقاي نظام سياسي و کشور قلمداد کرده اند بهتر آنست که خود براي پيروز بدر آمدن از اين آزمون با تمام شهامت و توانايي و صداقت و اعتماد وارد معرکه گردند. در غير اين صورت دشمنان کشور و نظام سياسي تلاش خواهند کرد که افغانستان را از آدرس اين جنگ بر سربقاء در روزهاي آتي به روزهاي سخت و مشوش و گذشته هاي تاريک و سراسر فاجعه سوق دهند.