ديوان عالي کشور گينه نو اعلام کرده است که نگهداري پناهجويان در کمپ مانوس که در خاک اين کشور موقعيت دارد خلاف قانون اساسي گينه نو ميباشد. کساني که در کمپ مانوس نگهداري ميشدند پناهجوياني بودند که  سالهاي قبل به صورت غيرقانوني راهي استراليا شده بودند اما حکومت استراليا بر اساس يک توافق با حکومت گينه نو انان را  به کمپ مانوس فرستاده بودند. اين پناهجويان که در کمپ مانوس نگهداري ميشدند  تا زماني که درخواست هاي پناهنده گي انان نهايي نشده بود درين کمپ بسر ميبردند. اکنون و پس از پنج سال پنج قاضي ديوان عالي گينه نو طي حکمي اعلام کرده اند که فعاليت اين کمپ مغاير با فصل 42 قانون اساسي گينه نو است که ازاديهاي شخصي را تضمين ميکند. ديوان عالي گينه نو گفته است بايد براي پايان دادن به نگهداري غيرقانوني افراد در کمپ مانوس همه اقدامات لازم انجام شود. در حکم ديوان عالي گينه نو امده است  که هردو دولت استراليا و پاپواگينه نو بايد فورا براي توقف و جلوگيري از ادامه نگهداري خلاف قانون اساسي و غير قانوني پناهجويان يا انتقال يافتگان به مرکز نگهداري جزيره مانوس  ونقض مستمر حقوق انها تمام اقدامات لازم را انجام دهند. قانون اساسي پاپوا گينه نو آزادي شخصي براي همه افراد را تضمين ميکند مگر اينکه به علت ارتکاب جرايم از جمله ورود غيرقانوني به کشور وضعيت حقوقي انان به گونه ي ديگري تعريف شود.
پاپوآ گينهٔ نو کشوري است که در اقيانوس آرام و قاره اقيانوسيه، شمال استراليا و شرق اندونزي موقعيت دارد. اين کشور از نيمه خاوري جزيره گينه نو و شمار زيادي از جزاير دور از ساحل تشکيل شده‌است. جمعيت اين کشور در حدود 6 ميليون نفر و زبان رسمي ان انگليسي است. شيوه حکومتي آن دموکراسي پارلماني و پادشاهي مشروطه است. پاپوآ گينه نو در سال 1975 از استراليا مستقل شد. اين کشور از چندفرهنگي‌ترين کشورهاي جهان است و مردم آن از قبايل بسيار زياد و متفاوتي تشکيل شده‌اند که قوم پاپوآ بزرگ‌ترين آن‌ها است. پاپوآ گينه نو هم‌چنين کشوري فقير و کاملاً روستايي است و تنها 18 درصد مردم آن شهرنشين هستند و بسياري از نقاط آن را هنوز جنگل‌هاي دست‌نخورده و زيستگاه قبايل ابتدايي تشکيل مي‌دهد. 
کمپ مانوس در سال 2001 در نتيجه  توافق ميان استراليا و حکومت گينه در جزيره مانوس افتتاح شد  اما در سال 2008 بطور رسمي بسته شد. در سال 2012 که افزايش ورود پناهجويان غيرقانوني به استراليا به يک مسئله سياسي بزرگ براي دولت تبديل شد کمپ مانوس بار ديگر گشايش يافت. کمپ مانوس همواره طي اين مدت يک مسئله جنجال برانگيز هم براي استراليا و هم براي حکومت گينه نو بوده است. در حال حاضر حدود 850 پناهجو از کشورهاي مختلف از جمله افغانستان درين کمپ نگهداري ميشوند. شرايط اين کمپ بارها طي سالهاي گذشته از سوي نهادهاي مدافع حقوق بشر مورد انتقاد قرار گرفته است. نهادهاي مدافع حقوق بشر بارها گفته اند که شرايط کمپ مانوس براي نگهداري پناهجويان اصلا مناسب نيست و پناهجوياني که درين کمپ نگهداري ميشوند از امکانات ابتدايي زنده گي برخوردار نيستند. علاوه بر اين پناهجوياني که درين کمپ نگهداري ميشوند نيز بارها در اعتراض به وضعيت بد زنده گي شان درين کمپ دست به اعتراض زده و حتي دهن هاي شانرا نيز دوخته اند. در ماه جنوري سال گذشته نيز تعدادي زيادي از پناهجويان درين کمپ تحصن کرده و دست به اعتصاب غذايي زدند. يک سال پيشتر از ان نيز گروهي از ساکنان محلي بر کمپ نگهداري پناهجويان حمله کردند که پس از درگيري شديد يک پناهجوي ايراني جان خود را از دست داد و دستکم هفتاد پناهجوي ديگر زخمي شدند. در حال حاضر دوشرکت امنيتي خصوصي مسئووليت تامين امنيت اين کمپ را به عهده دارند.
