صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

کندز هزینه عقب نشینی تاکتیکی نیرو های امنیتی است

-

کندز هزینه عقب نشینی تاکتیکی نیرو های امنیتی است

وضعيت امنيتي در سراسر کشور وخيم است. در يک طرف، گروه طالبان با انگيزه بيشتر در برابر نيروهاي امنيتي کشور مي جنگند و در اين اواخر به حملات خود نيز شدت بخشيده است. در طرف ديگر، گروه داعش در 25 ولايت کشور فعاليت خود را آغاز نموده است و باعث ترس و هراس عمومي شهروندان کشور گرديده است. اين دو گروه در وضعيت کنوني، باني ناامني در سراسر کشور است. با اين حال، سياست حکومت وحدت ملي در برابر اين دو گروه مشخص و روشن نيست. حکومت وحدت ملي در اوائل تلاش نمود که با گروه طالبان از در مذاکره و گفتگو وارد شود و آن ها را وادار نمايد از جنگ دست بکشد. اما با اعلان مرگ ملا عمر، رهبر گروه طالبان حکومت وحدت ملي در دو راهي قرار گرفته است. نه اراده جنگ با گروه طالبان را دارد و نه مي تواند به گروه طالبان، پاکستان اعتماد نمايد. بر اساس گزارش سازمان ملل متحد حکومت وحدت ملي گروه داعش را به عنوان خطر جدي محسوب نمي کند. دو گروهي که باني ناامني در سراسر کشور است اما، در مقابل حکومت وحدت ملي يکي را خطر جدي محسوب نمي کند و در برابر ديگري قادر به اتخاذ تصميم روشن و مشخص نيست. ادامه اين وضعيت مشخص است که منجر کاهش کنترل قلمرو حاکميت دولت مرکزي، جابجايي و کوچ دسته جمعي شهروندان، بي اعتماد شهروندان به حکومت، ويراني زير ساخت ها، کاهش سرمايه گذاري و ... مي شود. با اين حال، فرصت هاي وجود دارد که حکومت مي تواند از آن فرصت ها استفاده نموده است دوباره وضعيت امنيتي را سامان دهد.

چندي پيش نيروي هاي امنيتي کشور دندغوري ولايت بغلان را به گروه طالبان واگذار نمود. نيروهاي امنيتي استدلال کردند که واگذاري دندغوري  به گروه طالبان عقب نشيني تاکتيکي بود. اول اينکه واگذاري اين ولسوالي عقب نشيني تاکتيکي نبود. زيرا، بعد از واگذاري تا هنوز هيچ اقدامي براي باز پس گيري آن منطقه صورت نگرفته است. دوم اينکه اين عقب نشيني تاکتيکي هيچ سودي براي نيرو هاي امنيتي در پي نداشته است. زيرا، عقب نشيني تاکتيکي بايد سودي در پي داشته باشد. بنابراين، مهمترين و اساسي ترين مسئله اين است که حکومت و به خصوص نهاد هاي امنيتي کشور به استراتژي نظامي بها بدهد. رفتار و عمل منهاي استراتژي مشخص و تعريف شده و بدون تاکتيک هاي کارآمد نه تنها نتيجه اي خوبي در پي ندارد. بلکه منجر به شکست و از دست دادن قلمرو مي شود. از دست دادن دندغوري  بدون شک، يکي از موارد است که نيرو هاي امنيتي بدون در نظر گرفتن استراتژي و تاکتيک هاي جنگي درست آن را از دست داد.

باور نگارنده بر اين است که دندغوري  اهميت استراتژيک داشت. درگيري و جنگ شديد در کندز و از دست دادن بخش از پايگاه هاي نظامي در کندز به خاطر واگذاري دندغوري  ولايت بغلان است. از اين جهت، مي توان گفت که نيرو هاي امنيتي کشور در قندوز بهاي واگذاري دندغوري  و دست گرفتن گروه طالبان در آن جا را مي پردازد. بنابراين، از اين پس نبايد بدون استراتژي و تاکتيک هاي مشخص نظامي عمل نمايد. عقب نشيني تاکتيکي در برابر گروه هاي چريکي و ضعيف مانند گروه طالبان معني و مفهوم ندارد. عقب نشيني تاکتيکي بيش از آن نشان قدرت باشد نشان ضعف است. اين وجهه نيرو هاي امنيتي کشور را نيز خدشه دار مي کند.

