صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

چرا دنیا به مواد مخدر توجه نمی‌کنند؟

-

چرا دنیا به مواد مخدر توجه نمی‌کنند؟

محصول تریاک و فرآوردهای تخدیری آن یکی از معضلات اساسی کشور و از تمویل کنندگان اصلی جنگ در افغانستان به حساب میآید. و از معضلات بین المللی نیز به حساب آمده و تخریب جامعه انسانی از آثار مستقیم و بی واسطه او است که کتلههای عظیم جامعه بشری را به نابودی و نیستی سوق میدهد. جنبه انسانی آن، برجستگی خاص این پدیده است که ضرورت رسیدگی و توجه جامعه بشری را هردم می طلبد. بر بنیاد آمارهای رسمی حدود سه میلیون نفر در افغانستان معتادند، که نزدیک به یک میلیون آن ها را زنان تشکیل میدهند. با این اوصاف، کشت، تولید، قاچاق و فروش مواد مخدر به صورت سئوال برانگیز در محاق سکوت فرو رفته و از ذهنیت جامعه جهانی به خصوص در آجندای مسایل و موضوعات کشور افغانستان قرار نمی گیرد. در نشست «کارشناسان ارشد مبارزه با مواد مخدر کشورهای منطقه» که دیروز در کابل برگزار شده بود، وزیر مبارزه با مواد مخدر افغانستان گفت که مبارزه پراکنده و انفرادی دولتها گرهکشای این مشکل نیست، بلکه دولتها میتوانند در سیاستگذاریهای خود مبارزه مشترک را در سطح اولویتهای کاریشان قرار دهند
رییسجمهور غنی در مصاحبه با بیبیسی (شنبه ۱۵ میزان ۱۳۹۶) در همین رابطه سوال را مطرح کرده است که؛ طالبان از بزرگترین صادرکنندهگان مواد مخدر جهان اند و در همین زمینه میپرسد که چرا دنیا به مواد مخدر توجه نمیکنند؟. این پرسش، مهم و اساسی است به دلیل اینکه صدور مواد مخدر ماشین جنگی طالبان را تمویل می کند و هم چنان بوسیله آن کتله های وسیع از جامعه انسانی دچار آسیب جدی گردیده و فلاکت انسان های را در پی داشته و خانواده های زیادی را به بی خانمانی سوق می دهد.
کشت و تولید مواد مخدر دریاهای خون و ویرانی های وحشتناکی را در سرار جهان موجب گردیده و میلیونها انسان را در سوک و وحشت دوام دار قرار میدهد. هر روز دود و باروت رنگین خویش را به سمت عاطفه های بشری نشانه گذاری نموده و گروه گروه انسان ها را در خون و ماتم می نشاند. شرابههای تلخ آن دسته دسته انسانهارا در وادی ویرانگر و خزنده اعتیاد فرو غلتانده و بی حیثیتی، بی خانمانی و بی هویتی را به وی هدیه میدهد. در پس منظر این تجارت پرسود، دنیای بسیاری از شادابی، نشاط و سرزندگی انسان ها آرام و بی صدا پرپر گشته و قامت های رسای انسانیت درهم شکسته و فرو می ریزد.
و هم از سوی دیگر، اقتصاد جنگ طولانی را مدیریت می کند که براثر آن زیرساختهای لازم یک حیات پایدار و ضروری را ویران نموده است. طالبان و بسیار از گروهای دهشت آفرین با پشتوانه اقتصاد مواد مخدر، وحشت آفرینی نموده و دست به کشتار، تخریب و ویران گری می زند. هرچند طالبان در سالهای آخر حاکمیتشان کشت و تولید مواد مخدر را ممنوع قرار دادند، اما در همان زمان سازمان ملل متحد گزارش داد که انبارهای بزرگ مواد مخدر در مناطق زیر کنترول طالبان وجود دارد و منع کشت این مواد به هدف افزایش قیمت مواد مخدر در بازار جهانی صورت گرفته است و در حال حاضر نیز یکی از منابع تمویل شورشیان طالبان، مواد مخدر میباشد. در مناطق زیر کنترول آنان کوکنار کشت و تولید میشود و راههای قاچاق مواد مخدر به کشورهای همسایه نیز در کنترول طالبان است. یک هماهنگی غیر محسوس میان طالبان و شبکههای قاچاق مواد مخدر به خوبی احساس می شود. طالبان از شبکههای قاچاق مواد مخدر باج میگیرند و در بدلش از آنان حمایت میکنند. شبکههای قاچاق هم تلاش میکنند که در مسیرهای قاچاق مواد مخدر، طالبان سلطه داشته باشند.
