محمد اشرف غني، رئيس جمهوري اسلامي افغانستان براي دومين بار است که از عملکرد پاکستان در قبال گروه طالبان انتقاد مي کند. در ششم ثور، در نشست فوق ‎العاده رئيس جمهور با نمايندگان مجلس او از پاکستان انتقاد کرد . او بيان داشت که پاکستان در نشست چهار جانبه کتبا تعهد نموده بود که اگر گروه طالبان حاضر به گفتگو با حکومت افغانستان نشود از گزينه نظامي استفاده مي کند. روز پنچ ‎شنبه در حاشيه نشست روسي در لندن رئيس جمهور غني يکبار ديگر از عملکرد پاکستان در قبال گروه هاي مخالف مسلح دولت افغانستان انتقاد کرد. رئيس جمهور بيان داشت که نيروهاي امنيتي افغانستان رهبران طالبان پاکستاني را مورد هدف قرار داده است اما دولت پاکستان حتي يکبار گزارش از هدف قرار دادن گروه طالبان و شبکه حقاني منتشر ننموده است. جانب پاکستان واکنش در مورد سخنان رئيس جمهور غني نشان نداده است اما، سخنگوي وزارت امور خارجه پاکستان از دور پنجم گفتگوي چهار جانبه سخن به ميان آورده است. او زمان دقيق دور پنجم گفتگوي چهار جانبه صلح را مشخص نکرده است اما گفته است که در ماه جاري ميلادي دور پنجم گفتگوي چهار جانبه صلح برگزار خواهد شد.
در زمان حکومت حامد کرزي، رئيس جمهور پيشين افغانستان روابط کابل-اسلام آباد هر روز به تيرگي مي گراييد اما زماني که رئيس جمهور غني قدرت سياسي را به دست گرفت تحول در روابط ميان دو کشور به وجود آمد. رئيس جمهور غني بيش از يکسال به شکل متواضعانه به پاکستان رجوع کرد تا اين کشور را متقاعد سازد که رويکرد خود را قبال افغانستان و گروه هاي مخالف مسلح دولت افغانستان تغيير دهد و اين گروه را به پاي ميز گفتگوي صلح بکشاند. شايد بتوان گفت که نتيجه تلاش هاي رئيس جمهور غني برگزاري چهار دور نشست چهار جانبه گفتگوي صلح ميان چهار کشور افغانستان، پاکستان، ايالات متحده آمريکا و چين بوده است. در دور چهارم نشست چهار جانبه تاريخ گفتگوي چهار جانبه گفتگوي رو در رو ميان حکومت افغانستان و گروه هاي مخالف مسلح دولت افغانستان اعلان شد. هر دو کشور از گروه هاي مخالف مسلح دولت دعوت به عمل آورد تا در نماينده با صلاحيت خود را معرفي نمايد. گروه طالبان اما، از گفتگو با حکومت افغانستان ابا ورزيد و پيش ‎شرط هاي به منظور آغاز گفتگو ارائه نمود.
رد دعوت گفتگوي صلح از سوي گروه طالبان آغاز دور جديد روابط کابل-اسلام آباد را رقم زد. حکومت افغانستان براي چند مدت واکنش از خود نشان نداد. ظاهرا منتظر اقدام نظامي حکومت پاکستان عليه گروه هاي مخالف مسلح دولت افغانستان بود. زماني که رويداد خونين در کابل اتفاق افتاد و افکار عمومي بر رئيس جمهور غني فشار وارد نمود او از عملکرد پاکستان انتقاد کرد. او حتي سخن از شکايت از پاکستان به شوراي امنيت سازمان ملل متحد نيز به ميان آورد.
در ايالات متحده آمريکا نيز انتقاد از پاکستان افزايش يافته است. در تازه ‎ترين مورد باب کورکر، سناتور جمهوري ‎خواه از ايالت تنسي که مسئول کميته روابط خارجي سناي ايالات متحده آمريکا است مانع استفاده کمک آمريکا براي خريد هشت طياره جنگي 16-F براي پاکستان شد. او بيان داشت که پاکستان مي تواند بدون کمک مالي ايالات متحده آمريکا طياره جنگي را با قيمت 700 ميليون دالر خريداري نمايد نه با قيمت 360 ميليون دالر. او گفته است که شبکه حقاني دشمن شماره يک ايالات متحده آمريکا و افغانستان به شمار مي رود و در صورت کمک به پاکستان را افزايش خواهد داد که اين کشور عمليات را بالاي شبکه حقاني انجام دهد. صداهاي مخالفت که عليه پاکستان در ايالات متحده آمريکا بلند مي شود امري تازه نيست. اما با توجه به اينکه برد و باخت آمريکا در جنگ افغانستان به يک مسئله مهم تبديل شده است رويکرد هاي همانند باب کورکر، سناتور آمريکا داراي اهميت اساسي مي باشد.
