حمله بر دانشگاه آمريکايي افغانستان و کشتن استادان و دانشجويان اين دانشگاه، نگراني هاي جوانان و نسل تحصيل کرده ي افغانستان را افزايش داده است. در اين حمله 13 تن به شمول 7 دانشجوي اين دانشگاه کشته شدند. دانشگاه آمريکايي افغانستان اولين مرکز اکادميک است که از سوي گروه هاي تروريستي هدف حمله قرار مي گيرد.
در ماه هاي اخير هدف بيشتر حملات انتحاري و تروريستي نسل جوان و تحصيل کرده اي افغانستان بوده است. در حمله روز دوم ماه اسد بر تظاهرات جنبش روشنايي نزديک به 90 نفر کشته شدند که بيشترشان دانشجويان و جوانان تحصيل کرده بودند. همچنان در حمله به کاروان فارغين اکادمي پوليس، همه ي کشته شده ها افسران جوان و دانش آموخته بودند.
پس از اين سلسه حمله ها، نگراني هاي نسل جوان و دانشجويان افزايش يافته است. بعد از حمله به دانشگاه آمريکايي افغانستان بسياري ها از هدف قرار گرفتن مراکز اکادميک ابراز نگراني کرده بودند و نوشته بودند که درس خواندن و کسب آگاهي جرم نيست. بسياري ها هم با نشر عکس هاي دانشجويان و استادان اين دانشگاه، اين حمله را حمله بر آگاهي و آينده ي روشن افغانستان مي دانستند.
پس از يازدهم سپتامبر و سقوط رژيم طالبان، افق هاي جديدي بر روي جوانان افغانستان گشوده شد. بسياري از جوانان افغانستان در طول اين سالها و با استفاده از فرصت به دست آمده، تلاش کردند که درس بخوانند و تخصص حاصل نمايند تا بتوانند به ساختن دوباره کشور شان کمک کنند. اکثر دانشجويان کشته شده در حمله به دانشگاه آمريکايي افغانستان نيز از کساني بودند که با روياي ساختن دوباره افغانستان براي تحصيل و کسب دانش، به اين دانشگاه رفته بودند. يکي از کشته ها « سميع سروري» بود که از انيستيتوت موسيقي افغانستان فارغ شده بود و بورسيه کامل دانشگاه آمريکايي را به دست آورده بود. او در روز ورودش به دانشگاه در صفحه فيسبوکش نوشته بود:« من در دانشگاه هستم و بسوي آينده ي زيبا و روشن مي نگرم». سميع در دومين روز ورودش به دانشگاه کشته شد و با آروزي « آينده ي زيبا و روشن» دفن گرديد.
بسياري از جوانان بر اين باور هستند که گروه هاي تروريستي نمي خواهند نسل جوان افغانستان فرصت کسب دانش و آگاهي را داشته باشند. حمله به افسران اکادمي پوليس، جنبش روشنايي و دانشگاه آمريکايي نشان داد که آنها دشمنان سواد و علم و دانش هستند و از آگاه شدن و با سواد شدن جوانان افغانستان ترس و هراس دارند. به همين خاطر در تلاش هستند تا به هر نحوي شده است جوانان افغانستان را از تحصيل باز دارند و جوانان آگاه و تحصيل کرده را هدف حمله هاي شوم تروريستي قرار دهند.
گروه طالبان پيش از اين نيز سالها تلاش کرده اند که کودکان و جوانان افغانستان را از مکتب رفتن باز دارند و از مکتب محروم کنند. آنها براي اين کار بارها مکاتب را آتش زدند، دانش آموزان ولايت هاي مختلف را مسموم کردند و در بين در مسيرهاي مختلف دانشجويان و استادان دانشگاه ها را تهديد کردند، سربريدند و اختطاف کردند. آتش زدن مکاتب از سوي طالبان عملا نشان ميداد که آنها نمي خواهند کودکان و نوجوانان افغانستان به مکتب بروند و سواد بياموزند. زيرا آنها مي دانند که اگر نسل جوان افغانستان آگاه شوند آنها ديگر قادر نخواهند بود که از بين آنها سرباز گيري کنند و همچنان نمي توانند با سوء استفاده از دين، مذهب، قوم و زبان، تفرقه اندازي بکنند و با استفاده از اين وضعيت نفوذ شان را بيشتر بسازند.