حضور داعش و فعاليت اين گروه در 25 ولايت کشور مي تواند تغييري در استراتژي برنامه خروج هاي بين المللي در افغانستان داشته باشد. ايالات متحده آمريکا تا هنوز چندين بار برنامه خروج نيرو هاي خود را تغيير داده است. اگر حکومت بتواند در سطح بالا لابي گري نمايد، مي تواند برنامه خروج نيرو هاي بين المللي را تغيير داده و از آن ها در راستاي سرکوب گروه هاي مخالف مسلح دولت استفاده نمايد. افغانستان با توجه به اينکه پيمان استراتژيک با آمريکا و برخي کشور هاي عضو ناتو امضا نموده است، مي تواند از آن ها درخواست کمک نموده است و از آن ها در مبارزه و جنگ با داعش و گروه طالبان سود جويد. روز يکشنبه نيرو هاي امنيتي با حمايت نيرو هاي بين المللي در ولسوالي اچين ولايت ننگرهار بر پايگاه هاي گروه داعش حمله کردند. حمايت نيرو هاي هوايي باعث شد که نيرو هاي امنيتي بتواند گروه داعش را در اين ولسوالي سرکوب نمايد. بنابراين، اين ظرفيت وجود دارد که حکومت وحدت ملي هم برنامه خروج سربازان بين المللي را به تأخير بياندازد و از آن ها در مبارزه با داعش و گروه طالبان استفاده نمايد و هم در صورت ممکن خواهان کمک بيشتر گردد.

ظرفيت ديگر استفاده از حمايت هاي مردمي در برابر گروه هاي دهشت افکن است. پر واضح است که گروه هاي مخالف مسلح دولت جوانان و اعضاي فاميل خيلي از شهروندان کشور را کشته اند. مردم بدون شک، از حکومت در برابر گروه طالبان و داعش حمايت مي کند. در صورتي که حکومت در بدل حمايت مردم بتواند از امنيت آن ها حفظ کند. اگر يک بده و بستان دو طرفه ميان مردم و حکومت وجود داشته باشد، گروه هاي دهشت افکن هيچ گاه قادر به نفوذ در هيچ يک از ولسوالي ها و ولايت ها نخواهد بود. اين بده بستان چيزي ساده است. حمايت از مردم در برابر جا ندادن مردم به گروه هاي تروريستي. با قاطعيت مي توان گفت که اين يکي از مهمترين و اساسي ترين ظرفيت ها فراروي حکومت وحدت ملي است. حکومت با استفاده از ابزار هاي تبليغاتي و فرهنگي مي تواند از اين ظرفيت استفاده کرده و گروه هاي دهشت افکن را تضعيف سازد. اما در صورت که حکومت از مردم فاصله گيرد. مردم به خاطر امنيت خود بدون شک، به گروه هاي دهشت افکن پناه خواهد برد. در آن صورت، براي حکومت سخت خواهد بود تا دوباره مناطق از دست رفته را باز پس گيرد. هم جلب حمايت و اعتماد مردم دشوار خواهد بود و هم باز پس گيري مناطق از دست رفته. بنابراين، حکومت از هم اکنون بايد اين مهم را در نظر گرفته و در مورد آن اقدامات مشخص را روي دست بگيرد.

در پايان اين مقال يک بار ديگر بايد متذکر شوم که يکي از مهمترين و اساسي ترين دليل بالا رفتن گراف ناامني در کشور جدي گرفته نشدن گروه داعش از سوي حکومت وحدت ملي و فقدان سياست مشخص در برابر گروه طالبان است. اين دو گروه روزانه بر پايگاه هاي نيرو هاي امنيتي کشور حمله مي کند اما، حکومت داعش را جدي نمي گيرد و در برابر گروه طالبان سياست دوگانه و در بسي موارد تاکتيک نظامي «عقب نشيني تاکتيکي» را در پيش مي گيرد. بهتر است از ظرفيت هاي موجود همانند استراتژي هاي نظامي و تاکتيک هاي جنگي استفاده نموده و تلاش نمايد استراتژي و برنامه خروج نيرو هاي بين المللي را به تأخير اندازد. استفاده از حمايت هاي مردمي و کاهش فاصله با مردم نيز مي تواند در مبارزه با گروه هاي دهشت افکن تأثير گذار باشد.  

دیدگاه شما