صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

مشکل راههاي مواصلاتي دايکندي چه زماني حل خواهد شد؟

-

 مشکل راههاي مواصلاتي دايکندي چه زماني حل خواهد شد؟

 مردم دايکندي خبرهاي ناگوار و دل خراش ناشي از نا امن بودن راههاي مواصلاتي شان کم نشنيده اند،  در تازه ترين رويداد چند تن محصلين از ولايت دايکندي در دره جلزير ربوده شد و بنا به گفته ي مردم محل، پس از چند هفته در بدل سه ميليون افغاني آزاد شدند.
همچنان، عکس هاي منتشر شده در شبکه هاي مجازي از راههاي مواصلاتي ولايت دايکندي نشان مي دهد که اين راهها در فصل زمستان و بهار و با باريدن برف و باران، اصلا قابل استفاده نيستند و مردم بر اثر مجبوريت تن به سفر در اين جاده ها مي دهند و در نتيجه جان شان بصورت مستقيم در خطر است.
حادثه هاي واژگون شدن موتر بر اثر خرابي و غير استندرد بودن سرک در دايکندي هم کم نيست. هر ساله ده ها مورد رويداد خونبار ترافيکي در جاده هاي دايکندي رخ مي دهد و جان ده ها نفر را مي گيرد.
جدا از مسئله سرک سازي و غير استندرد بودن و خامه بودن سرک هاي دايکندي، نا امني يکي ازبزرگترين مشکلات راههاي مواصلاتي دايکندي است. از وقتي که بياد دارم اين راهها هيچ گاهي امن نبوده است و مسافرين دايکندي هيچ وقت با آرامش خاطر سفر نکرده است و سفر آنها همواره با ترس و دلهره همراه بوده است.
سال قبل بيش از سه ماه راههاي مواصلاتي ولسوالي هاي کجران، کيتي و خدير ولايت دايکندي از سوي گروه طالبان مسدود گرديد و موترهاي باربري و اموال تجارتي اين مردم از سوي طالبان متوقف شده بود. همچنان راههاي مواصلاتي ولسوالي هاي ميرامور و شهرستان با ولايت غزني نيز همواره نا امن بوده است و مسافران زيادي در اين راهها جان شان را از دست داده است. اين راهها همواره با ميانجيگري ريش سفيدان و بزرگان محلي دوباره باز شده است و هيچگاه حکومت نتوانسته است اين راهها را بازگشايي کند و يا امنيت آنها را تامين بکند. اکنون نيز طالبان هر وقت که اراده بکنند، مي توانند اين راهها را مسدود بکنند و مردم دايکندي را يکبار ديگر در تنگا قرار دهند.
جاده هاي کم عرض و غير استندرد و گذرگاههاي مرگ آفرين، سفر را براي مردم دايکندي دشوار و پر خطر مي سازد، اما اين مردم مجبور هستند براي تداوم زندگي شان سفر بکنند و اگر خوش شانس بودند مي توانند گذرگاههاي مرگ را عبور بکنند و به سلامتي به مقصد شان برسند.
متاسفانه تا هنوز به مشکلات راههاي مواصلاتي مردم دايکندي از سوي حکومت وحدت ملي توجه جدي نشده است، مردم ولايت دايکندي و دانشجويان اين ولايت بارها به مقام هاي حکومت وحدت ملي مشکل راههاي مواصلاتي شان را بازگو کرده اند و از اين ناحيه شکايت کرده اند، اما با وجود وعده هاي زياد، اين راهها همچنان نا امن هستند و پروژه هاي سرک سازي در دايکندي وجود ندارد.
پيامد خرابي و نا امني راههاي مواصلاتي براي مردم دايکندي بسياري اوقات سنگين و طاقت فرسا است. هنگامي که اموال تجارتي مردم توقيف مي شود و راههاي مواصلاتي آنها با شهرهاي بزرگ کشور مسدود مي گردد؛ مردم به شدت در تنگا قرار مي گيرند و با کمبود مواد اوليه زندگي دچار مي شوند.
کمبود مواد غذايي
 يکي از پيامدهاي خرابي و نا امن بودن راههاي مواصلاتي کمبود مواد غذايي است. در ولايت دايکندي بجز گندوم و جواري، بقيه اقلام مواد غذايي  از منطقه تامين نمي گردد و دوکان داران و موترداران، مواد غذايي مورد ضروت مردم را از شهرها وارد مي سازند. شهرهاي قندهار و غزني مارکيت هاي بزرگي هستند که مردم دايکندي به آن دسترسي دارند و مواد غذايي مورد ضروت شان را از آنجا وارد مي کنند. اما با بسته شدن و نا امن بودن راههاي مواصلاتي  منتهي به اين دو شهر، مردم به شدت دچار کمبود مواد غذايي مي شوند.
