صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

گفتگو؛ بهترین راه حل ممکن

-

گفتگو؛ بهترین راه حل ممکن

اعتراضات جنبش روشنايي در رابطه به انتقال خط برق 500 کيلوولت پاکستان از ماه ها بدينسو ادامه داشت. با وجود اينکه اين جنبش دو تظاهرات بزرگ را در کابل راه اندازي کرد و در ساير ولايات و چندين کشور ديگر نيز به حمايت از خواست هاي آنان اعتراضاتي صورت گرفت، ولي هنوز نتيجه ي مشخصي از اين اعتراضات بدست نيامده است و جنبش روشنايي همچنان بر تداوم اعتراضات خود تاکيد داشت. اين جنبش قرار بود که امروز ششم ميزان، تظاهرات گسترده و نامحدود را در کابل، باميان و چندين کشور ديگر به آدرس دفاتر نمايندگي سازمان ملل متحد راه اندازي کند. اما اين تظاهرات با باز شدن باب گفتگو و مذاکره، به تعويق افتاد.
چندي پيش شبکه جامعه ي مدني و حقوق بشر افغانستان  بخاطر پايان دادن به اعتراضات جنبش روشنايي و به تعويق انداختن تظاهراتي که قرار بود امروز برگزار شود، طي يک کنفرانس خبري از نمايندگي دفتر ملل متحد؛ يوناما، خواسته بود که ميان حکومت و جنبش روشنايي ميانجگيري کند. همچنان کميسيون مستقل حقوق بشر افغانستان در روز يکشنبه چهارم ميزان از جنبش روشنايي خواسته بود که تظاهرات را به تعويق بيندازد و با ارگانهاي مربوطه دولتي وارد مذاکره شود. داکتر سيماسمر رئيس کميسيون مستقل حقوق بشر افغانستان به در اين کنفرانس گفت:« کميسيون مستقل حقوق بشر از دولت افغانستان نيز مي خواهد که قبل از تظاهرات جنبش روشنايي با تماس مستمر و موثر و ارائه راه حل عادلانه و قابل قبول براي معضل پيش آمده با نمايندگان جنبش روشنايي مذاکره و گفتگو نموده و با رعايت اصل عدالت و حقوق بشر، خواسته ها و مطالبات آن را مورد رسيدگي قرار دهد.»
يوناما، دفتر نمايندگي ملل متحد در کابل، نيز روز يک شنبه در نشستي که با نمايندگان جامعه هزاره و سران جنبش روشنايي داشت، يافته هاي خود درباره حمله به تظاهرات دوم اسد را با آنها شريک ساخت و اعلان کرد که آماده ي حمايت از روند گفتگو ميان حکومت و جبنش روشنايي است و گفت که هردو طرف را تشويق مي کند تا وارد گفتگو شوند.
در پي اين درخواست ها، رياست جمهوري با انتشار اعلاميه ي گفت که حکومت وحدت ملي از پيشنهاد کميسيون مستقل حقوق بشر، دفتر نمايندگي سازمان ملل متحد و شماري از نهادهاي مدني مبني بر گفتگو ميان جنبش روشنايي و حکومت استقبال نموده و براي هر نوع گفتگو با جنبش روشنايي آمادگي خود را اعلان مي کند. ارگ در اعلاميه اش گفته بود که با توجه به شرايط امنيتي کشور، بحث و گفتگو براي رسيدن به يک توافق مشترک را مناسب ترين و کم هزينه ترين گزينه ي ممکن مي داند.
جنبش روشنايي نيز ديروز طي يک کنفرانس خبري اعلان کرد که تظاهرات نامحدود خود را ، تا روشن شدن نتايج مذاکرات به تعويق مي اندازد. جنبش روشنايي گفته است که اين مذاکرات به زودي آغاز خواهد شد و به مدت چهار هفته دوام خواهد کرد. جنبش روشنايي گفته است که اين گفتگو تحت نظارت دفتر نمايندگي سازمان ملل متحد به پيش خواهد رفت و مردم از تمام روند مذاکرت، مرحله به مرحله، مطلع خواهند شد.
با نزديک شدن به روز برگزاري تظاهرات نامحدود جنبش روشنايي، همه ي شهروندان و حاميان اين جنبش نگران مسايل امنيتي بودند، حکومت همواره از وضعيت بد امنيتي هشدار مي داد، اما جنبش روشنايي تاکيد بر تظاهرات نامحدود داشت. اعضاي جنبش روشنايي در واقع تظاهرات نامحدود را يگانه راه حل براي دسترسي به خواست هاي شان مي دانستند. اما از ديروز به اين سو که تظاهرات به تعويق افتاده است و قرار است که اين مسئله با گفتگو و با نظارت دفتر نمايندگي سازمان ملل متحد حل گردد، همه ي مردم از آن استقبال کرده اند و شهروندان زيادي در شبکه هاي مجازي، از اين تصميم حمايت کرده اند و ابراز خوشحالي نموده اند.