جواناني که در حمله به جنبش روشنايي، کاروان افسران اکادمي پوليس و دانشگاه آمريکايي افغانستان کشته شدند، قربانيان آگاهي و دانايي هستند. آنها کساني بودند که ميخواستند با استفاده از آگاهي و دانش شان کشور شان را بازسازي بکنند و براي آينده ي با ثبات، صلح آميز و بدون جنگ و خشونت، تلاش ورزند.
در طول يک و نيم دهه ي گذشته جوانان افغانستان همواره نشان داده اند که از جنگ و خشونت بيزار هستند و براي صلح، امنيت و آرامش تلاش مي کنند. بسياري از حرکت هاي مدني ضد جنگ، افراطيت و ترور و انتحار از سوي جوانان راه اندازي و رهبري شده است. آنها پشتيبان و حامي هميشگي نيروهاي امنيتي کشور بوده اند و همواره حمله هاي تروريستي و انتحاري را محکوم کرده اند و به براي قربانيان اين حمله ها دادخواهي کرده اند.
حرکت هاي مدني و دادخواهانه ي جوانان، باعث شده است که آگاهي عامه افزايش پيدا کند و کم کم حقله ي نفوذ گروه هاي تروريستي تنگ تر گردد و آنها براي نفوذ در بين مردم و سربازگيري، با چالش هاي جدي مواجه شوند. به همين خاطر است که آنها تلاش دارند تا گروه هاي از جوانان را مورد حمله قرار بدهند که در تلاش هستند تا مردم افغانستان را آگاه و متحد بسازند و چهره ي اصلي گروه هاي تروريستي را به مردم معرفي کنند. به همين خاطر آنها تلاش مي کنند تا با هدف قرار دادن مراکز اکادميک و تجمعات دادخواهانه جوانان، ايجاد رعب و وحشت کنند تا جرات برگزاري تجمعات از جوانان گرفته شود و همچنان رجوع مردم به مراکز آموزشي کمتر گردد.
اما بسياري از جوانان در واکنش به اين حمله ها، نوشتند که گروه هاي تروريستي نمي توانند آنها را متوقف بسازند، آنها همچنان براي آينده ي روشن، صلح آميز و با ثبات تلاش مي کنند و از آموختن و کسب علم و دانش دست بر نخواهند داشت. اکثر جوانان شبکه هاي اجتماعي نوشته بودند که آنها به گروه هاي تروريستي اجازه نمي دهند که به اهداف شوم شان برسند و جوانان کشور را از تحصيل باز دارند. بسياري ها از دانشگاه آمريکايي افغانستان خواسته بودند که دروازه اين دانشگاه را دوباره باز کنند و آنها دوباره آنجا براي فرا گرفتن درس و دانش خواهند آمد.
نسل جوان سرمايه هاي معنوي يک جامعه هستند، هدف قرار دادن جوانان و نسل تحصيل کرده، به معناي هدف قرار دادن سرمايه ي آينده ي کشور است. گروه هاي تروريستي با حمله به دانش آموخته گان کشور ما مي خواهند که اين کشور همچنان در حالت جنگ، فقر و بيچارگي باقي بماند تا آنها با استفاده از اين وضعيت بتوانند به اهداف خود دست يابند. زيرا با وجود جوانان تحصيل کرده و دانش آموخته؛ افغانستان از حالت جنگ خارج خواهد شد و بسوي ثبات و صلح خواهد رفت و آن وقت گروه هاي تروريستي نيز نمي توانند به اهداف شان در داخل افغانستان دست يابند.
حمله هاي اخير که هدف همه ي شان نسل جوان کشور بودند، نشان از اين دارد که گروه هاي تروريستي برنامه هاي هدفمند براي حمله به مراکز آموزشي و گروه هاي تحصيل کرده و جوان دارند و مي خواهند که اين نسل را از رسيدن به خواست و مطالبات شان باز دارند. اين نيت تا کنون بايد به خوبي براي مسئولين امنيتي و مسئولين نهادهاي آموزشي و تحصيلي کشور روشن و آشکار شده باشد.
بنا بر اين نهادهاي امنيتي و نهادهاي اکادميک و آموزشي کشور بايد اين نشانه ها را به مثابه ي يک زنگ خطر جدي بپندارند و براي تامين امنيت اين نهادها و دانشجويان اقدامات جدي نمايند و تدابير لازم امنيتي را روي دست گيرند. اين خطر نه تها امروز و نسل جوان را تهديد مي کند، بلکه آينده  و ثبات کشور را نيز به صورت جدي تهديد مي کند و سرمايه هاي آينده ي کشور را از بين مي برد، به همين خاطر لازم است که جدي گرفته شود.