شنبه شب در چارچوب بازي هاي ليگ فوتبال اسپانيا دو تيم قدرتمند بارسلونا و رئال مادريد بازي داشتند. بازي اين دو تيم معروف به « الکلاسيکو» است. الکلاسيکو پربيننده ترين بازي فوتبال باشگاهي در تمام دنيا است و صدها ميليون نفر در سراسر جهان در شب مسابقه الکلاسيکو چشم شان به يکي از ورزشگاههاي« نيو کمپ» و « سانتياگو برنابائو» دوخته شده است.
شور و هيجان الکلاسيکو در افغانستان نيز بي نظير است. جوانان فوتبال دوست افغانستان از چندين روز قبل، بحث ها و جدل هاي فوتبالي را در فضاي مجازي آغاز کرده بودند. نيش و کنايه هاي فوتبالي چند روز قبل و بعد از مسابقه الکلاسيکو در فضاي مجازي رد و بدل مي شد و بسياري از جوانان به طرفداري از تيم مورد علاقه شان عکس هاي پروفايل فيسبوک خود را با رنگ پيراهن و لوگوي باشگاه، آراسته بودند و آرزو داشتنند که تيم مورد علاقه شان بازي را ببرد. برد و باخت اين دو تيم همچنان که بخشي از فوتبال دوستان را خوشحال مي کند، بخشي ديگر را نيزغمگين مي سازد. طنزهاي طعنه آميز و پيام هاي تسليت کنايه آميزهواداران تيم برنده همواره براي طرفداران تيم بازنده، تلخ و درد ناک است؛ اما تماشاي فوتبال با همين غم ها و شادي هاي کوچک اش زيبا است و سرگرمي سالمي است که هر انسان در هرگوشه ي از دنيا مي تواند از آن لذت ببرد. ما از اسپانيا هزاران کليومتر فاصله داريم، ولي فوتبال اين فاصله را محو مي سازد و درون خانه هاي  ما وارد شده و ما را سرگرم مي سازد و به ما شادي مي بخشد.
مردم افغانستان سالهاست با جنگ و دود و باروت زندگي کرده اند و به دنبال بهانه هاي کوچک براي شاد بودن هستند؛ تماشاي فوتبال نيز بهانه ي است براي شاد بودن.  فوتبال حد اقل براي 90 دقيقه ذهن ما را از خاطرات تلخ جنگ، ترور و انتحار و انفجار دور مي سازد و توجه ما را به مستطيل سبز معطوف مي کند؛ جايي که مي تواند حد اقل حس شادي، شور و هيجان را به ما هديه کند؛ چيزي که ما هميشه در زندگي خود نداشته ايم و تجربه نکرده ايم.
در سالهاي اخير همچنان که مردم افغانستان ليگ هاي معتبر فوتبال دنيا را تماشا مي کنند، در داخل نيز حمايت گسترده از ورزش و بخصوص فوتبال و کريکيت صورت گرفته است. برد تيم هاي ملي فوتبال و کريکت باعث شده است که مردم خسته از جنگ افغانستان به خيابانها بيرون شوند و شادمانه به رقص و پايکوبي بپردازند؛ چيزي که در تاريخ افغانستان بي سابقه بوده است و هيچ رويدادي تا کنون نتوانسته بود همه ي مردم افغانستان را يکسان و يک رنگ شاد و خوشحال کند و اکنون فوتبال و ورزش اين کار را انجام داده است.
جدا از زيبايي و اهميت بازي دو تيم بارسلونا و رئال مادريد، ليونيل مسي و کرستيانورونالدو، دو ابر ستاره ي تيم هاي بارسلونا و رئال مادريد نيز در افغانستان هواداران خاص و سرسخت خود را دارند. اين دو فوتباليست رقيبان بي چون و چراي همديگر در مستطيل سبزهستند و تقابل آنها نيز جذاب و ديدني است، رقابت هواداران شان نيز دست کمي از رقابت خود آنها ندارد. بدون ترديد آنها اسطوره هاي عصر حاضر هستند و در تمام دنيا جوانان زيادي رويايي مسي بودن و رونالدو بودن را در سر مي پرورانند. بسياري از جوانان افغانستان زندگي اين دو بازيکن را بصورت دقيق دنبال مي  کنند و حتي سعي مي کنند با پوشيدن لباس ورزشي آنها و تقليد از استايل موي شان، شبيه آنها شوند. داستان علاقه ي مرتضي احمدي کودک پنج ساله از ولايت غزني به ليونل مسي هنوز بر سر زبانها است. در حقيقت مسي و رونالدو خوشبختي‌هاي دست ‌نيافتني و خيالي در آن سوي پرده شيشه‌اي هستند که خيلي از ماها اين موضوع را به خوبي درک کرده‌ايم اما با وجود اين هم با تمام وجود به اين خوشبختي و خوشحالي آن سوي شيشه دل بسته‌ايم و به شدت خودمان را خوشبخت احساس مي‌کنيم و اين خوشبختي با همه ي خيالي و دست ‌نيافتني ‌بودنش و با وجود آن‌که در آن سوي پرده شيشه‌اي قرار دارد، غنيمت بزرگي است براي نسلي که سال‌هاست با خوشبختي‌هاي حقيقي بيگانه بوده و لبخند زدن را فراموش کرده‌اند.