واقعيت امر اين است که مناسبات جنبش روشنايي و حکومت وحدت ملي، بعد از حادثه دوم اسد در ميدان دهمزنگ، به بن بست جدي رسيده بود. هر دو طرف هيچگونه انعطافي از خود نشان نمي داد و بر موضع گيري هاي قبلي شان تاکيد مي کردند. در چنين وضعيتي اقتضا مي کرد که نهادهاي بي طرف پا پيش بگذارند و با ميانجيگري سعي کنند، راهي براي شکستن اين بن بست پيدا کنند. خوشبختانه در اين مورد نمايندگي سازمان ملل متحد، کميسيون مستقل حقوق بشر و نهادهاي جامعه ي مدني، خوب عمل کردند و با پيشنهادهاي آنها وضعيت از حال بن بست خارج شد.
اين امر نشان مي دهد که هنوز فرصتي اين وجود دارد که اين مسئله بطور مسالمت آميز و با گفتگو حل گردد. اما تمام مسايل به مهارت هاي طرف هاي مذاکره کننده بستگي دارد، آيا آنها مي توانند با گفتگو و شريک ساختن ديدگاه هاي شان، به يک نتيجه و راه حل مشترک و منطقي برسند؟
قبل از تظاهرات دوم اسد نيز نمايندگان حکومت با جنبش روشنايي براي به تعويق انداختن تظاهرات گفتگو کردند، اما آن گفتگوها به نتيجه ي نرسيد و تظاهرات دوم اسد با حادثه ي خونين حمله ي انتحاري بر تظاهرات کنندگان در ميدان دهمزنگ، ختم گرديد. اين تظاهرات نيز قرار بود نامحدود باشد. اين بار ديده شود که گفتگو کنندگان چگونه عمل مي کنند و آيا مي توانند براي حل اين مسئله يک راه حل منطقي و عقلاني بيابند يا نه. اما نبايد فراموش کرد که بعد از حادثه دوم اسد، گفتگو تنها راه حل ممکن است و کم هزينه ترين شان.
اما نتيجه اين گفتگو هرچه که باشد، بايد به نفع مردم باشد. اين گفتگوها براي پايان دادن به اعتراض مردم به يک مسئله ي مهم و حياتي راه اندازي مي شود و نتيجه ي آن نيز بايد چيزي باشد که در آن منافع مردم تامين شده باشد و حقوق شهروندي آنها ناديده گرفته نشده باشد. در اين گفتگوها بايد روي منافع مردم چانه زني صورت گيرد نه منافع افراد و اشخاص خاص.
حکومت و نمايندگان جنبش روشنايي نبايد از اين گفتگوها به عنوان يک ابزار فريب اذهان عامه استفاده کنند و تلاش ورزند تا به نحوي اذهان عامه را دور بزنند. آنها بايد تلاش ورزند تا اين گفتگوها به يک نتيجه ي عادلانه و منصفانه ختم گردد. حکومت وحدت ملي نبايد فراموش کند که براي تحقق خواست هاي که اکنون بر سر آنها مذاکره و گفتگو مي شود، بيش از 85 تن جوان تحصيل کرده و با سواد جان شان را از دست داده اند و بيش از 400 تن ديگر زخمي شده اند. اين هزينه ي کمي نيست که در راه تحقق اين خواست مردم افغانستان پرداخت کرده اند. از سوي ديگر نمايندگان جنبش روشنايي نيز بايد در رابطه به هزينه هاي که ادامه تظاهرات و اعتراضات بر مردم تحميل خواهد کرد بينديشند و هم چنان به پيامدهاي سياسي و اجتماعي تظاهرات نامحدود فکر کنند. تداوم تظاهرات امکان دارد مناسبات شهروندان افغانستان را تحت تاثير قرار دهد و با تحريک بعضي از حلقه ها و افراد، مناسبات شهروندان افغانستان آسيب ببيند. هر دو طرف بايد تمرکز اصلي شان اين باشد که در اين گفتگو هاعدالت تامين گردد و حقوق مساويانه شهروندي شهروندان کشور، زيرپا نگردد.
انتظار مي رود که اين گفتگو بتواند راه حل منطقي، عاقلانه و عادلانه براي خروج از بن بست موجود ارائه کند و حکومت و اعضاي جنبش روشنايي و حکومت وحدت ملي، در اين گفتگو با وسعت ديد ظاهر شوند و به دور از هرگونه عصبيت در اين رابطه برخورد کنند، تا نتيجه ي آن عادلانه و قابل قبول براي همه ي مردم افغانستان باشد.

دیدگاه شما