در همين حال حکومت استراليا در واکنش به تصميم ديوان عالي گينه گفته است که اين تصميم تنها تصميم ديوان عالي گينه نو است و تاثيري بر پاليسي مهاجرتي استراليا ندارد. پيتر داتن وزير مهاجرت وسرحدات استراليا ميگويد مسئووليت بررسي  ونگهداري پناهجويان در کمپ مانوس مربوط به حکومت گينه نو بود و تصميم حکومت استراليا در قبال پناهجويان غيرقانوني همچنين غيرقابل تغيير باقي خواهد ماند. پيتر داتن گفت کها حکومت استراليا به صورت قاطعانه تلاش ميکند تا يکبار ديگر استراليا به مقصدي براي پناهجويان غيرقانوني تبديل نشود. اقاي داتن گفت که کمپ گينه نو در زمان حاکميت حزب کارگر دوباره افتتاح شد و در زمان حاکميت حزب کارگر دستکم پنجاه هزار پناهجوي غيرقانوني نيز وارد استراليا شدند که تعداد از انان به کمپ مانوس منتقل شدند.  وزير مهاجرت و سرحدات استراليا گفت انعده پناهجوياني که مستحق پناهنده گي باشند در گينه نو مسکن گزين خواهند شد و اناني که مستحق پناهنده شناخته نشوند دوباره به کشور اصلي باز گردانده خواهند شد. پيتر داتن تاکيد کرد که پناهجوياني که در کمپ مانوس هستند به هيچ صورت در خاک استراليا مسکن گزين نخواهند شد.
نخستين گروه از پناهجويان در ماه اگيست سال 2013 توسط يک  هوا پيما به کمپ مانوس در گينه نو منتقل شدند. اين گروه شامل حدود چهل نفر بود که اکثر آنان را پناهجويان ايراني و افغان تشکيل مي دادند. اين افراد تا قبل از پرواز به جزير مانوس، در بازداشتگاه پناهجويان در جزيره کريسمس، از سرزمين‌هاي تحت حاکميت استراليا در اقيانوس هند، نگهداري مي‌شدند.
حکومت استراليا هدف ازين تصميم را تلاش براي منصرف کردن پناهجويان از سفرهاي غيرقانوني به اين کشور وجلوگيري از تلفات پناهجويان در مسير استراليا عنوان کرده بود. حکومت استراليا همچنين گفته بود که تمامي پناهجوياني که به کمپ مانوس فرستاده ميشوند ديگر چانس ورود به خاک استراليا را نخواهند داشت.
مقامات استراليايي ميگفتند پناهجوياني که به پاپوا گينه نو فرستاده ميشوند حتي در صورتي که شرايط پناهنده گي را هم داشته باشند براي هميشه درين جزيره مسکن گزين خواهند شد.
اوايل سال 2015 پيتر اونيل نخست وزير گينه نو نيز وعده داده بودند که انعده پناهجوياني که مستحق حمايت باشند به زودي از کمپ مانوس رها و در جامعه گينه نو حق زنده گي ازادانه و کار را در يافت خواهند کرد. اقاي اونيل همچنين گفته بود که پارلمان گينه نو درتلاش است تا زمينه هاي ماندن قانوني را براي پناهجويان مستحق حمايت در گينه نو مساعد سازد.
با اينهم پناهجوياني که به صورت غير قانوني وارد استراليا ميشوند سرنوشت غم انگيزي  دارند. انان سختي هاي فراواني را تحمل ميکنند وپولهاي هنگفتي را به مصرف ميرسانند تا خودشانرا به ابهاي استراليا برسانند. بارها اتفاق افتاده است که کشتيهاي حامل پناهجويان در مسير استراليا غرق شده است. طي دوازده سال گذشته صدها پناهجو هنگام سفر به سوي استراليا در ابها غرق شده وتعدادي هم ناپديد شده اند که تا اکنون از سرنوشت انان خبري در دست نيست.
پناهجويان که به سوي استراليا ميروند ناگزيرند با استفاده از کشتيهاي کهنه وفرسوده که ازسوي قاچاقبران تهيه ميشود راهي استراليا شوند. قاچاقبران بخاطراينکه پولي زيادي را بدست اورند از کشتي هاي کهنه استفاده ميکنند وعلاوه بر ان اين کشتيها چندين برابر ظرفيت مسافر حمل ميکنند که اين کشتيهاي چوبي کهنه وفرسوده را به شدت در مقابل باد و طوفان اسيب پذير ميسازد.