تقابل اين دو اسطوره ي دنياي  فوتبال و جدال تاريخي بارسلونا و رئال مادريد، اهميت بازي الکلاسيکو را افزايش مي دهد و حس هيجان و تعليق آن را بالا مي برد. بازي اين دو تيم جدا از دنياي فوتبال، با سياست نيز گره خورده است. تيم بارسلونا از ايالت استقلال طلب کاتالونيا است و تيم رئال مادريد از منطقه کاستيا در شهر مادريد پايتخت اسپانيا است. کاستيا و کاتالونيا اختلافات سياسي عميق و تاريخي دارند. در طول دوره حکومت جنرال ريورا و جنرال فرانکو(1939-1975) بيشتر مذاهب و زبانهاي مختلف بجز در منقطه کاستيا سرکوب و تضعيف شدند.  مردم ايالت کاتالونيا براي نشان دادن مخالف شان با جنرال فرانکو، به باشگاه بارسلونا پيوستند و به تيم شان لقب« فراتر از يک باشگاه» را دادند. باشگاه بارسلونا بخاطر اين تحولات سياسي به نماد کاتالانيسم تبديل شد و فراز و فرودهاي زيادي را پشت سرگذاشت.
در سالهاي اخير نيز چندين همه پرسي در اسپانيا بخاطر رسميت دادن به استقلال ايالت کاتالونيا برگزار شده است و خيلي ها پيش بيني مي کنند که مسابقه شنبه شب، آخرين الکلاسيکوي هردو تيم در چارچورب ليگ اسپانيا خواهد بود. بسياري از بازيکنان تيم بارسلونا حاميان سرسخت استقلال ايالت کاتالونيا هستند. در زماني که کارلوس پويول کاپيتان تيم بارسلونا بود همراه با جرارد پيکه مدافع تيم بارسلونا، بعد از ختم چندين بازي الکلاسيکو پرچم ايالت کاتالونيا را به اهتزاز در آوردند و حمايت شان را از استقلال ايالت کاتالونيا اعلان کردند.
رقابت شديد فوتبالي و سياسي حس انتقامجويي دو تيم را بالا مي برد و به همين دليل الکلاسيکو به يکي از جذاب ترين بازي هاي فوتبال در سراسر دنيا تبديل مي شود؛ بازي که سرشار است از هيجان، تعليق و شادي و غم.
فوتبال شباهت عجيب با سينما و فيلم دارد، جدا از شباهت هاي تصويربرداري و قهرمان سازي ها و حس هيجان و تعليق؛ فيلم و فوتبال پديده ي جمعي است و لذت تماشاهاي آنها در جمع بيشتر است. همچنان که فيلم ديدن در جمع و در سالن تاريک سينما لذت منحصر به فرد دارد، فوتبال ديدن نيز در جمع لذت خاص دارد؛ لذت تماشاي فوتبال يک طرف و لذت فريادها و جنجال ها در جريان مسابقه يک طرف ديگر. بسياري از مردم دنيا تلاش مي کنند که فوتبال را در استاديوم ورزشي و يا حتي در اسکرين هاي بزرگ ببينند، اما در افغانستان چون اين زمينه فراهم نيست، اکثر جوانان سعي مي کنند طوري هماهنگي کنند که در شب مسابقات مهم فوتبال دور هم باشند و فوتبال را بصورت جمعي تماشا کنند و از تماشاي آن لذت جمعي ببرند. تجربه ي جمعي شادي و لذت در افغانستان؛ پديده ي نادر و نو ظهور است و فوتبال به جوانان افغانستان، فرصت تجربه لذت جمعي را فراهم کرده است.
مردم افغانستان يکي از ناشادترين مردم دنيا است. عوامل مختلف باعث شده است که غم و رنج بر زندگي مردم غلبه کند و شادي را از زندگي آنها خارج سازد. جنگ، فقر و آوارگي عوامل بهم پيوسته ي هستند که سبب شده است مردم افغانستان از جمله ي غمگين ترين مردم دنيا باشند. اما نسل جوان افغانستان سعي مي کنند به بهانه هاي هرچند کوچک با لشکر غم و اندوه مبارزه کنند و بنياد آن را از زندگي شان برچينند؛ علاقه به ورزش و تماشاي مسابقات ورزشي يکي از نشانه هاي اين تلاش ها است.