درعین حال اما این پدیده یکی از غایبان اصلی در آجندای کشورهای است که در افغانستان با تروریزم مبارزه نموده و برای آوردن صلح تلاش می نماید. روشن است که موثرترین مبارزه با پدیده تروریزم خشکاندن منابع مالی آنان است که با هزینه کم و دست آوردهای زیاد همرا ه می باشد. ولی چرا تاکنون مبارزه جدی با این پدیده صورت نگرفته است؟ کارگاه های تولید مواد مخدر آدرس های بسیار واضح و روشن در خاک افغانستان دارد و به حیات شان بدون کم ترین دغدغه ادامه می دهد، مسیر کاروان های قاچاق مواد مخدر واضح و روشن بوده و قاچاق چیان مهم این مواد نیز در تیررس اطلاعات نیروهای ملی و بین المللی قرار دارد ولی هیچ اقدام موثری در این زمینه صورت نمیگیرد! برهمین اساس است که ریاست جمهوری افغانستان این سوال اساسی را طرح میکند که؛ چرا دنیا به مواد مخدر توجه نمیکنند؟
با چنین سکوتی که بر جامعه جهانی استیلا یافته است، پدیده مواد مخدر و کشت تریاک در جلسه سام، به آن صورت که بایسته می باشد، نیز مورد توجه قرار نگرفته است. این سکوت معانی خاص و ویژه ای را در ذهنیت ها القا نموده و حتی استراتیژیهای کلان مبارزه با تروریزم را مورد پرسش جدی قرار میدهد. چه گونه است که استراتیژی های مبارزه با دهشت افگنی طالبان بدون در نظرداشت انهدام منابع مالی آنان تدوین می شود؟ چرا گفتگوهای مهم و اساسی که در جهت آوردن صلح در کشور صورت می پذیرد، منابع اصلی تولید ناامنی و خشونت را مورد توجه و پلان گذاری قرار نمی دهد؟ چرا مکان های امن تولید و باز فرآوری مواد مخدر مورد حمله قرار نمی گیرد؟ بر اساس چنین پرسش های ضرورت می یابد تا جامعه جهانی به سوال مهم و اساسی رئیس جمهور جواب قانع کننده ای ارایه نماید.
جامعه‏ی جهانی باید مبارزه‏ی جدی را با تجارت مواد مخدر در دستور کار خود قرار داده و در هماهنگی با افغانستان زمینه نابودی کارخانههای تولید مواد مخدر، کشتزارهای کوکنار، سران شبکههای قاچاق و قاچاقچیهای بزرگ را فراهم کند. ضرورت است که نیروهای بین المللی مستقر در افغانستان کاروانهای قاچاق مواد مخدر را هدف قرار داده و با تجارت مواد مخدر که منبع مهم تمویل تروریزم میباشد، برخورد جدی، قاطع و مشروع صورت دهد. جامعه جهانی که بار اصلی مبارزه با تروریزم را نیز بر دوش دارد، باید نام اشخاص و دولت های که حامی شبکههای قاچاق مواد مخدر هستند، افشا کنند. نام غولهای قاچاق موارد مخدر را باید به اطلاع شهروندان کشور برسانند و مسیرهای قاچاق را زیر ضربات شدید و بمباردمانهای قاطع قرار دهند تا منبع تمویل تروریسم کاملا نابود شود. بدیهی است که در غیر این صورت تلاش های ملی و بین المللی برای آوردن صلح در افغانستان و مبارزه با تروریزم و دهشت افگنی به سرانجام نرسیده و یا به سختی موفقیت های را به دست بیاورد.

دیدگاه شما