در هفته ‎هاي آينده جان نيکسون فرمانده جديد نيروهاي ناتو در افغانستان از وضعيت امنيتي و جنگ در افغانستان گزارشي به سازمان ناتو و ايالات متحده آمريکا ارائه خواهد داد. به احتمال زياد گزارش او اميدوار کننده نخواهد بود. زيرا، وضعيت امنيتي نسبت به گذشته وخيم ‎تر شده است. گزارش او به احتمال زياد روي تصميم اوباما مبني بر کاهش و عدم کاهش نيروهاي آمريکايي در افغانستان تأثير خواهد گذاشت. همه اين موارد فرصت براي حکومت افغانستان ايجاد مي کند تا از وضعيت به نفع کشور استفاده نمايد و از ايالات متحده آمريکا بخواهد که فشار بيشتري بر پاکستان وارد نمايد تا اين کشور يا به شکل صادقانه و قاطعيت عمل نموده و گروه هاي مخالف مسلح دولت را به پاي ميز مذاکره بکشاند و يا اقدامات نظامي را روي دست گيرد.
رئيس جمهور غني در ششم ثور، در نشست فوق ‎العاده با نمايندگان مجلس تعريف از دشمن نيز ارائه داد. او برخي از گروه طالبان را دشمن مردم افغانستان خواند. مقيد کردن برخي از گروه طالبان گويايي اين مسئله است که رئيس جمهور غني همچنان چشم اميدي به گفتگوي صلح با برخي از گروه طالبان دارد. از طرف ديگر او شبکه حقاني را دشمن مردم افغانستان خواند. اين در حالي است که شبکه حقاني اکنون بخش از گروه طالبان محسوب مي شود. رئيس شبکه حقاني معاون رهبر کنوني گروه طالبان است. بسياري ها بر اين باور است که آوردن شبکه حقاني در گروه طالبان کار نهاد هاي نظامي پاکستان بوده است. همين مسئله گفتگو و مصالحه با گروه طالبان را در وضعيت سخت و دشوار قرار مي دهد. زيرا، تفکيک ميان کساني که خواهان گفتگو و مصالحه است و کساني که خواهان ادامه جنگ است را دشوار مي کند. قرار گرفتن شبکه حقاني در گروه طالبان به معني اين است که دو طرف بر سر استراتژي شان در مورد افغانستان به تفاهم رسيده است. به عبارت ديگر، گروه طالبان و شبکه حقاني بر تداوم جنگ در افغانستان تصميم مشترک گرفته است. از اين جهت، مي توان گفت که اکنون ديگر مسئله صلح و گفتگو ميان گروه طالبان مطرح نيست بلکه مسئله اصلي براي آن ها چگونگي تداوم جنگ و ويراني و بربادي کشور است.
قرار گرفتن شبکه حقاني تحت رهبريت گروه طالبان تا حدودي گفتگو و مصالحه با حکومت افغانستان را از روي ميز گروه طالبان برداشته است. به همين خاطر، حکومت افغانستان به جاي تلاش براي کشاندن گروه طالبان به ميز مذاکره بهتر آن است که از تمام نيرو براي سرکوب اين گروه استفاده نمايد و يا به جاي صرف انرژي در پروسه صلح تلاش هاي بين المللي خود را براي فشار بيشتر بر پاکستان به خرج دهد.
در پايان بايد گفت که حکومت افغانستان همانند حکومت قبلي يکبار ديگر از عملکرد پاکستان انتقاد مي کند و در جانب مقابل سخن از گفتگوي چهار جانبه صلح به ميان مي آورد. حکومت افغانستان به انتقاد خود ادامه خواهد داد و يا اينکه وارد بازي خواهد شد که پاکستان خواهان آن است گذشت زمان ثابت خواهد ساخت اما اکنون ظرفيت هاي وجود دارد که مي تواند فشار ها را بر پاکستان افزايش دهد.