همچنان در نتيجه مسدود شدن راههاي مواصلاتي و کمبود مواد غذايي، نرخ مواد غذايي و ديگر اجناس به دو برابر افزايش مي يابد و بسياري از مردم توان خريد مواد اوليه زندگي شان را ندارند؛ چون بيشتر خانواده ها در اين ولايت فقير هستند و اکثرا کار و درآمدي ثابتي ندارند.
اقتصاد مردم دايکندي متکي به زراعت و حاصلات آن است. اما متاسفانه به علت خشک سالي در سالهاي قبل، حاصلات زراعتي مردم بسيار زياد پايين آمده است و مردم نتوانستند نيازمندي هاي زندگي و مخارج يکسال زندگي خانوادگي شان را از طريق زراعت بدست بياورند. منبع ديگر اقتصاد مردم، مهاجريني هستند که خارج از کشور و عمدتا ايران  بسر مي برند و ماهانه براي خانواده هاي شان پول مي فرستند، اما با بي سرنوشت بودن اکثر مهاجرين در اروپا و پايين آمدن نرخ تومان در بازار ارز، ديگر توماني را که مهاجرين از ايران براي خانواده هاي شان مي فرستند، کفاف مخارج خانواده ها را نمي کند و مردم از اين ناحيه نيز دچار مشکل شده اند. وابستگي شديد به اين دو منبع، اقتصاد مردم  را به شدت شکننده کرده است و از حد اقل ثبات نيز برخوردار نيست.
کمبود نفت و گاز
نفت و گاز دو جزء جدايي ناپذير زندگي در عصر حاضر است. مردم دايکندي نيز حالا بيشتر از گاز براي تامين مواد سوخت خانه هاي شان استفاده مي کنند، به دليل اينکه جنگلات کوهها، در سالهاي جنگ و دوران طالبان، قطع گرديده است و کوه ها خالي از جنگل شده است و مردم نمي توانند از چوب مواد سوخت مورد ضرورت شان را تامين بکنند.  هر از گاهي که راههاي مواصلاتي در دايکندي مسدود و يا نا امن مي گردد، نرخ نفت و گاز نيز بصورت سرسام آوري بالا مي رود و بسياري اوقات ذخاير نفت و گاز در بازارها تمام مي شود و مردم مجبور مي شوند براي تامين مواد سوخت شان، درخت هاي مثمر و غير مثمر شان را قطع بکنند.
مشکل راه، مشکل دايمي
مشکل راههاي مواصلاتي يکي از مشکلات دايمي مردم دايکندي است. تمام سرک هاي که ولسوالي هاي اين ولايت را با مرکز وصل مي سازد و همچنان سرک هاي که اين ولايت را با ولايات همجوارش وصل مي سازد، خاکي و غير استندرد است. بيشتر حوادث ترافيکي در اين ولايت ناشي از خرابي سرک ها و خامه بودن آن است و تاکنون حتي يک کيلومتر سرکت قيرريزي شده در اين ولايت وجود ندارد.  در فصل زمستان نيز به دليل بارش برف و باران بيشتر راههاي مواصلاتي اين ولايت مسدود مي گردد و عبور و مرور از آنها ناممکن مي گردد.
چه زماني راههاي مواصلاتي دايکندي امن خواهد شد؟ چه زماني اين مردم از سرک هاي استندرد و قير ريزي شده برخوردارن خواهند شد؟ چه زماني آنها با آرامش خاطر و بدور از ترس و وحشت سفر خواهند کرد؟ سئوالاتي هستند که ذهن هر باشنده دايکندي را به خود مشغول داشته است، اما پاسخ آنها تا اکنون  منفي بوده است.
مردم دايکندي يکي از حاميان اصلي حکومت و دموکراسي در پانزده سال اخير بوده است، اما متاسفانه نه حکومت افغانستان به اين مردم توجه کرده است و نه جامعه جهاني و نهادهاي بين المللي. نتيجه اين همه بي توجهي فقر شديد، توسعه نيافتگي، عدم تقويت زيربناهاي اقتصادي و جاده هاي مرگ براي مردم دايکندي بوده است و محروميت تاريخي آنها همچنان تداوم پيدا کرده است.
يکي از وعده هاي اصلي رئيس جمهور غني در دوران انتخابات اين بود که هزاره جات را از زندگي جغرافيايي بيرون مي کند، اکنون مردم از رئيس جمهور غني ميخواهند که به آن وعده اش عمل کند و امنيت راههاي مواصلاتي شان را تامين بکند و براي اعمار سرک هاي استندرد و معياري، اقدام بکند؛ تا از سوي امنيت جان مسافران آنها تامين شود و از سوي ديگر ترانزيت اموال تجارتي آنها به سادگي صورت گيرد و زمينه معاملات تجاري آنها با ولايات همجوار، فراهم گردد.

دیدگاه شما